صدای انفجار تیتان شنیده شد!

زیردریایی تایتان یکشنبه گذشته (۱۸ ژوئن) برای سفر به عمق دریا و بازدید از بقایای کشتی تایتانیک به آب انداخته شد و مدت کوتاهی پس از آن، تماس آن با کشتی مادر قطع شد.

خبرآنلاین: زیردریایی تایتان یکشنبه گذشته (۱۸ ژوئن) برای سفر به عمق دریا و بازدید از بقایای کشتی تایتانیک به آب انداخته شد و مدت کوتاهی پس از آن، تماس آن با کشتی مادر قطع شد.

پس از آن مقام‌های گارد ساحلی ایالات متحده اعلام کردند که تاتیان به احتمال بسیار زیاد بر اثر فشار بیرونی در خود مچاله و خرد شده و هر پنج سرنشین آن کشته شده‌اند. به محض پهلو گرفتن پلار پرینس در ساعت هشت صبح به وقت محلی و همزمان که تعدادی از سرنشینان از این کشتی پیاده می‌شدند، بازرسان و کارشناسان با کلاه‌ و لباس‌های ایمنی وارد کشتی شدند.

در طول عملیات جستجو، تیم پشتیبانی و همچنین بعضی از اعضای خانواده قربانیان در این کشتی حضور داشتند. بخش‌هایی از شناور تایتان روز پنجشنبه (۲۲ ژوئن) در کف اقیانوس، در فاصله تقریباً ۴۸۷ متری بقایای کشتی تایتانیک پیدا شد. کانادا روز جمعه اعلام کرد که تحقیقاتی را برای بررسی دلیل انفجار آغاز کرده است و احتمالا آژانس‌های تحقیقاتی از دیگر کشورها نیز به آن می‌پیوندند اما مشخص نکرد که در این مرحله چه تیمی سرپرستی عملیات را برعهده خواهد گرفت.

روزنامه «وال‌استریت‌ژورنال» به نقل از یک مقام ارشد نظامی آمریکا اعلام کرد که میکروفون‌های مخفی نیروی دریایی این کشور که دراعماق اقیانوس اطلس قرار دارند، چند روز پیش صدای انفجار زیردریایی تایتان را شناسایی کرده‌ بودند.

هنوز به‌طور دقیق نمی‌دانیم که چه اتفاقی برای تایتان افتاده است، اما متخصصان حدس می‌زنند که این زیردریایی در همان روز نخست سفر منفجر شده است. تایتان از فیبر کربن و تیتانیوم ساخته شده بود تا توانایی ایستادگی در برابر فشار عظیم آب در عمق 3500 تا 4000 متری را داشته باشد.

فشار آب در عمق ۳۸۰۰ متری دریا که لاشه تایتانیک در آن قرار دارد، حدود ۴۰۰ اتمسفر یا ۶۰۰۰ PSI است. این فشار را می‌توانید با تحمل وزن ۳۵ فیل روی شانه‌های خود تصور کنید. «اریک فوسیل»، مدیر بخش مهندسی هاب کشتی‌سازی در دانشگاه ادلاید استرالیا، می‌گوید همه غواصان می‌دانند که اعماق دریا چه جای بی‌رحمی است: «رفتن به زیر دریا از دید مهندسی اگر نگوییم بیشتر از رفتن به فضا، اما به‌اندازه آن چالش‌برانگیز است.»

ازاین‌رو، برخی محققان استفاده از تیتانیوم و فیبر کربن برای رفتن به اعماق اقیانوس را زیر سؤال برده‌اند. تیتانیوم حالت ارتجاعی دارد و می‌تواند خودش را با دامنه‌های مختلف فشار منطبق کند. اما فیبر کربن ماده‌ای سخت‌تر و غیرقابل ارتجاع است که اغلب می‌تواند در برابر فشار ترک بردارد و بشکند.

اریک فوسیل حدس می‌زند که تفاوت‌های ذاتی در این مواد احتمالاً باعث بروز نقصی در بدنه تایتان شده و این انفجار را به‌وجود آورده است.

انفجار به داخل (Implode) برخلاف انفجار معمولی (Explode)، به رویدادی اشاره می‌کند که در آن مواد بر اثر فشار محیطی نه به‌سمت بیرون، بلکه به‌سمت داخل فرو می‌ریزند. طبق مفروضات، اگر یکپارچگی بدنه تایتان بر اثر نقصان در هر یک از بخش‌ها دچار مشکل شده باشد، این زیردریایی انفجاری فوق‌العاده سریع از نوع انفجار به داخل را تجربه کرده است.

اریک فوسیل می‌گوید: «با حجم بسیار زیاد فشاری که در عمق ۳۸۰۰ متری اقیانوس روی تایتان وجود داشته، این زیردریایی باید در کسری از ثانیه فوراً به درون مچاله شده باشد.»

بر اثر این اتفاق، سرنشینان تایتان باید در کمتر از ۲۰ میلی‌ثانیه جان باخته باشند. این مدت‌زمان حتی کمتر از مدت‌زمانی است که طول می‌کشد تا مغز انسان‌ها اطلاعات دریافتی خود را پردازش کند.