دربی شماره صد روز گذشته برگزار شد. دربی قرن! یکی از مهمترین دربیهای سالهای گذشته آن هم در شرایطی که دو تیم در صدر جدول در حال تلاش برای رسیدن به صدر بودند.
روزنامه اعتماد: دربی شماره صد روز گذشته برگزار شد. دربی قرن! یکی از مهمترین دربیهای سالهای گذشته آن هم در شرایطی که دو تیم در صدر جدول در حال تلاش برای رسیدن به صدر بودند. چنین دیداری با این حجم از حساسیت و این همه علاقهمند که باعث میشود به فاصله چند روز تا شروع مسابقه و چند روز بعد کل مملکت درگیر شوند از لحاظ فرم برگزاری کوچکترین شباهتی با یک دربی مهم نداشت. مطلقا هیچ!
گل سرسبد فوتبال ایران که هم میتوانست هم ارز مسائل فوتبالی و حساسیتهای معمول از لحاظ شکل و قیافه و هم به نوعی معرف فوتبال کشور باشد در شرایطی برگزار شد که هیچ کس را راضی نکرد. اول از همه ساعت بازی از ۱۷:۳۰ به ۱۶ تغییر پیدا کرد تا نظر شورای تامین در نظر گرفته شده باشد. بدون توجه به اینکه بازیهای اینچنینی معمولا به شب موکول میشوند تا در زیر نور پروژکتورها تصاویر جذابتری برای مخاطب تلویزیونی تدارک دیده شود. اما اینجا همان ساعت نزدیک به غروب هم تاب نیاورده شد و رقابت به ظهر نزدیکتر شد! به همین دلیل یحیی گلمحمدی در کنفرانس خبری قبل از بازی تاکید کرد این کار اوج بیسلیقگی بود؛ در کنار تعداد تماشاچی در نظر گرفته شده که تنها ۱۵ هزار نفر را شامل میشد.
واقعیت این است که در همه جای دنیا تیمها دنبال تماشاچی بیشتر میگردند و اگر تیمی احساس کند، میتواند آدم بیشتری به ورزشگاه بکشاند دست به افزایش ظرفیت استادیوم میزند، اینجا کاری میکنند که مردم برای دیدن یک مسابقه فوتبال وارد یک چالش عجیب و غریب شوند. مقامات برای یک دربی به این بزرگی تنها ۱۵ هزار تماشاچی در نظر گرفتند تا بازار سیاه بلیت و قیمتهای چند میلیونی برای ورود به استادیوم راه بیفتد. وضعیتی شبیه به بازار خودرو!
بدتر اینکه در بین این ۱۵۰۰۰ نفر هیچ سهمی برای زنان در نظر گرفته نشد تا بار دیگر پیام تبعیض جنسیتی از استادیوم آزادی مخابره شود.
اینکه چرا هر چیز خیلی ساده که در همه جای دنیا جزو روالهای طبیعی زندگی مردم است اینجا تبدیل به یک چالش میشود واقعا دردناک است. تماشاچی هست اما اجازه ورود ندارد! بازی بزرگ و مخاطب جذبکن هست، اما عدهای تحمل چنین چیزی را ندارند. زنان میخواهند فوتبال ببینند، اما حق چنین کاری را ندارند. به بیان سادهتر پتانسیل برای رسیدن به استانداردهای بینالمللی وجود دارد، اما برخی عامدانه و برخی ناآگاهانه این پتانسیل را سرکوب میکنند و اجازه رشد را به آن نمیدهند.
وضعیت آنقدر عجیب و غریب است که هیچ کس توضیحی برای آن پیدا نمیکند. آنقدر عجیب که وقتی در فاصله یک ساعت مانده به شروع بازی اعلام میشود در طبقه دوم ورزشگاه باز شده و هواداران میتوانند وارد شوند همه ناظران هاج و واج میمانند که این دیگر چه صیغهای است! اگر میشد در طبقه بالا تماشاچیان حضور پیدا کنند، چرا گفته میشد که زیرساخت فراهم نیست و امنیت ندارد و اگر امنیت ندارد، چرا اجازه داده شده هوادار وارد شود؟ این بازیها چیست که درمیآورید؟ ما میتوانستیم دربی تهران را به بهترین شکل ممکن برگزار کنیم اما...
پاسخ ها