اشعار ولادت امام حسین علیه السلام (4)

متن شعر میلاد امام حسین (ع)

فروغ مه قالوا بلی مبارک میلاد شه کرببلا مبارک

 ماه/روی مصباح هدی عیان شد

امشب/عالم پیر ، همه جوان شد

بگو/مدد یا/ثارالله/یا ابا/عبدالله

آبروی عالمین خوش آمد به نبی نور دوعین خوش آمد

 کشتی نجات اهل عالم آقامون امام حسین خوش آمد 

 تهنیت یا علی و یا زهرا(س)...

جلوه ی قمر بی قرین مبارک میلاد گل امّ البنین مبارک

 امشب/توی آسمون گل افشونیه 

 امشب/خونه ی علی چراغونیه

اومد/به گلشن/گل یاس/مرحبا/یا عباس

 مهربان یار حسین خوش آمد گل بی خار حسین خوش آمد

 با شعف بگو به اهل عالم که علمدار حسین خوش امد

تهنیت یا علی و یا زهرا(س)...

جهان شد روشن از نور حقّ الیقین مدد یا حضرت سیّد السّاجدین

 ای که/به سپهر عاشقی چون مهی

 نور/دیده ی حضرت ثارالّهی

 هستی/دلربا/برادر/به علیّ/اکبر

 ای کرامت تو بی قرینه آرزوی دل ما همینه

 روزیمون شه همگی به زودی کربلا و نجف و مدینه

تهنیت یا علی و یا زهرا(س)...

شعر میلاد امام حسین (ع)

دریای دُر از دلِ صدف می آید

تبریکِ سه نور ، با شعف می آید

خورشید و مَه و ستاره یکجا جمعند

عطرِ صلوات از نجف می آید

شعبان مَه با صفای خاتم باشد

میلاد سه آزادۀ عالم باشد

نذر قدم حسین و عباس و علی

ذکر صلواتِ ما دمادم باشد

شعبان شد و حق شور و شعف در می ما ریخت

از شهد شقایق سبب شادی ما ریخت

گر حضرت حق این همه می در پی ماریخت

بر یمن قدوم سه یل کرب و بلا ریخت

حسینی مسلکان هنگام بینایی عین است

زمان اشتیاق اولیای عالمین است

ببالید ای گدایان حسین برخود که امشب

شب میلاد مسعود شهنشاهم حسین است

حق کرده ظهور تا حسین آمده است

آیات جهاد با حسین آمده است

فطرس به امید عفو بر درگه او 

با ذکر حسین، با حسین آمده است

نور ابدى و ازلى مى ‏آید

بر عالم ایجاد، ولى مى ‏آید

مجموعه ى حسن و عشق و ایثار و کرم

یعنى که حسین ابن على مى‏ آید

نام تو را دواى درد است حسین

بى یاد تو بین که چهره زرد است حسین

عشق تو مرا ز خویش بیگانه نمود

بى عشق تو بین که سینه سرد است حسین

میلاد حسین خون بهاى دین است

این عید، حیات شیعه را تضمین است

امروز فرشتگان به هم مى ‏گویند

احیاگر آیین محمد این است

از خاطر دهر کى رود یاد حسین

گلبانگ عدالت است فریاد حسین

بر خلق ستم دیده، مبارک بادا

مرگ ستم است، روز میلاد حسین

در سوم شعبان که همه لطف و صفاست

میلاد پر افتخار شاه شهد است

در حیرتم از این که بُوَد وقت سرور

یا موسم سوز و گریه و شور و نواست

امشب که فضا پر است از بوى حسین

عطر گل سرخ آید از سوى حسین

اى فطرس پر سوخته احرام ببند

از بهر طواف کعبه ى روى حسین

امشب شب میلاد حسین است حسین

اندر همه جا یاد حسین است حسین

خوانند همه نادعلى، لیک على 

امشب بلبش ناد حسین است حسین

وقتى که حسین یافت میلاد امروز

یزدان در لطف تازه بگشاد امروز

در عالم قدس یک حسین داشت خدا

آن را به محمد و على داد امروز

بر آنچه که شد هادى فطرس صلوات

خوانیم به دل شادى فطرس صلوات

میلاد حسین عید آزادى اوست

بر لحظه ى آزادى فطرس صلوات

اى آنکه ترا حُسن خداداد بُود

میلاد تو جلوه گاه ایجاد بُود

ما را به نگاه لطف خود شادان کن

امروز که قلب فاطمه،شاد بُود

امروز که بلبلان ترنم کردند

با یکدیگر از عشق تکلّم کردند

چون غنچه و گل على و زهرا از شوق

بر روى حسین خود، تبسم کردند

میلاد حسین نوگل زهراشده امشب

گیتى ز رخش طور تجلا شده امشب

ده مژده ى جانبخش بعالم ز قدومش

زیرا که در رحمت حق واشده امشب

میلاد حسین شادى دلها شد

امید دل پیامبران پیدا شد

اینک بسویش برو که فردا دیر است

کز آمدنش در شفاعت وا شد

میلاد حسین و سوم شعبان است

خورشید ولایت از افق تابان است

اى کشور جمهورى اسلام،حسین

داماد عزیز ملت ایران است

 شعر درباره ولادت امام حسین (ع)

با اجازه ز حضرت زهرا

 اذن می خواهم از تو یا مولا

 می روم تا خدا به آن بالا

 تا بخوانم ز علم الاسماء

شاد و خرسند کل ارض و سماست

 روز میلاد سید الشهداست

می نویسم به وسعت دنیا

 جوهرم آب آبی دریا

دفترم شد تمام صحرا ها

 تا نویسم به مدح آن آقا

با تو طی شد تمام روز و شبم

 یا حسین است تا ابد به لبم

بر فراز است تا ابد علمت

 بوسه ها می زنیم بر قدمت

زنده هستم زفیض دم به دمت

نام ما نیفتد از قلمت

بین سر ها اگر سری داریم

 به خدا خوب دلبری داریم

پسری پاک و بی بدیل است این

بهر خلقت عجب دلیل است این

پاک و طاهر چو سلسبیل است این

 به خدا برتر از خلیل است این

شجر هل اتی ثمر داده

 چون خدا بر علی پسر داده

خون به رگهای من به جوش آمد

عضو عضوم به جنب و جوش آمد

از سما این ندا به گوش آمد

 عاشقان پیر می فروش آمد

تا که انگور هست دو می باقی

 السلام و علیک یا ساقی

تو شفا بخش این سر و بدنی

 عزت و افتخار این وطنی

تو خریدار هرچه بد چو منی

 وقت گریه به گاه سینه زنی

(دارم از خون و اشک دل توشه

منم و این مزار شش گوشه)

آتشت را به خار و خس زده ام

پشت پایی به این قفس زده ام

داد خود را به داد رس زده ام

بین هیات نفس نفس زده ام

ما که از دودمان سلمانیم

از عنایات تو مسلمانیم

چشم هایم همیشه پر نم شد

قطره بود و زعشق زمزم شد

تا که گفتم حسین ماتم شد

 همه ماه ها محرم شد

دل تنگم فقط تو را خواهد

نه مدینه نه مکه ، کربلا خواهد

گردآوری:بخش فرهنگ و هنر