سلامت مادر، شکستگی استخوان در دوران بارداری و شیردهی

مادران شیرده به دلیل تغییرات هورمونی ممکن است دچار شکستگی استخوان شوند

سلامت استخوان ها در دوران بارداری و شیردهی

شکستگی استخوان عموما یک ترک در استخوان است، اگرچه انواع مختلفی از شکستگی ها وجود دارد. زنان باردار به دلیل تغییرات هورمونی که باعث انتقال کلسیم از مادر، از طریق جفت، به جنین در حال رشد می شود، در معرض خطر شکستگی استخوان هستند، این می تواند منجر به پوکی استخوان ناشی از بارداری شود که کاهش تراکم ماده معدنی در استخوان است. زنان همچنین مستعد افتادن در اواخر بارداری هستند که در خطر شکستگی نقش دارد.

شکستگی های دوران بارداری می تواند انواع مختلفی داشته باشد

بر اساس نوع و محل شکستگی، زمان بهبود، شدت و عوارض احتمالی بسیار متفاوت است. یک ترک ساده که تمام طول استخوان را طی نمی کند و سمتی که ضربه به آن وارد می شود دچار خمیدگی می شود ولی شکستگی در طرف دیگر اتفاق می افتد، شکستگی چوب سبز نامیده می شود.

چنین شکستگی هایی در استخوان های جوانان به ویژه کودکان در مقایسه با افراد مسن تر بسیار شایع تر است. یک شکستگی خطی در طول استخوان ایجاد می شود، درحالی که یک شکستگی عرضی مستقیما در عرض استخوان است.

شکستگی همچنین می تواند مایل باشد، به این معنی که در یک زاویه در عرض استخوان قرار دارد. همه این نوع شکستگی ها شکستگی های غیر جا به جایی شده نامیده می شود. به این معنی که هیچ جا به جایی بین نواحی استخوانی در هر طرف ترک وجود ندارد.

شکستگی های بدون جابه جایی که دریک مفصل نیستند، معمولا درمان ساده تری دارند، و نسبت به شکستگی های داخل مفصل سریع تر بهبود می یابند، یعنی ناحیه ای که انتهای دو استخوان به هم می رسند.

مفصل شامل رباط ها و تاندون ها و اغلب یک حفره محصور حاوی مایعی به نام مایع سینوویال است. معمولا ترمیم شکستگی های با اشکال پیچیده مانند شکستگی های مارپیچی ، دشوارتر است و زمان بیشتری می برد.

همچنین درمان شکستگی هایی که در آن قسمت هایی که از استخوان جدا می شوند، در صورت شکستگی خرد شده ( استخوان به قطعات زیادی خرد شده است ) دشوار تر است. علاوه بر این، هرشکستگی در مفصل بیشتر طول می کشد و به طور معمول نیاز به مداخله بیشتری برای بهبود دارد.

روش دیگر برای طبقه بندی شکستگی ها بر اساس مرکب بودن یا نبودن آنها یا باز بودن است، به این معنی که استخوان شکسته از طریق پوست به بیرون نفوذ می کند. شکستگی ها  نیز به عنوان قابل کاهش یا غیر قابل کاهش توصیف می شوند. شکستگی تقلیل پذیر شکستگی است که در آن قطعات استخوان جابجا شده را میتوان به جای درست خود بازگرداند بدون جراحی و سخت افزار مانند صفحات و پیچ ها برای نگه داشتن در جای خود .

پزشک میتواند با استفاده تابش اشعه و عکس برداری متوجه شکستگی استخوان مادر شود

پزشک شما می تواند شکستگی را با اسکن اشعه ایکس تشخیص دهد. اگرچه بسیاری از مردم در جامعه غربی از تشعشعات یونیزان و اثرات آن در دوران بارداری می ترسند، اسکن های ساده اشعه ایکس شما را تنها در معرض دوز های بسیار کوچک اشعه ایکس قرار می دهد. هیچ خطری برای شما یا کودکتان وجود ندارد، حتی در دوران اولیه بارداری. و حتی زمانی که شکستگی در ناحیه تحتانی ستون فقرات است.

از سوی دیگر اگر ترس از تشعشع یا رادیوفوبیا شما به جلوگیری از تشخیص شکستگی سوق دهد، خطر جدی وجود دارد. اگر شکستگی پیچیده ای دارید که نیاز به اسکن توموگرافی کامپیوتری CT محل آسیب دارد، دوز اشعه ایکس در مقایسه با اسکن اشعه ایکس ساده بسیار بالاتراست، که ممکن است جنین را در معرض خطر قرار دهد.

با این حال، در چنین مواردی، خطرات مرتبط با یک شکستگی پیچیده بیشتر ازخطر  تابش CT خواهد بود. زنان باردار به دلیل تغییرات هورمونی که باعث انتقال کلسیم از مادر، از طریق جفت، به جنین در حال رشد می شود، در معرض خطر شکستگی استخوان هستند.

درمان اصلی شکستگی استخوان کاهش شکستگی است. این به این معنی است که در صورت جابجایی شکستگی، قسمت های استخوانی جدا شده را در راستای صحیح قرار دهید. اگر این کار را نتوان با دستکاری از بیرون انجام داد نیاز به جراحی دارید. برای بهبودی، یک یا چند مفصل در نزدیکی شکستگی ها که قرار گرفته است باید با آتل یا گچ بی حرکت شود. شکستگی های پیچیده تر نیاز به جراحی دارند.

همچنین برای مبارزه با درد و التهاب دارو دریافت خواهید کرد. اگر به جراحی نیاز دارید و یا اگر شکستگی مرکب دارید، داروهای آنتی بیوتیکی نیز برای پیشگیری یا درمان عفونت دریافت خواهید کرد.

اگر برای شکستگی دوران شیردهی دارو مصرف می کنید باید از شیر خشک استفاده کنید

برخی از داروها علیه درد عمل می کنند، اما نه التهاب. اینها استامینوفن در ایالات متحده و پاراستامول در چندین کشور دیگر هستند. در مقابل، داروهای ضدالتهابی و غیر استروئیدی (NSAIDs  ) در برابر درد و التهاب موثر هستند.

NSAIDها شامل ایبوپروفن و ناپروکسن هستند. NSAIDها و داروهای مرتبط به نام سالیسلات ها در دروان بارداری نگران کننده هستند زیرا ممکن است در اوایل و اواخر بارداری برای جنین یا مادر مضر باشند.

ممکن است در حین و بعد از عمل جراحی و در حین جااندازی خارجی به داروهای مسکن قوی تری نیاز باشد. ( جراح ارتوپد با دستکاری استخوان از بیرون بدون جراحی، شکستگی را تنظیم می کند. ) مسکن های قوی تر در گروهی از داروها به نام مواد افیونی ( مواد مخدر ) هستند. این نگرانی وجود دارد که استفاده طولانی مدت از این مواد افیونی می تواند باعث نقص مادر زادی شود، اما تحقیقات نتوانسته است خطری را در زمانی که این داروها فقط برای چند روز استفاده می شود را نشان دهد.

در دوران شیردهی آنتی بیوتیک های مختلفی وجود دارد که برای نوزاد شیر خوار بی خطر در نظرگرفته می شود. از سوی دیگر، مواد افیونی می تواند در دوران شیردهی مضر باشد، بنابراین اگر به این داروها نیاز دارید، باید به جای آن از شیر خشک برای نوزادان استفاده کنید. استامینوفن، پاراستامول و NSAIDها برای شیردهی بی خطر هستند. 

گردآوری : بخش سلامت