بیوگرافی فریمن دایسون نابغه ریاضی آمریکایی

معرفی فریمن دایسون

زندگی نامه فریمن دایسون، فیزیکدان کوانتومی مشهور

فریمن دایسون، Freeman John Dyson ریاضی دان، فیزیک دان و آمارشناس نظری و ریاضی برجسته ی آمریکایی و بریتانیایی الاصل است. وی متولد ۱۵ دسامبر ۱۹۲۳ در کروتورن بریتانیا می باشد. پدر او جورج دایسن و مادرش میلراد لوسی اتکی بودند. پدر دایسون یک آهنگساز برجسته بود..

چکیده ای از بیوگرافی فریمن دایسون 

نام : فریمن دایسون 

متولد: ۱۵ دسامبر ۱۹۲۳ کروتورن، بارکشر، انگلستان، بریتانیا

درگذشت: ۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۰ (۹۶ سال) پرینستون، نیوجرسی، ایالات متحده آمریکا

جوایز : جایزه ولف در فیزیک (۱۹۸۱)

محل کار : نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا

مؤسسه مطالعات پیشرفته

دانشگاه دوک

دانشگاه کرنل

فریمن دایسون کیست؟

زندگینامه فریمن دایسون، فیزیک دان کوانتومی

فریمن دایسون یک اعجوبه ی ریاضیات و فیزیک بود که موفق شد علوم فیزیک زیر اتمی را ارتقا ببخشد. او در انگلستان متولد شد ولی از سال 1947 به آمریکا رفت و حتی توانست عنوان شهروندی این کشور را به دست آورد. وی اکثر عمر خود را به عنوان استاد در مؤسسه ‌ی مطالعات پیشرفته ‌ی دانشگاه پرینستون سپری کرد. اولین باری که اسم دایسون بر سر زبان ها افتاد در سال 1940 و به خاطر ایده اش در مورد نور و ماده بود. او بعد از این ایده، تخصص چند رشته اش را آغاز کرد.

او موفق شد مقاله هایی در مورد آینده ی جهان و حتی در مورد فضاپیماهایی با نیروی انفجار هسته ‌ای ارائه دهد. که البته این مقاله ها هرگز به مرحله ی ساخت نرسیدند. از دیگر ایده هایی که این دانشمند ارائه داد می توان به ایده هایی در حوزه ی ریاضیات، فلسفه، تمدن های فرازمینی و زندگی ﺁینده ی انسان ها در فضا اشاره نمود.

زندگینامه فریمن دایسون

خانواده فریمن دایسون

پدر دایسون یک آهنگساز برجسته بود که بعدها لقب شوالیه را گرفت و مادرش دیپلم حقوق داشت که بعد از تولد دایسون، به عنوان مددکار اجتماعی مشغول به کار شد. 

او 2 بار ازدواج کرد، بار اول با خانمی به نام ورینا هابر دایسن که نتیجه ی این ازدواج دو فرزند به نام های استر و جورج بود و بار دوم، در سال 1958 برای بار دوم با خانمی به نام ایمه یونگ دایسن در سال 1958 ازدواج کرد که ثمره ی این ازدواج، چهار فرزند به نام های دروتی، میا، ربکا و امیلی بود. 

دختر بزرگ دایسون یعنی استر، یک مشاور و سرمایه گذار فناوری دیجیتال است.

شروع موفقیت های فریمن دایسون

دایسن موفق شد در 17 سالگی به عنوان استاد راهنما در کالج ترینیتی کمبریج (همان کالجی که در 15 سالگی از آنجا بورسیه شود) مشغول شود. در سال های 1936 تا 1941 به عنوان دانشمند در دانشکده ی وینچستر، فعالیت داشت.

در 19 سالگی به جنگ جهانی رفت و در بخش عملیاتی نیروی هوایی سلطنتی منصوب و فرمانده ی بمب افکن ها شد. بعد از جنگ جهانی دوباره به کالج ترینیتی برگشت. سپس در سال 1947 موفق شد دو مقاله در مورد نظریه ی اعداد، ارائه دهد. 

فریمن دایسون در سال 1949 زمانی که موفق شد از دانشگاه کرنل، فارغ التحصیل شود مقاله ای در حد دریافت جایزه ی نوبل ارائه دهد. این مقاله، درک انسان ها را از چگونگی تعامل نور و ماده و نور گسترش داد. که این مقاله منجر به ایجاد و ارائه ی نظریه ای به نام الکترودینامیک کوانتومی یا QED شد. این ایده از بزرگترین دستاوردهای علمی مدرن به شمار می رود.

وی در دانشگاه های مختلف و معروف سطح دنیا به تدریس پرداخت که از مهم ترین آن ها می توان به دانشگاه کمبریج، کالج وینچستر و دانشگاه کرنل اشاره کرد.  از مهم ترین سمت های او می توان به استاد ممتاز انستیتوی مطالعات پیشرفته ی دانشگاه پرینستون، عضو هیئت مدیره ی دانشگاه رالستون و همچنین عضو هیئت حامیان مالی بولتن برای دانشمندان اتمی اشاره نمود. 

فریمن دایسون فیزیکدان

شغل های فریمن دایسون در آمریکا

فیزیک دان نوپای انگلیسی موفق شد با درخشش خود در آمریکا در سال 1947 برای تحصیلات تکمیلی به دانشگاه کرنل برود. در سال 1949 موفق ارائه ی ایده ی QED شد. بعد از این موفقیت، وی در سال 1951 یه عنوان استاد در دانشگاه کرنل مشغول به کار شد. در سال 1952، پیشنهاد شغلی از سوی مدیر موسسه ی مطالعات پیشرفته در پرینستون ، نیوجرسی دریافت می کند. 

فریمن موفق می شود در سال 1957 شهروند ایالات متحده شود. در سال 1957 تا 1961 بر روی پروژه های هسته ای کار کرد و عضو تیم طراحی ادوارد تلر شد. 

دستاوردهای فریمن دایسون

به طور کلی کار نویسندگی که فریمن در حوزه ی چشم انداز فناوری انجام داد سبب معروفیت عمومی این دانشمند بزرگ شد. او در کارهایش، سفینه های فضایی را تصور کرده بود که با تامین نیرو از انرژی هسته ای می توانند از منظومه ی شمسی خارج شوند و سیاره های دیگر را استعمار می کنند. او کتاب های زیادی منتشر کرد و در یکی از کتاب هایش به نام ار اروس تا گایا نوشت، زندگی من از 55 سالگی شروع شد یعنی همان سنی که من اولین کتابم را نوشتم.

علاوه بر این، دایسون، استاد دانشگاه پرینستون بود و مشغول به تدریس بود. با اینکه هنوز موفق به اخذ مدرک دکتری نشده بود ولی با گرفتن دکترای افتخاری و بورس تحصیلی از انجمن سلطنتی، دکتر دایسون خوانده می شد. 

فریمن تمام دستاوردها و رویکردهای علمی خود را نتیجه ی کنجکاوی های گسترده ی خود در تمام زمینه ها می داند. او بر خلاف همکار خود ریچارد فینمان، هرگز موفق به اخذ جایزه ی نوبل نشد. او در مصاحبه ای که در سال 2009 با مجله ی تایمز انجام داد می گوید:

همیشه از کارهای مستقل خود، لذت می برم. بر این باورم که برای اخذ جایزه ی نوبل، باید سال ها روی یک مساله ی مهم و محدود، کار کرد و حداقل 10 سال روی آن متمرکز بود. اما این، سبک من نیست.

دایسون به خاطر فعالیت های و دستاوردهایی که در حوزه های مختلف داشت مانند تئوری میدان کوانتوم، اختر فیزیک، ماتریس تصادفی، فرمول ریاضی مکانیک کوانتوم، فیزیک هسته ای و مهندسی و همچنین فیزیک ماده ی چگال مشهور شد.

مشهورترین ایده فریمن دایسون

کره ی دایسون، مشهورترین اثر این دانشمند فرهیخته است. این اثر یک سازه ی فرضی است که هر تمدن می تواند دور تا دور ستاره ای بسازد تا از انرژی آن ستاره استفاده کند. این اثر بیشتر مربوط به حوزه ی نجوم و داستان های علمی و تخیلی است. 

البته در چند سال اخیر ستاره شناسان و منجمان، متوجه ستاره ای با نور عجیب شدند که فرضیه ی کره ی دایسون را پررنگ تر می کند. 

از دیگر آثاری که سبب معروفیت دایسون شده است مطالعات و دیدگاه منحصر به فردش در حوزه ی تغییرات اقلیمی می باشد. همان طور که می دانید با شروع قرن بیست و یک، موضوع تغییرات اقلیمی یکی از موضوعات قابل توجه در جهان شناخته می شود.

یکی از مهم ترین و متفاوت ترین نگرش های دایسون در این زمینه این بود: او هرگز مخالف این مطلب نبود که فعالیت های انسانی سبب گرم تر شدن زمین می شوند اما با نحوه ی بیان و چگونه گرم شدن و تغییرات اقلیمی مخالف بود. 

او معتقد بود مسائل مهم تری در دنیا وجود دارد و روش های برخی از دانشمندان اقلیمی را که در این حوزه، گرمای زمین را تخمین می زدند قبول نداشت. وی معتقد بود کاشت میلیاردها درخت مهندسی‌ ژنتیکی ‌شده می تواند این مشکل را حل کند. این درخت ها می توانند کربن را جذب کنند. البته چنین جنگل هایی هنوز وجود ندارند. 

مرگ فریمن دایسون

درگذشت فریمن دایسون

فریمن در سال 1994 از موسسه ی مطالعات پیشرفته، بازنشسته شد. وی از سال های 2003 تا 2013 عضو هیئت های علمی و پژوهشی مختلفی بود و برنده ی جوایز علمی متعددی شد. وی در نهایت در 28 فوریه ی سال 2020 در بیمارستانی در پرینستون نیوجرسی و در سن 96 سالگی درگذشت. 

گردآوری : بخش علمی