راه های تعامل والدین با مدرسه

تعامل والدین با مدرسه

راهکار افزایش تعامل اولیا با مدرسه

مدرسه را می توانیم دومین فضای تربیتی معرفی کنیم که کودک در آن قدم میگذارد. یک کودک تا قبل از اینکه وارد چنین فضایی شود، تنها مربی که داشته و از آن ها الگوبرداری میکرده، والدینش بودند اما حالا دیگر شرایط عوض می شود و مسیر جدیدی در انتظار کودک خواهد بود.

مقدمه ای درباره تعامل والدین با مدرسه

چه ما و چه هر کودک دیگری که در این دنیا قدم می گذارد، هر چقدر که بر سنمان افزوده می شود، محیطی که در آن قرار میگیریم، بزرگ تر و بزرگ تر می گردد. طبیعتا تعویض محیط در همان ابتداهای مسیر، کمی برای ما گیج کننده است.

چون شخصیت ما هنوز شکل نگرفته و هنوز آن طوری که باید از محیط اطراف خود درکی که باید را نداریم، به کمک والدین و معلمان و اطرافیانمان نیاز داریم تا بتوانیم در فضاهای مختلفی که به سمت عمومی تر شدن پیش می روند، عملکرد اجتماعی تر و بهتری داشته باشیم. 

این کمک ها عموما در مرحله ای که کودک وارد سال های ابتدایی دبستان می شود، باید بیشتر و هوشمندانه تر باشند. چرا که کودک تا قبل از اینکه پا به چنین فضاهایی بگذارد، تنها مرجعی که برای انجام رفتارهای مختلفش به آن ها رجوع می کرد، پدر و مادرش بودن اما حالا دیگر این طور نیست و برای حفظ تعادل رفتاری کودک در فضاهای عمومی تر مثل مدرسه، نیاز است که تعامل والدین با مدرسه در یک حد استانداردی، رعایت شود. 

راه تعامل والدین با مدرسه

اگر بخواهیم این موضوع را به گونه ای ساده تر برایتان شرح دهیم باید این گونه شروع کنیم که طبیعتا کودک شما در خانواده تان و تحت نظارت پدر و مادرش، به یک روش تربیت شده و گاها آزادی های خاصی نیز به آن داده شده است اما وقتی همین کودک وارد مدرسه می شود، نیاز دارد که تحت نظارت یک سری قوانین و در محدودیت یک سری چارچوب های تعیین شده رفتار کند.

به همین دلیل، برای اینکه کودک بتواند رفتاری مورد تایید و درست از خودش ارائه دهد، نیاز است که تعامل والدین با مدرسه به نحوی برقرار باشد که در ادامه به روش های ایجاد تعامل والدین با مدرسه و معلمان و مربیان آن را برایتان شرح خواهیم داد : 

تشکیل انجمن اولیا و مربیان؛ گامی استوار در مسیر ایجاد تعامل والدین با مدرسه 

خوب! در ادامه ی بحث های قبلی و یک نتیجه گیری درست برای اینکه تعامل والدین با مدرسه و ارتباط اولیا با مربیان چگونه باید شکل بگیرد، طبیعتا تنها ارگانی که باید یک چاره ای بیندیشد، سازمان آموزش و پرورش کشور است.

راه حلی که برای ایجاد ارتباط دو طرفه بین والدین و معلمان و کادر مدرسه تعریف شد، در قالب جلساتی معرفی گردید که به آن ها جلسات اولیا و مربیان گفته شده است. این جلسات عموما بعد از یک سری دوره ی زمانی تعیین شده برگزار می شود و در آن، دو مجموعه ای که به صورت مستقیم بر روی تربیت و رشد فرزند تاثیر میگذارند، به معاشرت با یکدیگر می پردازند. بنابراین لزوم تشکیل جلسات اولیا و مربیان و ضرورت شرکت والدین در این جلسات، در ما مشخص شد. 

تاثیر جلسات اولیا و مربیان بر روی تعامل والدین با مدرسه

تاثیر جلسات اولیا و مربیان بر روی شکوفایی کودکان

خیلی از والدین، حضور در این جلسات را ضروری نمی دانند و کلا این راه ها را به عنوان راهی موثر بر روی تربیت فرزندانشان در نظر نمیگیرند. اما باید بدانید که فقط خانواده و یا فقط مدرسه نمی تواند تاثیر کافی و درستی را در تکامل و رشد فرزندان داشته باشد.

خانواده به عنوان مهم ترین بستری که کودک در آن می تواند رشد کند و در ابعاد مختلف اجتماعی، تحصیلی و غیره، شکوفا شود، نقش بسیار مهمی را شکل گیری شخصیت کودک ایفا می کند. اما مدرسه اولین جامعه ای است که کودک در ابعاد بزرگ تری به تعامل با هم سن و سالانش می پردازد و علاوه بر اینکه باید مهارت های درست ارتباط گرفتن را یاد بگیرد، باید بلد باشد که چگونه درس بخواند و چگونه بتواند برای آینده ی خود، برنامه ریزی و کند و در مسیر این برنامه ریزی ها، گام های کوچ و بزرگ خود را بردارد. 

تعامل والدین با مدرسه 

بنابراین جلسات اولیا و مربیان تشکیل می شوند تا خانواده ی کودک را در جریان برنامه ها و سیاست ها و سیستم آموزشی مورد نظر آموزش پرورش قرار دهند. البته سیاست های آموزش و پرورش تقریبا تلاش می کند که دست والدین را برای اظهار نظر و یا دخالت در این سیستم ها باز بگذارد و یک پدر و یا مادر با توجه به خلقیات و روش تربیتی خود، نظر خود را در ارتباط با برنامه های در پیش روی مجموعه ی آموزشی بیان کند.

این به اشتراک گذاشتن نظرات، می تواند تاثیر بسیار بهتری بر روی نتیجه ی نهایی داشته باشد. منظور ما از نتیجه ی نهایی، اجرای برنامه هایی است که با رشد و بالندگی کودک، ارتباط مستقیم دارند. در غیر این صورت طبیعتا کودک در دو محیط با دو هدف مختلف، نمی تواند آن طور که باید در مسیر درست و مطمئنی قدم بگذارد. 

جلسات اولیا و مربیان؛ یکی راه های تعامل والدین با مدرسه

نقش والدین در جلسات اولیا و مربیان چیست؟

ببینید، همان طور که مجموعه ی آموزشی باید برنامه و سیستم های درستی را در جهت ارتباط گرفتن با والدین پیاده سازی کند، نیاز است تا والدین هم برای شکل گیری این ارتباط قدم های استواری بردارند.

در واقع برای اینکه شما بتوانید تاثیر درستی بر روی فرزندان خودتان بگذارید، نیاز دارید تا یک ارتباط دو طرف با سیستم آموزشی فرزندتان ایجاد نمایید. طبیعتا هماهنگ شدن و سینک شدن با یک مجموعه ی آموزشی ممکن است برای والدین سخت باشد. چرا که حالا آن ها یک مرجع دیگری دارند که به اندازه ی خودشان بر روی فرزندان شان تاثیر می گذارد اما والدین باید بدانند که بی توجهی و به رسمیت نشناختن مجموعه ی آموزشی و نادیده گرفتن تاثیرات آن بر روی رفتار و تربیت کودکان، فقط و فقط آسیبش به خود کودک می رسد.

به بیانی ساده تر؛ کودک شما در مدرسه یاد میگیرد که یک سری چیزها را به عنوان ارزش در زندگی اش اولویت قرار دهد، اما وقتی به خانه بیاید و آن ارزش ها از نظر شما پوچ و بی معنی، تلقی شود، طبیعتا کودک نمی تواند تصمیم درستی در این زمینه برای خود بگیرد و دچار سردرگمی خواهد شد. اینجاست که ضرورت تعامل والدین با مدرسه، مطرح می شود. 

روش های تعامل والدین با مدرسه

اولیا برای تعامل با مدرسه باید چه کارهایی انجام دهند؟

اولین قدمی که پدر و مادر برای بهبود روابط خود با مدرسه و کادر تربیتی باید بردارند این است که یادشان باشد که معلم فرزندشان، تحت هر شرایطی برای تربیت و آموزش کودکشان در حال زحمت کشیدن است و در جایگاه خودش باید برای او احترام قائل بود.

پس اگر اولیا انتقادی هم به رفتار او دارند، باید در جلساتی به دور از حضور فرزندشان، مسئله را با مدیریت و خود معلم در میان بگذارند و تا بتوانند درباره ی آن موضوع بحث کنند و به نتیجه برسند.

دائم با مدرسه در ارتباط باشند. در جلساتی که مدرسه می گذارد شرکت کنند و خودشان را در جریان برنامه های آموزشی قرار دهند. حضور ماهانه حداقل یک بار در مدرسه، به اولیا کمک می کند تا در جریان اوضاع رفتاری و درسی فرزند خویش قرار بگیرد. 

یادشان باشد که جلساتی که مدرسه برگزار می کند، جزو موارد مهم و موثر در تربیت فرزندان شان است. پس برای این جلسات وقت بگذارند و تا جایی که می توانند سعی کنند تا حضوری فعالانه داشته باشند. در واقع حضور فعالانه والدین در کارهای مربوط به مدرسه، می تواند حس منفعل بودن را از کودک جدا کند و او را نیز به فعالیت و جنبش در فضای عمومی مدرسه وا دارد.

در واقع شما با بهبود و گسترش روابط عمومی خود با سیار والدین و اولیا مدرسه، به فرزند تان آموزش می دهید که چگونه بتواند در یک فضای سالم، ارتباط درستی را با اطرافیان خود شکل دهد و برای تقویت این ارتباط تلاش کند.

فقط جلسات اولیا مربیان نیست که می تواند در مسیر تعامل والدین با مدرسه، کمک کننده باشد. بلکه والدین باید بدانند که کودک شان در هر مقطعی، درگیر معضلات و چالش های مختص همان دوره می شود.

گاهی اوقات ارتباط با دوستان، گاهی اوقات طریقه ی درس خواندن، گاهی اوقات امتحان دادن و خیلی از مسائل، بنابراین پدر و مادر با تقویت، آگاهی خود و بالا بردن اطلاعاتشان درباره ی چالش های هر مقطع از رشد کودک، راه های مقابله با این چالش ها و حل آن ها را نیز می آموزند. و این کار می تواند تاثیر بسیار زیادی بر روی عملکرد کودک در مدرسه داشته باشد. 

ابزارها و تکنولوژی های مربوط به آموزش کودکان و محصلان، روز به روز در حال پیشرفت است. چه کسی فکرش را می کرد که یک روز دانش آموز در خانه اش بماند و به تحصیل مشغول شود اما این موضوع امکان پذیر شده است.

خیلی از والدین هستند که مقاومت عجیبی در تهیه ی تکنولوژی های پیشرفته و پدید آمده در مسیر آموزش از خودشان نشان می دهند و عقیده دارند که بهترین روش برای آموزش، همان روش های سنتی بوده که خودشان تحت آن ها قرار گرفته اند. اما این والدین باید بدانند که این مقاومت آن ها در تهیه ی ابزارهای مورد نیاز اموزش، فقط و فقط و بر روی اعتماد به نفس کودکشان تاثیر می گذارد و صدمات زیادی به شخصیت او وارد می کند. 

گردآوری : بخش روانشناسی