بحران صرعی چیست؟ انواع مختلف بحران صرعی

بحران صرع یک نوع تشنج بسیار شدید است که متوقف نمی شود

همه چیز درباره بحران صرع یا صرع وضعیتی

بحران صرع یا صرع وضعیتی یک نوع تشنج بسیار شدید است. برای افرادی که دچار تشنج می شوند ، معمولاً از نظر طول هر دفعه شبیه به هم هستند و معمولاً پس از سپری شدن این دوره متوقف می شوند.

صرع وضعیتی به تشنجی گفته می شود که متوقف نمی شود ، یا زمانی که یک تشنج بعد از دیگری رخ می دهد بدون اینکه فرد زمان بهبودی را داشته باشد. صرع وضعیتی ممکن است به عنوان شدیدترین نوع صرع در نظر گرفته شود ، یا ممکن است ویژگی یک اختلال جدی مغز باشد. چنین اختلالات شامل سکته مغزی یا التهاب بافت مغزی است.

صرع وضعیت چیست؟

بحران صرع یا صرع وضعیتی شدید ترین نوع صرع است

تشنج شامل فعالیت های الکتریکی غیر طبیعی در مغز است که طی آن هم بدن و هم ذهن تحت تأثیر قرار می گیرند. مشکلات زیادی ممکن است منجر به تشنج شود. این مشکلات شامل تب بسیار بالا، عفونت مغز، سطح غیر طبیعی سدیم و قند خون و آسیب های وارد شده به سر می باشد. اگر شما دچار صرع هستید ممکن است به طور مکرر دچار تشنج شوید.

تشنجی که بیشتر از 5 دقیقه طول بکشد و یا در صورت داشتن بیش از یک تشنج در مدت 5 دقیقه بدون برگشتن به حالت عادی هوشیاری در بین هر بار تشنج، صرع وضعیتی نامیده می شود. این یک حالت پزشکی اورژانسی است که ممکن است منجر به آسیب دائمی به مغز و یا مرگ شود.

بیماری صرع وضعیتی بسیار نادر است. اغلب افرادی که دارای مشکل صرع هستند هرگز دچار این حالت نمی شوند. این حالت در بین خردسالان و افراد مسن شایع است.

حالت های رخ دادن صرع وضعیتی

صرع وضعیتی به دو حالت ممکن است رخ دهد:

1. صرع وضعیتی با تشنج

صرع وضعیتی با تشنج ممکن است به احتمال زیاد منجر به آسیب طولانی مدت شود. این حالت ممکن است شامل حرکات تکان دهنده، صدای خرخر، جاری شدن آب دهان و حرکت سریع چشم ها شود.

2. صرع وضعیتی بدون تشنج

افرادی که به این حالت صرع دچار می شوند ممکن است حالت گیجی و سردرگمی و حالت رویا پردازی داشته باشند. آن ها ممکن است قادر به صحبت کردن نباشند و یا به صورت غیر طبیعی رفتار کنند.

عامل ایجاد صرع وضعیتی چیست؟

سکته ی مغزی یکی از عوامل اصلی ایجاد بحران صرع است

در کودکان عامل اصلی ایجاد صرع وضعیتی عفونت به همراه تب می باشد. در بزرگسالان عامل ایجاد صرع وضعیتی شامل موارد زیر است:

•سکته مغزی

•عدم تعادل مواد محلول در خون مانند پایین بودن قند خون

•نوشیدن بیش از حد الکل و یا ترک ناگهانی الکل بعد از مصرف بسیار زیاد الکل

چه کسانی در معرض خطر ابتلا به صرع وضعیتی هستند؟

فاکتور های خطر فراوانی برای ابتلا به صرع وضعیتی وجود دارد که شامل موارد زیر است:

• تشنج کنترل شده به صورت ضعیف

• سطح پایین قند خون

• سکته مغزی

• نارسایی کلیه

• نارسایی کبد

• آنسفالیت یا تورم و التهاب مغز

• سوء مصرف دخانیات و یا الکل

• ایدز

• بیماری های ژنتیکی مانند سندرم X شکننده و سندرم آنجلمن

• آسیب های وارده به سر

علائم صرع وضعیتی چیست؟

علائم احتمالی صرع وضعیتی شامل موارد زیر است:

•گرفتگی ماهیچه ها

•افتادن

•گیجی و سر درگمی

•صدا های غیر عادی

•از دست دادن کنترل روده یا مثانه

•غژ غژ دندان ها

•تنفس نا منظم

•رفتار غیر عادی

•دشواری در صحبت کردن

•حالت رویا پردازی

صرع وضعیتی چگونه قابل تشخیص است؟

بحران صرع با داروهای ضد تشنج درمان می شود

پزشک شما ممکن است یک معاینه کلی فیزیکی انجام دهد و از شما در باره سابقه بیماری، مصرف هر گونه دارو، یا اینکه آیا شما الکل یا هر گونه داروی تفریحی دیگر مصرف کرده اید.

پزشک شما همچنین ممکن است برای شما الکتروانسفالوگرام تجویز کند. این امر شامل قرار دادن الکترودهای بدون درد در قسمت پوست سر شما برای اندازه گیری میزان فعالیت الکتریکی مغز می باشد.

ممکن است برای یافتن عوامل دیگر ایجاد این بیماری نیاز به یک سری از آزمایشات دیگر داشته باشید. این آزمایشات شامل بذل نخاع به منظور جستجو برای یافتن علائم عفونت و یا سی تی اسکن و یا ام آر آی برای یافتن مشکلاتی در مغز می باشد.

صرع وضعیتی چگونه درمان می شود؟

پزشک معالج تان می خواهد تا هر چه سریع تر تشنج را پایان دهد و هر گونه بیماری زمینه ای را که عامل ایجاد این حالت است درمان کند. شما ممکن است اکسیژن دریافت کنید و یا آزمایش خون بدهید یا رگ گیری داشته باشید. یا ممکن است در صورتی که پایین بودن سطح قند خون باعث ایجاد این مشکل شده باشد به شما گلوکز داده شود.

پزشک معالج ممکن است به شما داروی ضد تشنج برای درمان این مشکل بدهد که شامل موارد زیر است:

•دیازپام

•لورازپام

•فنی توئین

•فسفنیتوئین

•فنوباربیتال

•والپروات

این دارو ها ممکن است به صورت تزریق به سیاهرگ و یا تزریق در ماهیچه باشد.

عوارض صرع وضعیتی چیست؟

عوارض ناشی از صرع وضعیتی بستگی به بیماری های زمینه ای دارد که عامل ایجاد صرع می باشند. این موارد شامل بدون عوارض خفیف تا مرگ می باشد. اگر مشکل زمینه ای مانند تشنج کنترل شده به صورت ضعیف رفع شود،ممکن است هیچ عارضه ای وجود نداشته باشد. اما اگر بیماری زمینه ای که سبب ایجاد صرع وضعیتی شده است سکته مغزی و یا آسیب مغزی باشد عوارض آن ممکن است ناتوانی بدن ناشی از عامل ایجاد این مشکل و یا حتی مرگ باشد.

آیا می توان از وضعیت صرع جلوگیری کرد؟

اگر مبتلا به صرع هستید ، مصرف داروهای خود طبق دستور ممکن است به شما در جلوگیری از وضعیت صرع کمک کند. اگر بیماری صرع داشته اید ، ممکن است نیاز به مصرف داروهای تشنجی داشته باشید یا داروهایی را که قبلاً مصرف می کنید تغییر دهید. اجتناب از علل دیگر این بیماری ، مانند سوء مصرف الکل یا کاهش قند خون نیز ممکن است به جلوگیری از آن کمک کند.

نکات کلیدی در مورد صرع وضعیتی

وضعیت صرع دلایل زیادی دارد. برخی از آنها مانند کاهش قند خون یا سوء مصرف الکل و مواد مخدر قابل پیشگیری هستند.

افراد مبتلا به صرع باید داروهای خود را طبق دستور مصرف کنند.

تشنجی که بیش از 5 دقیقه طول بکشد یا بیش از 1 مورد در یک دوره 5 دقیقه ای وجود داشته باشد یک حالت اورژانسی است که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

سخن پایانی

نکاتی که به شما کمک می کند هنگام ملاقات با پزشک معالج خود بیشترین بهره را ببرید:

• دلیل بازدید خود و آنچه می خواهید اتفاق بیفتد را بدانید.

• قبل از بازدید ، سوالاتی را که می خواهید به آنها پاسخ دهید بنویسید.

• شخصی را همراه خود بیاورید تا به شما در پرسیدن سوالات کمک کند و آنچه پزشک معالج شما به شما می گوید را به خاطر بسپارید.

• در بازدید ، نام یک تشخیص جدید و هرگونه داروی جدید ، درمان یا آزمایش را بنویسید. همچنین هرگونه دستورالعمل جدیدی را که پزشک معالج به شما می دهد بنویسید.

• بدانید چرا یک دارو یا درمان جدید تجویز می شود و چگونه به شما کمک می کند. همچنین بدانید عوارض جانبی آن چیست.

• بپرسید آیا بیماری شما می تواند به روش های دیگری درمان شود یا خیر.

• بدانید چرا یک آزمایش یا روش توصیه می شود و نتایج آن چه معنایی دارد.

• بدانید در صورت عدم مصرف دارو یا انجام آزمایش یا پروسه ، چه چیزی در انتظار شما خواهد بود.

• اگر قرار ملاقات بعدی دارید ، تاریخ ، زمان و هدف آن ملاقات را بنویسید.

• بدانید که چگونه می توانید در صورت داشتن سوال با پزشک معالج خود تماس بگیرید.

گردآوری : بخش سلامت