شفاعت در قیامت

شفاعت در قیامت چیست ؟

 آشنایی با شفاعت در قیامت 

طبق آیات قرآن کریم، شفاعت در روز قیامت مخصوص خداوند است. خداوند به افرادی که بخواهد اجازه شفاعت می دهد، همانطور که علم غیب مخصوص خداوند است و خداوند آن را به رسول خود داده است. شفاعت هم مخصوص خداوند است و خداوند آن را به رسول الله (ص) و دیگر ائمه اعطا کرده است.

شفاعت در قیامت چیست؟

شفاعت یعنی مخلوقی بین خدا و دیگر مخلوقات واسطه می شود برای رساندن خیر و یا دفع شر در دنیا و آخرت است. عموم مسلمانان به شفاعت باور دارند. بر اساس عقاید شیعه، شفاعت به طور کامل از آن خداوند است و هیچ کس بدون اجازه ی او نمی تواند شفاعت کند. بر این اساس اگر خداوند از ایمان بنده‌ای راضی باشد به شفیعان اجازه می دهد که در حق او شفاعت کنند. اعتقاد به شفاعت در میان شیعیان جایگاه ویژه ای دارد.

اهل سنت نیز اصل شفاعت را پذیرفته اند و در منابع آنها به ویژه به شفاعت پیامبر اکرم(ص) از مؤمنان تصریح شده است. در میان مسلمانان، وهابیان معتقدند تنها می‌توان از خدا طلب شفاعت کرد و طلب شفاعت از غیرخدا را شرک می‌دانند.

همانطور که می دانید شفاعت در روز قیامت مخصوص خداوند است. و به افراد دیگری نیز این اجازه داده شده است که از دیگران شفاعت کنند. از روایات فراوانی که در این زمینه آمده است، معلوم می شود که شفیعان در روز قیامت فراوان هستند. از جمله ی آنها انبیای الهی، علما، شهدا، ملائکه، مؤمنان، اعمال صالح، امامان معصوم و قرآن اند.

فردى لایق شفاعت شدن را دارد که علاوه بر اذن الهى، به خدا و پیامبران الهى و روز رستاخیز و آنچه خدا بر پیامبرانش نازل کرده، من جمله حقانیت شفاعت، ایمان راستین داشته باشد و این ایمان را تا آخر عمر حفظ کند.

حدود سى آیه در قرآن مربوط به شفاعت است.

اقسام شفاعت

شفاعت بر دو قسم است: تکوینى و تشریعى.

شفاعت تکوینى از تمامى اسباب جهانی سر می زند، و همه اسباب نزد خدا شفیع هستند؛ چون میان خدا و مسبب خود واسطه اند.

اما شفاعت تشریعى و قانونی نیز بر دو قسم است:

شفاعتى که در دنیا اثر بگذارد، و سبب آمرزش الهی، و یا قرب به درگاه او شود که شفیع و واسطه میان خدا و بنده در این قسم شفاعت، چند طائفه اند: اول؛ توبه کنندگان از گناه، دوم؛ مؤمنان به رسول خدا(ص)، سوم؛ عمل صالح انسان، چهارم؛ قرآن کریم، پنجم؛ هر چیزی که با عمل صالح ارتباطى دارد؛ مانند مسجدها، مکان های متبرکه، ایام الله و انبیا، ششم؛ ملائکه، هفتم؛ مؤمنان که براى خود و برادران ایمانى خود، استغفار می کنند.

شفیعانی که در روز قیامت شفاعت می کنند. از آیات قرآن استفاده می شود که شفیعان در روز قیامت فراوان اند؛ از جمله انبیای الهی، علما، شهدا، ملائکه و مؤمنان هستند.

برای شفاعت باید رابظه ی قلبی با شفاعت کننده داشته باشید

به عقیده مسلمانان افرادی در روز قیامت مورد شفاعت قرار می گیرند که رابطه روحی و قلبی با شفاعت کننده داشته باشند. افرادی که از اولیاء الهی پیروی می کنند و به آن ها محبت دارند مورد شفاعت آن ها قرار خواهند گرفت.

شفاعت افراد باید مورد رضایت خدا باشد. در اصل شفاعت در قیامت در حق افرادی صورت می گیرد که در دنیا را حق را رفته و مسیر بندگی را پیش می گیرند. در اصل شفاعت نوعی پاداش می باشد که حداوند به بندگان خود می دهد.

بنابر گفته قرآن افرادی که شامل شفاعت می شوند همان اصحاب یمین هستند که دین و اعتقادی صحیح دارند و از بهشتیان محسوب می شوند. «وَلَا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَی» (سوره انبیاء، آیه 27) براساس این آیه شفاعت تنها به افرادی تعلق دارد که خدا از آنان راضی یا خشنود باشد.

موانع شفاعت :

بنابر برخی آیات قرآن و روایات بعضی اعمال و باورها شخص را از مورد شفاعت قرار گرفتن محروم می کند. این گروه ها شامل :

– ستمگران

– کافران و مشرکان

– دشمنان خاندان پیامبر(ص) (ناصبی ها)

– آزاردهندگان ذرّیه و فرزندان رسول خدا (ص)

– خیانت پیشه گان

– تکذیب کنندگان شفاعت

– منکران ولایت امام علی (ع) و ائمه اطهار (ع)

– سبک شماران نماز

– ترک کنندگان نماز

– منافقان

چند حدیث در مورد شفاعت در قیامت :

• پیامبر (ص) فرمودند : شفاعت کردن مخصوص پیامبران و اوصیاء و مؤمنان و فرشتگان است.

• حضرت محمد (ص) در مورد شفاعت شهیدان چنین گفته است: یک نفر از آنها درباره ی هفتاد هزار نفر از خانواده و همسایگان شفاعت می کنند.

• امام علی (ع) در نهج البلاغه فرمودند : قرآن شفاعت کننده ای است که شفاعتش پذیرفته می شود.

• امام علی (ع) فرمودند : شفاعت کننده ای موفق تر از توبه نیست.

گردآوری: بحش مذهبی