اسم پسر با ب همراه با معنی

اسم پسر با حرف ب همراه با معنی

یکی از اصلی ترین وظایف پدر و مادر انتخاب اسم مناسب برای فرزند خود می باشد. اگر تمایل دارید اسم پسر با ب بگذارید؛ پیشنهاد می کنیم در این مطلب با ما همراه باشید.

جدول اسم پسر با آغاز حرف ب همراه با معنی

شماره	اسم	تلفظ	ریشه	معنی
1	بابر	baaber	اقوام ایرانی – ترکی	دلیر و شجاع
2	بابک	baabak	فارسی	خطاب فرزند به پدر از روی مهربانی، پدر جان، پدر، استوار، امین، پرورنده
3	بابوی	baabuy	فارسی	از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از دلاوران ایرانی سپاه بهرام چوبین سردار ساسانی
4	باتیس	baatis	زبان باستانی – اوستا	از سرداران داریوش سوم در حمله اسکندر
5	بادان	baadaan	فارسی	از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر پیروز (سردار دوران ساسانی) اسم ایرانی
6	بادرام	baaderaam	زبان باستانی – اوستا	کشاورز
7	بادرنگ	baadrang	فارسی	بالنگ (میوه ایست از جنس ترنج خوشبو)
8	باده	baade	فارسی	شراب ، می
9	بادون	baadun	عربی – قرآن	صحرا نشینان
10	باذان	baazaan	فارسی	نام جانشین خورخسرو فرماندار هاماوران در زمان انوشیروان پادشاه ساسانی
11	باراد	baaraad	فارسی	نام کسی که در زمان شاپور یکم پادشاه ساسانی زندگی کرده ونام او در کتیبه کعبه زرتشت آمده است
12	باربد	baarbod	فارسی	پسوند محافظ یا مسئول، خداوندِ بار (بارگاه)، پرده‌دار، نوازنده و موسیقی دان معروف دربار خسرو پرویز
13	بارد	baared	عربی – قرآن	سرد و خنک
14	بارز	baarez	فارسی	بلند، برز، نمایان، به عربی: نادان، ظاهر
15	بارزان	baarezan	اقوام ایرانی – کردی	بارِز (نامِ قوم بارز یا بارزان یا بارجان، تاریخ این قوم به پیش از اسلام میرسد و نام آن از دوره‌ی ساسانیان در متون ضبط شده است)
16	بارشین	baarshin	فارسی	در اصطلاح مردم فارس، درختچه
17	بارمان	baarmaan	اقوام ایرانی – کردی	شخص محترم و لایقِ دارای روح بزرگ، از شخصیتهای شاهنامه
18	باری	baari	عربی – قرآن	از اسماءحسنی به معنی آفریدگار
19	بازغا	baazegha	عربی – قرآن	تابان
20	باژه	baazhe	فارسی	نام یکی از سرداران ایرانی در زمان اردشیر پادشاه هخامنشی
21	باسا	baasaa	عربی – قرآن	نیرو، قوت
22	باستان	bastaan	زبان باستانی – اوستا	دیرینه، کهن، تاریخی
23	باسط	baaset	عربی	بسط دهنده، گسترش دهنده، از نام های خداوند.
24	باسقات	baaseghaat	عربی – قرآن	بلند بالا (جمع)
25	باشار	baashaar	اقوام ایرانی – کردی	چاره، علاج، درمان
26	باشو	baasho	فارسی	در گویش خوزستان بچه‌ای که تقاضای ماندنش را از خداوند دارند (از خدا حیات در دنیا را می‌خواهد.)
27	باشوان	baashoan	اقوام ایرانی – کردی	نام کوهی در بانه، آشیانه
28	باشور	baashur	اقوام ایرانی – کردی	به معنی جنوب
29	باشوک	baashuk	اقوام ایرانی – کردی	نوعی پرنده شکاری
30	باشی	baashi	اقوام ایرانی – ترکی	سرور، رئیس
31	بامداد	baamdaad	فارسی	صبح، صبا، اسم پدر مزدک
32	بامگاه	baamgaah	زبان باستانی – اوستا	هنگام بامداد
33	بامی	baami	زبان باستانی – اوستا	درخشان، لقب شهر بلخ صفت شهر اوشیدر
34	بامیک	baamik	زبان باستانی – اوستا	بامی، درخشان، لقب شهر بلخ
35	بامین	baamin	زبان باستانی – اوستا	نام روستایی در نزدیکی هرات
36	بانی	baani	زبان باستانی – اوستا	بنیاگذار، سازنده، بناکننده
37	باهر	baaher	فارسی	درخشان، تابان
38	باهرالدین	baaheroddin	عربی	مشهور در دین
39	باوند	baavand	زبان باستانی – اوستا	از اسپهبدان مازندران
40	بایا	baayaa	فارسی	بایسته، ضروری
41	بایتگین	baaytagin	اقوام ایرانی – ترکی	از امرای سلطان مسعود غزنوی
42	بایندر	baayandor	اقوام ایرانی – ترکی	نام طایفه ای از ترکمانان
43	بتیس	betis	فارسی	نام نگهبان شهر غزه، که در برابر اسکندر مقاومت شدید کرد
44	بخشان	bakhshaan	اقوام ایرانی – کردی	دهش، بخشش
45	بخشایش	bakhshaayesh	زبان باستانی – اوستا	گذشت و چشم پوشی کردن از گناه یا کار نادرست کسی، عفو، رأفت، رحمت و شفقت (اسم مصدر از بخشودن و بخشاییدن)
46	بخشی	bakhshi	بین المللی – مغولی	دانشمند، روحانی بودایی
47	بدر	badr	عربی – قرآن	ماه تمام و کامل، ماه شب چهاردهم، نام محلی است
48	بدرالدین	badroddin	عربی	آنکه در دیندکامل و درخشان است
49	بدو	badv	عربی – قرآن	بادیه نشینان، بیابان
50	بدیع الجمال	badiojamal	عربی	دارای زیبایی تازه و با طروات
51	بدیع الزمان	badiozamaan	عربی	یکتا و یگانه زمانه، آنکه در عصر خود بی همتاست
52	بدیل	badil	عربی	عوض، جانشین
53	برات	baraat	عربی	نوشته‌ای که بدان دولت بر خزانه یا بر حُکام حواله‌ای وجهی دهد، کاغذ زر
54	براتعلی	baraatali	عربی	مجازا کسی که مورد لطف و عنایت امام علی (ع) قرار گرفته باشد
55	براز	baraaz	فارسی	زیبایی، آراستگی
56	برازمان	baraazman	زبان باستانی – اوستا	بلند اندیشه
57	بردیا	bardiaa	فارسی	دومین پسر کورش بزرگ و برادر کمبوجه (سومین پادشاه هخامنشی) است که در اوستایی به معنای بلند پایه است
58	بردیس	bardis	فارسی	مرد مغرور
59	برزان	barzaan	اقوام ایرانی – کردی	برز، شکوه و جلال، عظمت، دارای قدرت، نیرومند و با شکوه، فراز
60	برزآفرین	barzaafarin	اقوام ایرانی – کردی	تشویق بزرگ
61	برزفر	barzfar	اقوام ایرانی – کردی	دارای قامتی با شکوه، بلند پرواز، از سرداران کرد دوره ‏هخامنشی
62	برزمند	barzmand	فارسی	باشکوه، نام یکی از فرمانداران ایرانی که براسکندر شورید
63	برزن	barzan	زبان باستانی – اوستا	کوی، محل، کوچه، قسمتی ازشهر و شعبه، تابه ای که از گل سازند و نان بر بالای آن گذارند
64	برزو	borzoo	زبان باستانی – اوستا	تنومند، بلند پایه، نام پسر سهراب پسر رستم زال در روایات ملی، نام آتشکده‌ عهد ساسانی در استان مرکزی
65	برزین	barzin	زبان باستانی – اوستا	بالنده (بالنده مهر)، فشرده‌ آذر برزین مهر، نام یکی از آتشکده‌های بزرگ ایران
66	برزین داد	barzindaad	فارسی	آفریده با شکوه یا مخفف آذربرزین داد (آتشکده) یعنی آفریده شده به وسیله آتش آذر برزین
67	برزین مهر	barzinmehr	زبان باستانی – اوستا	خورشید با شکوه، مهر بزرگوار (نام یکی از سه آتشکده عصر ساسانی در ایران)
68	برسا	barsaa	فارسی	مخفف ابرسان، دلیر گونه، چون پهلوان نیرومند
69	برسادیس	barsaadis	فارسی	دلاورگونه، مانند دلیران
70	برسام	barsaam	فارسی	آتش بزرگ مرکب از بر (مخفف ابر) + سام (آتش )، نام یکی از سرداران یزگرد ساسانی، فرزند بیژن فرمانروای سمرقند که با یزدگرد جنگید
71	برسم	barsam	زبان باستانی – اوستا	شاخه های گیاهی
72	برسیان	barsiyan	فارسی	نام گیاهی است
73	برشان	barshaan	فارسی	امت
74	برنا	bornaa	فارسی	جوان؛ شاب، ظریف، خوب، نیک، دلاور.
75	برنابا	barnaabaa	عبری	پیر وعظ و نصیحت، یکی از مسیحیان که انجیر را تفسیر کرد
76	برنادت	bernaadet	بین المللی – فرانسوی	مصغر برنارد
77	برنارد	bernaard	بین المللی – لاتین	دلیر و شجاع مانند خرس
78	برهان	borhaan	عربی	دلیل، حجت، حجت روشن، دلیل قاطع، از واژه‌های قرآنی، نام پادشاهی از طبقات سلاطین اسلام
79	برهان الدین	borhaanoddin	عربی	برهان دین، دلیل دین، حجت دین
80	برهمن	barahman	بین المللی – هندی	نام و عنوان پیشوایان روحانی هندو، راست گفتار و کردار
81	بروج	boruj	عربی – قرآن	دژها، برجها، قصرها
82	بروسا	barusaa	زبان باستانی – اوستا	پدر بهرام، از موبدان یزد
83	برومند	boroomand	فارسی	خوش قامت، نام مادر بابک خرمدین
84	بریژیت	berizhit	بین المللی – فرانسوی	نیرومند، قوی
85	برین	barin	زبان باستانی – اوستا	برتر و بالاتر، نام دیگر آتشکده آذر برزین مهر
86	بزرگ	bozorg	فارسی	دارای اهمیت و موقعیت اجتماعی، برجسته، مشهور، بزرگوار، شریف
87	بزم افروز	bazmafrooz	فارسی	مجلس افروز
88	بزم آرا	bazmaaraa	فارسی	آراینده بزم ومجلس
89	بساک	basaak	زبان باستانی – اوستا	تاج گل و گیاه، از سرداران خشایارشاه
90	بسام	basaam	عربی	بسیار تبسم کننده، خوشرو، خندان، گشاده روی، یکی از شاعران فارسی گوی پس از اسلام در زمان یعقوب بن لیث
91	بسطام	bastaam	فارسی	نام دایی خسرو پرویز پادشاه ساسانی
92	بسیم	basim	عربی	خوشرو، خندان، مسرور
93	بشار	bashaar	عربی	بشارت دهنده، از اصحاب امام صادق(ع)
94	بشارت	beshaarat	عربی	خبر خوش، مژده، مژده دادن، مژده آوردنف (در ادبیات عرفانی) بشارت به وصل حبیب به سوی حبیب است
95	بشر	beshr	عربی	گشاده رویی، بِشر حافی صوفی معروف که در بغداد میزیست و گروهی از صوفیان را در اطراف خود گرد آورد -گویند وی در آغاز به کار لهو و لعب مشغول بود و بر اثر تذکر امام موسی ابن جعفر(ع) متنبه شد و توبه کرد
96	بشیر	bashir	عربی – قرآن	بشارت دهنده، مژده دهنده، از اسماء الهی
97	بصیر	basir	عربی	بینا، (به مجاز) آگاه، از نامها و صفات خداوند، دانا، بیننده، روشن بین
98	بصیرت	basirat	عربی	بینایی، (به مجاز) آگاهی داشتن از امری و جزئیات آن را در نظر داشتن، آگاهی و دانایی، (در تصوف) نیروی باطنی که سالک با آن حقایق و باطن امور و اشیا را در می‌یابد
99	بطلمیوس	batlamyoos	بین المللی – یونانی	روشنایی، نام حکیم یونانی
100	بقا	baghaa	عربی	دوام، همیشگی، مداومت در هستی
101	بکتاش	baktaash	اقوام ایرانی – ترکی	فرمانده‌ی یگ گروه، بزرگ ایل هر یک از خادمان و همراهان یک امیر، بزرگ ایل و طایفه، شاه خوارزم، جلوه نما
102	بگاداد	bagaadaad	زبان باستانی – اوستا	نام یکی از سرداران ایرانی روزگار هخامنشی
103	بگاش	bagaash	زبان باستانی – اوستا	نام یکی از سرداران هخامنشی
104	بلاشان	balaashaan	فارسی	پلاشان، از شخصیتهای شاهنامه، نام دلاوری تورانی از پهلوانان افراسیاب، همزمان با کیخسرو پادشاه کیانی
105	بلال	belaal	عربی	آب و هر آن چه که گلو را تر کند، صله رحم، به فارسی میوه ذرت، ابن رباح حبشی نام مؤذن و خازن و از یاران خاص و صمیمی پیامبر اسلام (ص)
106	بمان علی	bemaanali	فارسی	ماندگار در پناه علی
107	بن سان	bensaan	فارسی	پسر برکت
108	بناء	benaa	عربی – قرآن	سر پناهی
109	بنان	banaan	عربی – قرآن	انگشتان، سرانگشتان
110	بنجامین	benjaamin	عبری	بنیامین، ضامن، کفیل
111	بنشاد	bonshaad	زبان باستانی – اوستا	شاد بنیاد
112	بنی	bani	عربی – قرآن	پسرک
113	بنیاد	bonyaad	فارسی	اساس، پایه، شالوده اصل
114	بنیامین	benyaamin	عبری	پسر دست راستِ من، آخرین پسر حضرت یعقوب (ع) و برادر تنی حضرت یوسف (ع)
115	به آذین	behaazin	فارسی	خوشترین آرایش و بهترین زینت
116	به روش	behravesh	زبان باستانی – اوستا	نیکترین راه – بهترین انتخاب زندگی
117	بها	bahaa	عربی	قیمت، ارزش، درخشندگی و روشنی، (به مجاز) فر و شکوه
118	بهاالدین	bahaaoddin	عربی	آن که به آئین و دین خود ارزش دهد
119	بهادر	bahaador	اقوام ایرانی – ترکی	به معنی درخشنده و نورانی
120	بهادران	bahaadoran	اقوام ایرانی – ترکی	منسوب به بهادر
121	بهاوند	bahaavand	زبان باستانی – اوستا	در اوستا به چم وهوونت دارنده نیکی
122	بهپور	behpoor	فارسی	مرکب از به (بهتر، خوبتر) + پور (پسر)، نام پهلوانی در گرشاسب نامه
123	بهتاش	behtaash	اقوام ایرانی – ترکی	(به = خوب، بهتر، خوبتر، شخص خوب و دارای اخلاق و رفتار نیکو + تاش (ترکی) (پسوند) = هم، شریک، صاحب به علاوه عنوانی برای امیران ترک) به معنی شریک خوب، صاحب اخلاق و رفتار نیکو، ویژگی امیری که دارای اخلاق و رفتار نیکو باشد.
124	بهداد	behdaad	فارسی	در کمال عدل و داد
125	بهداور	behdaavar	فارسی	آن که به درستی داوری می کند
126	بهدین	behdin	فارسی	پیرو آیین زرتشتی
127	بهراد	behraad	فارسی	جوانمرد نیکو
128	بهرام	bahraam	اقوام ایرانی – کردی	پیروزگر، (در نجوم) مریخ، (در گاه شماری) روز بیستم از هر ماه شمسی در ایران، در فرهنگ ایران قدیم فرشته‌ای موکل بر مسافران و روز بهرام است، (در اعلام) نام چند تن از شاهان ساسانی
129	بهرامشاه	bahraamshaah	زبان باستانی – اوستا	نام یکی از دانشمندان و عارفان زرتشتی
130	بهرامن	bahraaman	فارسی	یاقوت سرخ، پارچه ابریشمی
131	بهرنگ	behrang	فارسی	نکوتر رنگ، رنگِ نیکوتر
132	بهروز	behrooz	فارسی	سعادتمند، خوشبخت، همراه با سعادت و خوشبختی
133	بهزاد	behzaad	فارسی	نیک نژاد، نیکو تبار، نیکو زاده، بهزاد نقاش و مینیاتور ساز مشهور اواخر عهد تیموری و اوایل دوره‌ی صفوی
134	بهزیز	behziz	زبان باستانی – اوستا	گونه دیگر بهروز
135	بهستان	behestaan	فارسی	نیک بنیاد، نام پسر اردشیر سوم پادشاه هخامنشی
136	بهشاد	behshaad	فارسی	نیکوی شاد، مرکب از به (بهتر یا خوب) + شاد
137	بهشید	behshid	فارسی	تابناک و دارای فروغ و روشنایی
138	بهفام	behfaam	فارسی	مرکب از به (بهتر یا خوب) + فام (رنگ)
139	بهفر	behfar	فارسی	شکوهمند و با جلال و جبروت
140	بهک	behak	زبان باستانی – اوستا	خوب و زیبای کوچک، از موبدان ساسانی ؛ نام موبد موبدان در زمان شاپور دوم پادشاه ساسانی
141	بهکام	behkaam	زبان باستانی – اوستا	خوش کام و آرزو
142	بهلول	bohlool	عربی	به معنای مرد خنده رو، مهتر، نیکو روی، جامع همه‌ی خیرات، در حوزه‌های فرهنگی غیر عرب نظیر تاجیک به معنی گول و لوده، در شمال افریق به معنای عام ساده دل است
143	بهمرد	behmard	زبان باستانی – اوستا	از نام های برگزیده
144	بهمن	bahman	فارسی	نیک اندیش، نام ماه یازدهم از سال شمسی، نام فرشته نگهبان چهارپایان سودمند، نام روز دوم از هر ماه شمسی در ایران قدیم، نام یکی از لحنهای قدیم موسیقی ایرانی، نام چندتن از شخصیتهای شاهنامه از جمله نام ‏پسر اسفندیار پسر گشتاسپ پادشاه کیانی
145	بهمنیار	bahmanyaar	فارسی	دوست و یاورِ نیک منش، بهمن داده (آفریده)
146	بهنام	behnaam	فارسی	نیک نام، خوش نام
147	بهنود	behnood	زبان باستانی – سانسکریت	از کلمات دساتیری به معنی پسر عزیز، نام پادشاهان هند
148	بهنیا	behniaa	فارسی	نیک نژاد، دارای اصل و نسب، اصیل، شریف
149	بهوار	behvaar	زبان باستانی – اوستا	گونه دیگر بهفر
150	بهوران	behvaraan	فارسی	آنکه دارای روح و روان نیکوست
151	بهیاد	behyaad	فارسی	(به + یاد) دارنده‌ی بهترین یاد؛ کسی که از او به نیکی یاد می‌کنند
152	بهیج	bahij	عربی – قرآن	خرم، سرور آور
153	بهین	behin	فارسی	بهترین، برگزیده‌ترین
154	بوبار	bubaar	زبان باستانی – اوستا	دارنده زمین، نام کشاورزی در زمان خشایار
155	بوبان	buban	اقوام ایرانی – کردی	به سوی بالا
156	بوراب	buraab	شاهنامه	از شخصیتهای شاهنامه، نام آهنگری در پایتخت قیصر روم و سازنده نعل اسبان قیصر
157	بورنگ	burang	فارسی	نوعی ریحان کوهی
158	بوژان	buzhaan	اقوام ایرانی – کردی	نمو کردن، شکوفا شدن، به خود بالیدن
159	بوعلی	buali	عربی	مخفف ابوعلی
160	بیات	bayaat	عربی – قرآن	شبانه
161	بیارش	bayaaresh	زبان باستانی – اوستا	کی بیارش، همان آرمین شاهنامه
162	بیان الله	bayaanollaah	عربی	سخن، گفتار، شرح و توضیح، زبان‌آوری، فصاحت و بلاغت
163	بیرام	beyraam	اقوام ایرانی – ترکی	(بایرام) عید، جن ، گونه از کلمه بهرام
164	بیوک	biyook	اقوام ایرانی – ترکی	بزرگ، مهتر