احکام خوردن ترشحات بینی

خوردن ترشحات بینی و خلط چه حکمی دارد؟

آیا خوردن ترشحات بینی حرام است؟

ترشحات بینی اگر بیرون نیامده باشد جزء داخل بدن محسوب می شود و اگر بیرون بیاید و جزء خبائث به حساب می آید و خوردن آن حرام است. در ادامه توضیح داده ایم که خوردن ترشحات بینی چه حکمی دارد.

آب بینى یعنی اخلاط بینی یا همان ترشحات بینی، که احکام آن در باب هاى طهارت، صلاة، صوم و اطعمه و اشربه آمده است.

داخل بینى، جزء باطن بدن محسوب مى شود، بنابر این اگر آب بینى با خون تماس پیدا کند، اما بعد از بیرون آمدن از بینى، به خون آلوده نباشد، پاک است.

انداختن آب بینى در مسجد، مکروه و پاک کردن مسجد از آن در حال نماز، جایز است.

پرسش و پاسخ هایی درباره احکام خوردن ترشحات بینی :

• آیا خوردن ترشحات بینی حرام است؟

خوردن اشیاء و موادی خبیث و پلید که طبع انسان از آن تنفر دارد (مانند فضله ی حیوانات) حرام است، هر چند که پاک باشد.

ترشحات بینی هم اگر جزو خبائث شمرده شود (مانند زمانی که از بدن خارج شده باشد)، خوردن آن جایز نیست و برخی از فقها خوردن ترشحاتی که از مجرای بینی به فضای دهان وارد شده است را بدون اشکال نمی دانند و دوری از آن را بهتر می دانند.

در هنگام روزه بودن اگر خِلط، وارد فضاى دهان نشود، فرو بردن آن باعث باطل شدن روزه نیست. و این امر در روزه مستحبی و واجب تفاوتی ندارد.

• فرو بردن خلط سینه بدون اختیار

پرسش : اگر خلط سینه و یا بینی به فضای دهان روزه داری آمد و آن را نگه ‌داشت تا بعد از مدت کوتاهی آن را به بیرون از دهان بریزد. اما ناگهان بدون اختیار آن را فرو بدهد، آیا روزه اش باطل است؟

پاسخ آیت الله بهجت :‌ خیر روزه اش، صحیح است.

• جمع شدن خلط در دهان روزه دار در حال نماز

پرسش : اگر در حین نماز خواندن در دهان روزه دار خلط های سر و سینه جمع شود، به صورتی که اگر آن را فرو دهد، روزه اش باطل می شود و اگر بخواهد آن را بیرون بریزد، باید نماز را قطع کند. در این هنگام وظیفه اش چیست؟

پاسخ : اگر گرفتن آن به دستمال و مانند آن ممکن نباشد، قطع نماز برای ضرورت و عذر جایز است.

پاسخ آیت الله مکارم شیرازی : اگر به فضای دهان برسد خوردن آن خلاف احتیاط است ولی در موارد عسر و حرج مانعی ندارد البته بهتر است دستمالی به همراه خود داشته باشد و اخلاط را در آن بریزد. البته در مورد روزه دار، هر گاه در حین نماز اخلاط سر و سینه به دهان روزه دار وارد شود باید آن را خارج کند و اگر ممکن نبود نماز را بشکند (البته می تواند نیت نماز را به نماز مستحب تغییر داده و نماز را رها کند) و پس از خارج کردن اخلاط، نماز را اعاده نماید.

گردآوری: بخش مذهبی