چگونه پسر خود را خوب تربیت کنیم؟

والدین موظف هستند تا تربیت فرزند پسر را به بهترین شکل ممکن انجام دهند

تربیت فرزند پسر - راه های تربیت موفق پسر چگونه است؟

تربیت فرزندان به خصوص پسران یکی از معضلات والدین در دنیای کنونی است. ما در این مقاله عوامل متعددی را که در شکل گیری شخصیت مردان موثر هستند، بیان می کنیم تا بتوانید به بهترین شکل ممکن تربیت فرزند پسر خود را انجام دهید.

اهمیت تربیت فرزند پسر

مهمترین عامل در شکل گیری شخصیت پسران و مردان، برخورداری از سلامت روان است. 

پسران به دلایل بیولوژیکی کارهای خطر آفرین تری نسبت به دختران دارند. به عبارتی دیگر فرزندان دختر مطیع خانواده هستند اما فرزندان پسر برخلاف دختران بسیار ریسک پذیر،آزادی خواه و استقلال طلب می باشند.

والدین موظف هستند محیطی امن را برای تخلیه ی انرژی و کشف دنیای اطراف کودکان تدارک ببینند. درواقع کودک به موجب بازی کردن انرژی خود را تخلیه می کند و از محیط اطرافش لذت می برد. لذا زمینه ی برخورداری از سلامت روانی برای او فراهم می شود.

اهمیت تربیت فرزندان پسر در جامعه به میزانی حائز اهمیت است که برخی نویسندگان از قبیل میشل گوریان، استیو بیدالف، پرومود باترا، ملیسا و هری اچ. هریسون به طور تخصصی کتاب هایی را در این زمینه به نگارش در آورده اند.

پسران به دلیل بیولوژیک خود انرژی بیشتری نسبت به دختران دارند

تربیت صحیح پسران از بدو تولد تا دو سالگی

به طور کلی سیکل رشد پسران و دختران متمایز است. تمام کودکان نیازمند محبت بی قید و شرط از جانب والدین هستند. بهترین رفتار برای تربیت فرزندان مورد لطف قرار دادن، بوسیدن و در آغوش کشیدن کودک است. 

کودک در سن دو سالگی، نسبت به نوزاد باهوش تر است. بااین حال مغز تکامل یافته ای ندارد و از درک دنیای اطراف خود غافل است. کودک در این سن شروع به صحبت می کند و کلماتی را که به صورت مکرر در محیط خانه می شنود را بر سرزبان می آورد. بستر شخصیت کودک براساس کلماتی که در کودکی یاد می گیرد، شکل می گیرد. 

یک کودک دوساله مفهوم خشم را متوجه می شود و در مقابل تنبیه های زبانی که با صدای بلند صورت می گیرد، گریه می کند. 

لازم به ذکر است پسر بچه ی دوساله، عواقب کارهای خود را نمی داند، بنابراین والدین او باید وسایل شکستنی را از دسترس او خارج کنند و از قرار دادن وسایل تیز و برنده در مقابل کودک خودداری کنند.

پسران شخصیت های مستقلی دارند و از همان کودکی دوست دارند تکیه گاهی برای دیگران باشند. 

علاوه بر این، به دلیل استقلال طلبی، نقش برجسته تری در اجتماع دارند و دارای دوستان متعددی هستند. در میان دوستان رفتار های شخصیتی الگوبرداری می شود و دوستان از رفتار های یکدیگر تقلید می کنند. در نتیجه نظارت بر دوستان و خانواده آن ها برای تربیت صحیح امری ضروری است.

همچنین عدم تنبیه و تحمیل خشونت، کسب آگاهی در راستای رشد کودک پسر، شخصیت سازی و دادن اطمینان خاطر به کودک، شنونده ی خوبی بودن و کاهش نصیحت به فرزند جزو عواملی هستند که در تربیت کودک تاثیر حائز اهمیتی دارند.

شنونده ی خوبی بودن، در تربیت فرزند پسر نقش مهمی دارد

تربیت پسران در سه و چهار سالگی

تربیت پسر بچه ی سه ساله نسبت به سن های آغازین به موجب گسترش دایره ی لغات آسان تر می شود. رشد مغزی کودک در این سن کامل تر می شود و اکثر سخنان والدین خود را متوجه می شود.

کودکانی که در معرض تنش های مکرر قرار می گیرند، در آینده به مردانی پرخاشگر تبدیل می شوند. لذا امر ضروری در تربیت کودک پسر، حفظ آرامش و خونسردی در مقابل رفتار های کنجکاوانه و پر سر و صدای او است.

کودکان بیشترین حرف شنوی را از والدین خود دارند. آن ها در ابتدای تولد تصوری از رفتار های خوب و غلط و خطر آفرین ندارند. والدین او می بایست مسائل خطر ساز را برای کودک شرح دهند. به طور مثال در سه سالگی برای او توضیح دهید که چاقو تیز و برنده است و در صورت برخورد با سطح پوست موجب زخم های خطرناک می شود.

با ورود پسر بچه به چهارسالگی، استعداد ها و رشد جسمانی او بسیار کامل تر از قبل می شود و مهارت یادگیری علوم مختلف از قبیل زبان انگلیسی را کسب می کند.

در چهار سالگی می توانید به کودک یاد دهید از حق خود دفاع کند و در مقابل تحمیل رفتار هایی بر خلاف میل خودش واکنش نشان دهد. تربیت پسربچه در این برهه زمانی به آرامش و سلامت فکری پدر و مادر نیاز دارد.

تربیت فرزند پسر در پنج سالگی باید شامل آموزش مسائل بهداشتی باشد

تربیت پسران در پنج و شش سالگی

با رشد کودک، نحوه ی تربیت او نیز با سختی های دشوار تری مواجه می گردد. مغز کودک در 5 سالگی رشد و گسترش می یابد. لذا توانایی یادگیری اصول مختلف از قبیل اصول بهداشتی را به دست می آورد.

پسران در این بازه ی زمانی در خواست های گوناگونی از والدین خود دارند و خواستار به دست آوردن همه ی آن ها هستند. والدین باید به او یاد دهند، دسترسی به همه ی امور ناممکن است و باید سطح توقعات خود را پایین بیاورد.

علاوه براین، به دلیل رشد مغزی و فکری صحبت های والدین را تجزیه و تحلیل می کنند و گاها مورد نقد قرار می دهند. در این گونه شرایط توصیه می شود از بروز خشونت و تنبیه جسمانی کودک پرهیز کنید. 

تنبیه های جسمانی تأثیرات مخربی در شخصیت کودک می گذارد در نتیجه با آرام نگه داشتن محیط خانه پذیرای تغییرات اخلاقی کودک خود باشید.

تربیت پسران در هشت سالگی

در هشت سالگی ایده ها، خلاقیت ها، مسئولیت پذیری و استعداد های کودک بروز می یابند. 

کودک روابط خود را در سطح گسترده تری شکل می دهد و با اجتماعات ارتباط می گیرد. مسلما با شکل گیری رابطه اجتماعی به موجب ناآگاهی کودک خطراتی او را تهدید می کند. در نتیجه آموزش نکات انسانی و اخلاقی ضرورت می یابد.

مهمترین نکته ی آموزشی به کودک در سن 8 سالگی، آموزش مهارت "نه گفتن" می باشد.

تربیت پسران در نوجوانی

مهمترین دوره ی زندگی انسان ها که تغییرات گسترده ای در جسم و روان فرد صورت می گیرد، نوجوانی است. 

لازم به ذکر است رفتار خشونت آمیز با نوجوان ها تغییرات زندگی آن ها را با سختی های بیشتری همراه می سازد و موجب آسیب های جبران ناپذیری در شخصیت نوجوان می گردد.

معمولا والدین تا حد امکان شرایط رفاهی کودکان خود را فراهم می کنند. بااین حال گاهی نوجوانان رفتار های پرخاشگرانه ای را ازخود بروز می دهند.

درواقع بروز این قبیل رفتارها ناشی از عدم درک متقابل و عدم هم صحبتی نوجوان با والدین است. علاوه براین، تلاش والدین برای تامین امکانات رفاهی کودک وظیفه ی آن ها است و با یاد آوری از خود گذشتگی ها توسط والدین، نوجوان تحریک به بروز رفتارهای تکانشی می شود.

نقش پدر در تربیت فرزند پسر به عنوان یک الگو برای نشان دادن شخصیت مردان است

تربیت صحیح پسر

مادران از بدو تولد فرزندان، همواره به فکر تربیت مناسب آن ها هستند و مدام در زمینه ی آینده ی کودک دچار تشویش و نگرانی می شوند.

در ادامه ی مطلب راهکار های متعددی را برای تربیت صحیح پسران ارائه می کنیم.

تقویت عزت نفس

عزت نفس نوعی داشتن اطمینان خاطر درباره ی توانایی ها و شایستگی های فردی است. به عبارتی دیگر اعتماد به نفس، توسعه ی یک تصویر ذهنی سالم از خود فرد است.

اکثر والدین ها سعی دارند فرزند خود را بر پایه ی استعداد های او مورد تحسین قرار دهند.

این در حالی است که مشاوران و روانشناسان همواره توصیه می کنند فرزند خود را به دلیل تلاش هایی که در جهت رسیدن به اهداف انجام می دهد، تشویق و تحسین کنید. 

با تلاش نوجوان در انجام مسئولیت و وظایف های خود، توانایی مقابله با تغییرات و چالش های زندگی در شخصیت او نهادینه می شود.

علاوه براین، هیچ گاه به دلیل جنسیت پسر او را محدود به انجام امور مختلف نکنید زیرا کودک تصور می کند قادر به کنترل اعمال مختلف نیست و عزت نفس او از بین می رود.  به عبارتی دیگر القای تفکر جنسیتی موجب از بین رفتن عزت نفس کودک می گردد.

بر اساس تحقیقات روانشناسان مهمترین عامل در تکامل عزت نفس کودک، پیام هایی هستند که توسط والدین به فرزندان الحاق می شوند. کودکان بدون هیچ قید و شرطی به سخنان والدین خود اطمینان خاطر دارند. لذا از گفتن جملات منفی و محدود سازی کودک خود داری کنید.

ابراز علاقه توسط والدین

پسران در کودکی از محبت و آغوش والدین لذت می برند در حالی که در نوجوانی چندان میلی به این رفتار ندارند. اکثر مردانی که در طول رشد و زندگی محبت را از اطرافیان دریافت کرده اند، در بزرگسالی نیز از بروز خشونت پرهیز می کنند. لذا به طرق مختلف عشق و علاقه ی خود را به پسرتان نشان دهید. 

توجه داشته باشید تنها در زمان های مناسب علاقه ی خود را بروز دهید. به طور مثال یک پسر شرمنده می شود اگر او را در مقابل دوستانش در آغوش بکشید.

یکی از متخصصان اطفال به نام کیندلون در خصوص شخصیت پسران می گوید: " پسران در سن بلوغ برای برنامه ریزی و پای گذاری زندگی مستقل از مادران خود فاصله می گیرند."

ابراز علاقه توسط والدین، یکی از راه های مناسب برای تربیت فرزند پسر است

رفتار های پدر

مادران در تربیت فرزند پسر تنها قادر به کمک و بیان ویژگی های یک مرد کامل هستند. در حالی که پدران می توانند با رفتار های خود شخصیت مرد خوب را نشان دهند. درواقع شخصیت فرزند پسر بازتابی از شخصیت پدر او است.

یکی از مورد هایی که پسران از پدر خود می آموزند، برقراری رفتار مناسب با زنان است. شما به عنوان یک پدر وظیفه دارید در هنگام مرتکب شدن خطا و اشتباه، آن را بپذیرید و از همسر خود معذرت خواهی کنید. علاوه براین، به همسر خود احترام بگذارید و ابراز محبت کنید.

همدلی با ارزش ترین هدیه ای است که والدین می تواند به نوجوان بدهد

پرورش همدلی

همدلی نوعی مهارت اجتماعی است که کمک شایانی در درک احساسات می کند. یکی از باارزش ترین آموزش هایی که والدین می توانند به کودک خود هدیه بدهند، همدلی است.

متأسفانه امروزه درصد همدلی نسبت به ادوار گذشته حدود 40 درصد کاهش داشته است. کاهش همدلی از بازی های ویدئویی و شبکه های مجازی نشات می گیرد. درواقع کودکان با بازی های ویدئویی با دیگر همسالان هم بازی نمی شوند و از درک احساسات یکدیگر غافل می شوند.

بروز احساسات

در فیلم ها و داستان ها شخصیت یک مرد قوی، مردی ساکت و آرام نمایش داده می شود. اما در واقعیت مردی قوی است که قادر به بیان احساسات خود باشد.

این طرز تفکر کلیشه ای که اغلب فیلم ها به مخاطبان انتقال می دهند، سرکوب گر هستند. 

یکی از جمله های غلط در رفتار های تربیتی گفتن جمله ی" پسر گریه نمی کند" است. پسران با شنیدن این جمله گمان می کند با گریه کردن اقتدار خود را از دست می دهد و به فردی ضعیف و حقیر تبدیل می شود.

درواقع شما به عنوان والدین باید به پسر خود بیاموزید از ابراز احساسات خود ابایی نداشته باشد تا در آینده در برقراری ارتباط با دیگران با اختلال مواجه نگردد.

برقراری رابطه صمیمی بین پسر و والدین

کودکان در طول زندگی زمان بسیار زیادی را با مادر خود تجربه می کنند لذا احساسات مادر را بیشتر از پدر تجربه می کند. 

پدران مسئول برقراری رابطه ای سرشار از محبت با پسر خود هستند. با عدم شکل گیری این محبت و ابراز علاقه، کودکان گمان می کنند پدرشان علاقه ای به او ندارد. در نتیجه در نوجوانی همواره در برابر پدر خود احساس ناامنی می کنند و از او گریزان هستند. 

رابطه ی به دور از صمیمیت در نوجوانی موجب شکل گیری چالش های عظیمی در برابر کودک می شود.

بررسی ها حاکی از آن دارد که بازی های جسمانی از قبیل کشتی گیری پسر و پدر باعث می شود فرزندان نحوه ی کنترل انگیزه های احساسی و جسمی را بیاموزند و از بودن با پدر خود لذت ببرند.

با سپردن کارهای کوچک اما مهم به کودک مسئولیت پذیری را آموزش دهید

پرورش حس مسئولیت پذیری

با توجه به سن کودک، میزان سپردن مسئولیت به آن نیز تغییر می کند. پسری که مسئولیت پذیری را از همان کودکی آموزش دیده باشد، در بزرگسالی نتایج مثبت و منفی کار های خود را بر عهده ی دیگران نمی گذارد لذا قبل از انجام هر کاری در ابتدا عواقب آن را در نظر می گیرد سپس دست به عمل می زند.

عواملی از قبیل بستن بند کفش، کمک کردن در چیدن میز غذاخوری و... حس مسئولیت پذیری پسر بچه ی کودک را تقویت می کند.

آموزش احترام گذاشتن به دیگران

با وضع قوانین خاص، تربیت فرزند پسر را می توانید به بهترین شکل ممکن انجام دهید

نویسنده ای مشهور به نام مایکل گوریان در خصوص آموزش احترام گذاشتن پسران بیان می کند: " زمانی که پسری بر اساس یک سری قوانین وضع شده توسط والدینش بزرگ شود، احترام گذاشتن به دیگران را نیز می آموزد."

یکی از وظایف مهم والدین در خصوص تربیت فرزند پسر آن است که با وضع قوانین به او طریقه ی احترام گذاشتن به دیگران را یاد دهند.

همچنین او با مشاهده ی نگه داشتن احترام اعضای خانواده به مرور زمان در می یابد احترام گذاشتن به دیگران امری ضروری در اجتماع است.

گردآوری: بخش کودکان