همه چیز درباره سکته مغزی

سکته مغزی یک اورژانس پزشکی است و درمان سریع ضروری است

سکته مغزی هنگامی رخ می دهد که خونرسانی به قسمتی از مغز شما قطع یا کاهش یابد از رسیدن اکسیژن و مواد مغذی به بافت مغز جلوگیری می کند. در طی چند دقیقه سلولهای مغزی می میرند.

سکته مغزی یک اورژانس پزشکی است و درمان سریع ضروری است. اقدامات اولیه می تواند آسیب مغزی و سایر عوارض را کاهش دهد.

یکی از علایم سکته مغزی فلج یا بی حسی صورت ، بازو یا پا است

علائم سکته مغزی :

اگر ممکن است شما یا یکی از نزدیکانتان سکته کنید ، به زمان شروع علائم توجه ویژه ای کنید. برخی از گزینه های درمانی وقتی که بلافاصله پس از شروع سکته مغزی ارائه می شوند ، موثرتر هستند.

علائم و نشانه های سکته مغزی عبارتند از:

• صحبت کردن و درک آنچه دیگران می گویند مشکل است. ممکن است دچار سردرگمی شوید ، کلمات خود را کمرنگ کنید یا در درک گفتار مشکل دارید.

• فلج یا بی حسی صورت ، بازو یا پا. ممکن است دچار بی حسی ، ضعف یا فلج ناگهانی در صورت ، بازو یا پا شوید. این اغلب فقط در یک طرف بدن شما تأثیر می گذارد. سعی کنید همزمان هر دو بازوی خود را بالای سر خود بلند کنید. اگر یک بازو شروع به افتادن کرد ، ممکن است دچار سکته مغزی شوید. همچنین ، ممکن است یک طرف از دهان شما هنگام لبخند زدن فرو رود.

• مشکل در دیدن در یک یا هر دو چشم. ممکن است به طور ناگهانی بینایی را در یک یا هر دو چشم از دست دهید ، یا ممکن است مضاعف شود.

• سردرد ناگهانی و شدید، که ممکن است همراه با استفراغ ، سرگیجه یا تغییر هوشیاری باشد ، ممکن است نشانگر سکته مغزی باشد.

• هنگام راه رفتن مشکلی دارید. ممکن است تعادل خود را از دست بدهید. همچنین ممکن است دچار سرگیجه ناگهانی یا از بین رفتن هماهنگی شوید.

سکته مغزی ایسکمیک شایع ترین نوع سکته مغزی است

علل سکته مغزی :

دو علت اصلی سکته مغزی وجود دارد: شریان مسدود شده (سکته مغزی ایسکمیک) یا نشت یا ترکیدن رگ خونی (سکته هموراژیک). ممکن است برخی از افراد فقط اختلال موقتی در جریان خون به مغز داشته باشند ، معروف به حمله ایسکمیک گذرا (TIA) ، که باعث علائم پایدار نمی شود.

سکته مغزی ایسکمیک :

این شایع ترین نوع سکته مغزی است. این اتفاق می افتد که رگ های خونی مغز تنگ یا مسدود می شوند و باعث کاهش شدید جریان خون (ایسکمی) می شوند. رگهای خونی مسدود شده یا تنگ شده در اثر رسوبات چربی ایجاد شده در رگهای خونی یا لخته شدن خون یا سایر بقایای خون در جریان خون شما ایجاد می شود و در رگ های خونی مغز شما جای می گیرد.

سکته هموراژیک :

سکته مغزی هموراژیک هنگامی رخ می دهد که رگ خونی در مغز شما نشت یا پارگی پیدا کند. خونریزی مغزی می تواند ناشی از شرایط بسیاری باشد که بر رگهای خونی شما تأثیر می گذارد. عوامل مرتبط با سكته مغزي شامل:

- فشار خون بالا کنترل نشده

- درمان با رقیق کننده خون (ضد انعقادها)

- برآمدگی نقاط ضعف در دیواره رگهای خونی شما (آنوریسم)

- تروما (مانند تصادف رانندگی)

- رسوب پروتئین در دیواره رگهای خونی که منجر به ضعف در دیواره رگ (آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی)

سکته مغزی ایسکمیک منجر به خونریزی می شود. یک علت کمتر شایع خونریزی در مغز ، پارگی یک لنگه غیر طبیعی رگهای خونی با دیواره نازک (ناهنجاری شریانی) است.

حمله ایسکمیک گذرا (TIA) :

حمله ایسکمیک گذرا (TIA)، که گاهی اوقات به عنوان یک سکته مغزی کوچک شناخته می شود، یک دوره موقتی از علائم مشابه موارد سکته مغزی است. TIA باعث آسیب دائمی نمی شود. آنها در اثر کاهش موقتی خون در بخشی از مغز شما ایجاد می شوند که ممکن است به مدت حداقل پنج دقیقه طول بکشد.

TIA مانند سکته مغزی ایسکمیک ،هنگامی رخ می دهد که یک لخته جریان خون را به بخشی از سیستم عصبی شما کاهش یا مسدود کند.

حتی اگر فکر می کنید که TIA مبتلا شده اید، باید به پزشک مراجعه کنید. اگر دچار TIA شده اید ، این بدان معنی است که شما ممکن است رگ تا حدی مسدود شده یا باریک داشته باشید که به مغز شما وارد می شود. داشتن TIA احتمال ابتلا به سکته مغزی را افزایش می دهد.

اضافه وزن و چاقی یکی از عوامل سکته مغزی می باشد

عوامل سکته مغزی :

عوامل زیادی می توانند خطر سکته مغزی شما را افزایش دهند. عوامل خطر بالقوه قابل درمان سكته مغزي شامل:

- اضافه وزن یا چاق بودن

- عدم تحرک جسمی

- زیاده روی در نوشیدن 

- استفاده از داروهای غیرقانونی مانند کوکائین و متامفتامین

- فشار خون بالا

- استعمال سیگار یا قرار گرفتن در معرض دود 

- کلسترول بالا

- دیابت

- آپنه خواب انسدادی

- بیماری قلبی عروقی از جمله نارسایی قلبی ، نقص قلبی ، عفونت قلبی یا ضربان قلب غیرطبیعی قلب مانند فیبریلاسیون دهلیزی

- سابقه شخصی یا خانوادگی سکته مغزی ، حمله قلبی یا حمله ایسکمیک گذرا

سایر عوامل مرتبط با خطر سکته مغزی عبارتند از:

سن : افراد 55 سال و بالاتر نسبت به افراد جوان بیشتر در معرض خطر سکته مغزی قرار دارند.

نژاد : آمریکایی ها و آفریقایی ها نسبت به افراد نژادهای دیگر خطر سکته مغزی بالاتری دارند.

جنسیت : مردان در مقایسه با زنان بیشتر در معرض خطر سکته مغزی قرار دارند. معمولاً خانمها در هنگام سكته مغزی پیرتر هستند و بیشتر از مردان در معرض سكته مغزی قرار دارند.

هورمون ها : استفاده از قرص های ضد بارداری یا هورمون درمانی که شامل استروژن است ، خطر را افزایش می دهد.

سکته مغزی ممکن است باعث ناتوانی موقت یا دائمی شود

عوارض سکته مغزی :

بسته به اینکه چه مدت مغز فاقد جریان خون است و کدام قسمت تحت تأثیر قرار گرفته است ، سکته مغزی ممکن است باعث ناتوانی موقت یا دائمی شود. عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:

- فلج یا از دست دادن حرکت عضلات: ممکن است در یک طرف بدن دچار فلج شوید و یا کنترل عضلات خاصی مانند عضلات یک طرف صورت یا یک بازوی خود را از دست بدهید.

- مشکل در صحبت کردن یا بلعیدن: سکته مغزی ممکن است بر کنترل عضلات در دهان و گلو شما تأثیر داشته باشد ، صحبت کردن ، بلعیدن یا خوردن را برای شما دشوار می کند. همچنین ممکن است با زبان از جمله صحبت کردن یا درک گفتار ، خواندن یا نوشتن مشکل داشته باشید.

- از دست دادن حافظه یا مشکلات تفکر: بسیاری از افرادی که دچار سکته مغزی شده اند از دست دادن حافظه را تجربه می کنند. دیگران ممکن است در تفکر ، استدلال ، قضاوت و درک مفاهیم دچار مشکل شوند.

- مشکلات عاطفی : افرادی که دچار سکته مغزی شده اند ممکن است در کنترل احساسات خود مشکل بیشتری داشته باشند یا ممکن است دچار افسردگی شوند.

بسیاری از راهکارهای پیشگیری از سکته مغزی همان راهکارهای جلوگیری از بیماری های قلبی است

پیشگیری از سکته مغزی :

دانستن عوامل خطر سکته مغزی ، پیروی از توصیه های پزشک و اتخاذ شیوه زندگی سالم بهترین اقداماتی که می توانید برای جلوگیری از سکته مغزی انجام دهید. اگر سکته مغزی یا حمله ایسکمیک گذرا (TIA) داشته باشید ، این اقدامات ممکن است به جلوگیری از سکته مغزی دیگر کمک کند. مراقبت های پیگیری شما در بیمارستان و بعد از آن نیز ممکن است نقشی داشته باشند.

بسیاری از راهکارهای پیشگیری از سکته مغزی همان راهکارهای جلوگیری از بیماری های قلبی است. به طور کلی ، توصیه های شیوه زندگی سالم شامل موارد زیر است:

- کنترل فشار خون بالا (فشار خون بالا): این یکی از مهمترین کارهایی است که می توانید برای کاهش خطر سکته مغزی انجام دهید. 

- کاهش کلسترول و چربی اشباع شده در رژیم غذایی شما: اگر شما نمی توانید کلسترول خود را از طریق تغییر رژیم غذایی به تنهایی کنترل کنید ، پزشک ممکن است داروی کاهش کلسترول را تجویز کند.

- ترک مصرف دخانیات: استعمال دخانیات خطر ابتلا به سکته مغزی را برای افراد سیگاری و غیرسیگاری که در معرض دود قرار دارند ، افزایش می دهد. ترک مصرف دخانیات خطر سکته مغزی را کاهش می دهد.

- مدیریت دیابت: رژیم غذایی ، ورزش و کاهش وزن می تواند به شما در حفظ قند خون در حد سالم کمک کند. اگر به نظر نمی رسد عوامل شیوه زندگی برای کنترل دیابت کافی هستند ، پزشک ممکن است داروی دیابت را تجویز کند.

- حفظ وزن سالم: داشتن اضافه وزن به سایر عوامل خطر سکته مغزی مانند فشار خون بالا ، بیماری قلبی عروقی و دیابت کمک می کند.

- رژیم غذایی سرشار از میوه و سبزیجات: رژیم غذایی حاوی پنج وعده یا بیشتر میوه یا سبزیجات ممکن است خطر سکته مغزی را کاهش دهد. رژیم مدیترانه ای که بر روغن زیتون ، میوه ، آجیل ، سبزیجات و غلات کامل تأکید دارد ، ممکن است مفید باشد.

- به طور منظم ورزش کنید: ورزش هوازی از بسیاری جهات خطر سکته مغزی را کاهش می دهد. ورزش می تواند فشار خون شما را کاهش دهد ، سطح کلسترول خوب شما را افزایش داده و سلامت کلی رگ های خونی و قلب شما را بهبود بخشد. همچنین به شما در کاهش وزن ، کنترل دیابت و کاهش استرس کمک می کند.

- الکل ننوشید: مصرف الکل سنگین خطر ابتلا به فشار خون بالا ، سکته مغزی ایسکمیک و سکته مغزی را افزایش می دهد. الکل همچنین ممکن است با داروهای دیگری که مصرف می کنید در تعامل باشد.

- درمان آپنه انسدادی خواب (OSA): اگر شما علائم OSA دارید ، پزشک ممکن است یک مطالعه خواب را توصیه کند - یک اختلال خواب که باعث می شود تنفس را برای مدت کوتاهی به طور مکرر در طول خواب متوقف کنید. درمان OSA شامل دستگاهی است که فشار هوای مثبت را از طریق ماسک به شما منتقل می کند تا مجاری هوای شما در هنگام خواب باز شود.

- اجتناب از مواد مخدر غیرقانونی: برخی از داروهای مخدر ، مانند کوکائین و متامفتامین ، عوامل خطر برای TIA یا سکته مغزی هستند.

هرچه سکته مغزی طولانی تر نشود ، احتمال آسیب و ناتوانی مغز بیشتر می شود

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید ؟

در صورت مشاهده هرگونه علائم یا نشانه های سكته مغزی ، حتی اگر به نظر می رسد كه می آیند و می روند یا به طور كامل از بین می روند ، فوراً  به پزشك مراجعه کنید. سریع موارد زیر را انجام دهید:

صورت: از شخص بخواهید لبخند بزند. آیا یک طرف صورت افتادگی دارد؟

بازو : از شخص بخواهید که هر دو بازو را بالا ببرد. آیا یک بازوی به سمت پایین می چرخد؟ یا اینکه یک بازو قادر به بلند شدن نیست؟

سخن، گفتار: از شخص بخواهید یک عبارت ساده را تکرار کند. آیا صحبت کردن وی کمرنگ یا عجیب است؟

زمان: در صورت مشاهده هر یک از این علائم ، سریعاً با اورژانس تماس بگیرید. صبر نکنید که ببینید علائم متوقف شده است یا خیر. هر دقیقه حساب می شود. هرچه سکته مغزی طولانی تر نشود ، احتمال آسیب و ناتوانی مغز بیشتر می شود.

برای درمان سکته مغزی ایسکمیک، پزشکان باید سریعاً جریان خون را به مغز شما بازگردانند

درمان سکته مغزی:

درمان اورژانسی برای سکته مغزی بستگی به این دارد که شما دچار سکته مغزی ایسکمیک یا سکته مغزی که خونریزی در مغز ایجاد کند شوید.

سکته مغزی ایسکمیک :

برای درمان سکته مغزی ایسکمیک ، پزشکان باید سریعاً جریان خون را به مغز شما بازگردانند. این ممکن است با:

داروهای اورژانس IV: درمان با داروهایی که می توانند لخته شوند را باید از 4.5 ساعت بعد از شروع علائم در صورت تزریق داخل وریدی تجویز کرد. هرچه زودتر این داروها تجویز شود ، بهتر می شود. درمان سریع نه تنها احتمال زنده ماندن شما را بهبود می بخشد بلکه عوارض را نیز کاهش می دهد.

تزریق IV از فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (TPA) ، که به آن آلتپلاز نیز گفته می شود (اکتیازاز) - معالجه استاندارد برای سکته مغزی ایسکمیک است. تزریق TPA معمولاً از طریق ورید در بازو در سه ساعت اول انجام می شود. بعضی اوقات ، 4/5 ساعت پس از شروع علائم سکته مغزی ، می توان از TPA تجویز کرد.

این دارو با حل کردن لخته خون که باعث سکته مغزی شده ، جریان خون را بازیابی می کند. با حذف سریع علت سکته مغزی ، ممکن است به بهبودی کامل از سکته مغزی کمک کنند. پزشک شما خطرات خاصی مانند خونریزی احتمالی در مغز را در نظر خواهد گرفت تا تعیین کند که آیا TPA برای شما مناسب است یا خیر.

روشهای فوری عروقی : پزشکان گاهی سکته های ایسکمیک را مستقیماً درون رگ خونی مسدود شده درمان می کنند. نشان داده شده است که درمان اندوواسکولار نتایج قابل توجهی را ایجاد می کند و ناتوانی درازمدت را پس از سکته مغزی ایسکمیک کاهش می دهد. این مراحل باید در اسرع وقت انجام شود:

داروهایی که مستقیماً به مغز تحویل داده می شوند. پزشکان یک لوله باریک و نازک را از طریق سرخرگ در کشاله ران قرار می دهند و آن را به مغز می فرستند تا TPA را مستقیماً در جایی که سکته مغزی اتفاق می افتد تزریق کنند. محدوده زمان این روش درمانی تا حدودی طولانی تر از tPA تزریقی است ، اما هنوز محدود است.

از بین بردن لخته با گیرنده استنت. پزشکان می توانند از وسیله متصل به لوله استفاده کنند تا مستقیماً لخته را از رگ خونی مسدود شده در مغز شما جدا کند. این روش به ویژه برای افرادی که لخته های بزرگی دارند که نمی توانند کاملاً با TPA حل شوند مفید است. این روش اغلب در ترکیب با TPA تزریقی انجام می شود.

محدوده زمانی که می توان این رویه ها را در نظر گرفت به دلیل فناوری تصویربرداری جدیدتر در حال گسترش است. پزشکان ممکن است آزمایشات تصویربرداری پرفیوژن را انجام دهند (که با سی تی یا MRI انجام می شود ) تا تعیین کنند که احتمال اینکه کسی بتواند از درمان اندوواسکولار سود ببرد ، تعیین می کند.

روشهای دیگر :

برای کاهش خطر ابتلا به سکته مغزی دیگر یا حمله ایسکمیک گذرا ، پزشک ممکن است روشی را برای باز کردن شریانی که با پلاک باریک است توصیه کند. گزینه ها بسته به وضعیت شما متفاوت است ، اما شامل موارد زیر است:

اندآرترکتومی کاروتید: شریان های کاروتید رگ های خونی هستند که در هر طرف گردن شما جریان دارند و مغز شما (شریان های کاروتید) خون را تأمین می کنند. این جراحی پلاک مسدود کننده شریان کاروتید را از بین می برد و ممکن است خطر سکته مغزی ایسکمیک را کاهش دهد. آندرترکتومی کاروتید همچنین خطراتی را شامل می شود ، خصوصاً برای مبتلایان به بیماری قلبی یا سایر شرایط پزشکی.

آنژیوپلاستی و استنت: در جراحی آنژیوپلاستی ، جراح از طریق شریان موجود در کشاله ران خود سوند را به شریانهای کاروتید شما متصل می کند. سپس یک بالون برای گسترش شریان باریک باد می شود. سپس می توان برای حمایت از شریان باز شده استنت وارد کرد.

اگر ناحیه خونریزی زیاد باشد،پزشک شما ممکن است عمل جراحی انجام دهد

سکته هموراژیک :

درمان فوری سكته مغزی بر كنترل خونریزی و كاهش فشار در مغز شما ناشی از مایع اضافی متمرکز است. گزینه های درمانی شامل موارد زیر است:

اقدامات اضطراری: اگر برای جلوگیری از لخته شدن خون ، داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنید ، ممکن است برای خنثی کردن اثرات رقیق کننده خون ، داروهای یا تزریق فرآورده های خون به شما داده شود. همچنین ممکن است داروهایی برای کاهش فشار در مغز (فشار داخل جمجمه) ، کاهش فشار خون ، جلوگیری از اسپاسم رگ های خونی و جلوگیری از تشنج به شما داده شود.

عمل جراحي: اگر ناحیه خونریزی زیاد باشد ، پزشک شما ممکن است عمل جراحی را برای از بین بردن خون و تسکین فشار بر روی مغز شما انجام دهد. همچنین ممکن است از جراحی برای ترمیم مشکلات رگ های خونی مرتبط با سکته های هموراژیک استفاده شود.

گردآوری:بخش سلامت