هشتم مارس، روز جهانی زن، در بسیاری از کشورهای جهان گرامی داشته میشه. 8 مارس روزیه که زنان جهان بدون توجه به گرایشات مختلف فکری، عقیدتی، نژادی و … به یادآوری موفقیت ها و دستاوردهاشون میپردازن. در حقیقت، این روز فرصتیه برای بررسی تلاش هایی که جهت شکوفایی استعداد زنان در طول تاریخ انجام شده.
در کل جهان زنانی وجود دارن که با تبعیض جنسیتی مواجه شدن و مورد آزار و تجاوز قرار گرفتن. هر روز اخبار و گزارشات مربوط به حمله، ضرب و شتم و یا حتی کشته شدن یک زن مواجه میشیم. هیچ نوع قدرت فیزیکی و حتی فرهنگی نباید توجیهی برای بدرفتاری با زنان باشه. مردان نقش بسیار مهمی در احترام به حقوق زنان آنطور که شایستهاش هستن، رو بر عهده دارن. برای همین این فرصت باید وجود داشته باشه که در سال یکبار در یک روز معین اهمیت زنان رو یادآوری کنیم و از مقام زنان تجلیل کنیم.
سالانه ملیون ها تن زن و مرد در اقصی نقاط جهان در روز هشتم مارس با ترتیب اجتماعات و گردهمایی ها این روز رو گرامی میدارن. انتخاب روز هشتم مارس به عنوان روز زن بخاطر مبارزۀ زنان کارگر فابریکه نساجی کتان در سال 1857 میلادی در شهر نیویورک آمریکا بر میگرده.
شرایط کاری سخت و غیر انسانی با دستمزد کم کارگران زن در اوایل قرن بیستم که همراه با مردان در کشور های صنعتی وارد فابریکات و بازار کاری شده بودن؛ اونارو وادار به مبارزه علیه این بی عدالتی به شکل سازمان یافته و منظم کرد. در اين روز كارگران نساجى زن در يك كارخانه بزرگ پوشاك براى اعتراض عليه شرايط بسيار سخت كارى و وضعيت اقتصاديشون دست به اعتصاب زدن. خاطره اين اعتصاب براى كارگران فابریکۀ نساجى باقى موند. نارضايتى عمومى ازاين شرايط براى زنان كارگر ادامه داشت.
بعد از گذشت بیش از پنجاه سال، کاگران زن کارخانـۀ نساجی کتان در شهر نیویورک به منظور احیا خاطرۀ اعتصاب در این روز رو که تبعیض، محرومیت و فشار کار و حقوق بسیار کم زنان رو بیاد میاورد، دست به اعتصاب زدن، صاحب این کارخانه به همراه نگهبان ها بخاطر جلوگیری از همبستگی کارگران بخش های دیگر با اعتصاب گران و عدم سرایت آن به بخش های دیگر، این زنان رو در محل کارشون حبس کرد و بعدا به دلایل نامعلوم کارخانه آتش گرفت و فقط تعداد کمی از زنان تونستن از این حادثه نجات پیدا کنن و مابقی 129 تن از زنان کارگر در این آتش سوختن.
به همین دلیل روز هشتم مارس بطور سنتی بنام روز مبارزه زنان علیه بی عدالتی و فشار علیه زنان در خاطره ها باقی موند. در سال هاى بعد در كشورهاى مختلف اروپايى و امريكا مبارزه زنان به شكل تظاهرات و اعتصاب کاری علیه فشار، تبعیض و استعمار کاری و همینطور برای داشتن حقوق برابر در اجتماع ادامه پیدا کرد.
از جمله یکی از مهمترین مدافعان حقوق زن در آلمان خانم کلارا زتکین (1857-1933) خواسته های مبارزان زن در آلمان رو مبنی بر هشت ساعت کار در روز، تعصیلات ویژه در ایام زایمان و سایر حقوق طبق قانون رو تقاضا کرد.
در واقع میشه گفت آغاز حرکت برای شکل گیری یک روز و اختصاص اون روز به زنان، اول از دل فعالیت های اعتراضی زنان کارگر در آغاز قرن بیستم در امریکای شمالی و سراسر اروپا نطفه بست.
در چند ساله اخیر، 8 مارس روز جهانی زن برای زنان، نه تنها در کشورهای توسعه یافته که در جوامع در حال توسعه هم به صورت گسترده تری مطرح و ابعاد تازه ای به خود گرفته. جنبش رو به رشد جهانی زنان، با برگزاری چهار کنفرانس بین المللی زنان توسط سازمان ملل متحد، در تبدیل روز جهانی زن به اعتراض در جهت دستیابی زنان به حقوقشون و مشارکت اون ها در عرصه های سیاسی و اقتصادی بسیار کمک کرده.
علاوه بر این، زنان جهان در روز جهانی زن تلاش کردن تا این روز رو به فرصتی برای انعکاس پیشرفت ها و دستاوردهای به دست اومده، و کنش های شجاعانه و عزم راسخ زنان عادی (که نقش شگفت آوری رو در تاریخ کشورها و جوامعشون ایفا کردن) تبدیل کنن و این دستاوردها رو ارزشمند بدونن و در نهایت یک روز در سال رو به عنوان روز جهانی زن، گرامی بدارن.
پاسخ ها