اینترنت اشیا (IoT) نامی است برای مجموعه انبوهی از دستگاههای فعال شبکه، به استثنای رایانههای سنتی مانند لپتاپ و سرور. انواع اتصالات شبکه می تواند شامل اتصالات Wi-Fi، اتصالات بلوتوث و ارتباطات میدان نزدیک (NFC) باشد. اینترنت اشیا شامل دستگاههایی مانند لوازم «هوشمند» مانند یخچالها و ترموستاتها میشود. سیستم های امنیتی خانه؛ لوازم جانبی کامپیوتر، مانند وب کم و چاپگر؛ فناوری پوشیدنی، مانند اپل واچ و فیت بیت. روترها؛ و دستگاه های بلندگوی هوشمند مانند Amazon Echo و Google Home.
این دستگاه ها از پروتکل اینترنت (IP) استفاده می کنند، همان پروتکلی که رایانه ها را در شبکه جهانی وب شناسایی می کند و به آنها اجازه می دهد با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. هدف اینترنت اشیا این است که دستگاه هایی داشته باشیم که در زمان واقعی گزارش دهند، کارایی را بهبود می بخشند و اطلاعات مهم را سریعتر از یک سیستم بسته به مداخله انسان به سطح می آورند.
اینترنت اشیا تغییری در طیف وسیعی از زمینه ها ایجاد میکند. برای مثال، در پزشکی، دستگاههای متصل میتوانند به متخصصان پزشکی کمک کنند تا بیماران را در داخل و خارج از محیط بیمارستان نظارت کنند. سپس رایانهها میتوانند دادهها را ارزیابی کنند تا به پزشکان در تنظیم درمانها و بهبود نتایج بیمار کمک کنند.
یکی دیگر از زمینه هایی که در حال تغییر است، برنامه ریزی شهری است. به عنوان مثال، هنگامی که حسگرهایی که دارای آدرس IP هستند در زیر یک خیابان شلوغ قرار می گیرند، مقامات شهری می توانند به رانندگان در مورد تأخیر یا تصادفات آینده هشدار دهند. در همین حال، سطلهای زباله هوشمند میتوانند پس از پر شدن شهر را مطلع کنند و در نتیجه مسیرهای جمعآوری زباله را بهینه میکنند.
استفاده از دستگاه های هوشمند نیز احتمالاً به معنای مزیت رقابتی برای مشاغلی است که از آنها به صورت استراتژیک استفاده می کنند. به عنوان مثال، با ردیابی داده های مربوط به مصرف انرژی و سطوح موجودی، یک شرکت می تواند هزینه های کلی خود را به طور قابل توجهی کاهش دهد. اتصال همچنین ممکن است به شرکت ها کمک کند تا به طور مؤثرتری برای مصرف کنندگان بازاریابی کنند.
با ردیابی رفتار مصرف کننده در یک فروشگاه، یک خرده فروش می تواند از نظر تئوری توصیه های مناسبی برای محصول ارائه دهد که اندازه کلی فروش را افزایش می دهد. هنگامی که یک محصول در خانه مصرف کننده قرار می گیرد، می توان از آن محصول برای هشدار به مالک از برنامه های خدمات آتی استفاده کرد و حتی از مالک درخواست کرد تا قرار ملاقات را رزرو کند.
مانند تمام سؤالات مربوط به داده های شخصی، بسیاری از نگرانی های حفظ حریم خصوصی وجود دارد که هنوز در مورد اینترنت اشیا مورد توجه قرار نگرفته است. این فناوری بسیار سریعتر از محیط نظارتی پیشرفت کرده است، بنابراین خطرات نظارتی احتمالی پیش روی شرکت هایی وجود دارد که به گسترش دامنه دستگاه های متصل به اینترنت ادامه می دهند.
منبع : معرفی اینترنت اشیا (IoT)
پاسخ ها