یافتههای محققان میتواند برای درمان اختلال اضطراب پس از سانحه (PTSD) سودمند باشد.
وقتی که با یک تهدید مانند یک حیوان درنده روبهرو میشویم، تغییرات شیمیایی مختلفی در بدن ما به جریان میافتد تا به سرعت به آن تهدید پاسخ بدهیم؛ به عبارتی ترس باعث نجات جان ما میشود. اما از آنجایی که بسیاری از ما معمولاً در حالت مبارزه، فرار و تلاش برای نجات جان خودمان نیستیم، بدن ما با مکانیسمی ترس را مهار میکند. اکنون محققان تایوانی با آزمایش روی موشها، یکی از این مکانیسمها را در مغز شناسایی کردند. یافتههای این محققان میتواند برای درمان اختلال اضطراب پس از سانحه (PTSD) سودمند باشد.
براساس گزارش ScienceAlert، محققان دانشگاه ملی یانگ مینگ چیائو تونگ (NYCU) در تایوان مکانیسم مهار ترس را در آمیگدال موش – بخشی از مغز پستانداران که در پردازش حافظه و پاسخهای احساسی نقش دارد – یافتند.
براساس مقاله منتشرشده در Cell Reports، محققان با شرطیسازی موشها، آنها را واداشتند تا صدای خاصی را با یک شوک الکتریکی مرتبط بدانند. سپس وقتی آن صدا را میشنیدند، گروهی از سلولهای عصبی آمیگدال آنها فعال میشدند. زمانی که محققان این سلولهای خاص را غیرفعال کردند، موشها برای مدت طولانیتری خشکشان میزد و منتظر یک شوک الکتریکی بودند.
این امر نشان میدهد که این موشها نسبت به موشهایی که سلولهای مهار ترس فعالی داشتند، ترس بیشتری را تجربه میکردند. «چنگ چانگ لین» (Cheng-Chang Lien)، نوروفیزیولوژیست NYCU میگوید: «عملکرد این سلولها مانند ترمز است و از واکنشهای بیشازحد به ترس جلوگیری میکنند.»
نکته جالب این است که این سلولهای مهارکننده ترس در قسمت مرکزی-جانبی آمیگدال قرار دارند که میتوان آن را به یک کتابخانه خاطرات ترسناک تشبیه کرد. به نظر میرسد سلولهای عصبی شناساییشده میزان ترس را براساس این خاطرات ترسناک، کنترل میکنند.
اگرچه ویژگیهای فیزیولوژیکی مغز انسانها با موشها وجه اشتراکهایی دارد، اما نمیتوان از تفاوت آنها چشمپوشی کرد. بنابراین هنوز نمیتوان با قطعیت گفت که مکانیسم مهار ترس در انسان نیز همانند موشها انجام میشود.
پاسخ ها