شبکه فیبر نوری پسیو

انواع مختلفی از شبکه های نوری پسیو (PON) وجود دارد. یکی از رایج ترین آنها شباهت زیادی به شبکه پسیو CATV دارد. اما از فیبر نوری به جای کابل کواکسیال استفاده می شود. بسیاری از تجهیزات پسیو شبکه برای پشتیبانی از انواع مختلف توپولوژی شبکه فیزیکی در دسترس هستند. کانکتور یا کوپلر های نوری هسته اصلی هر PON هستند. یک کانکتور نوری ممکن است دو یا چند سیگنال نوری را در یک خروجی واحد ترکیب کرده یا یک ورودی نوری واحد را گرفته و آن را به دو یا چند خروجی جداگانه توزیع کند. در تصویر زیر مثالی از کوپلر 1 × 6 آورده شده است. این کوپلر در حال تقسیم یک سیگنال ورودی واحد به شش خروجی است.

بنابراین PON یک شبکه ارتباط از راه دور است که اطلاعات را از طریق خطوط فیبر نوری منتقل می کند. این نوع شبکه پسیو است زیرا از تقسیم کننده هایی که به منبع نیرو احتایج ندارند برای هدایت داده های ارسال شده از یک مکان مرکزی به مقاصد مختلف استفاده می کند.

تقسیم بندی کلی شبکه اکتیو

یک شبکه اکتیو شامل حداقل یک منبع ولتاژ یا منبع جریان است که می تواند به مدت نامحدود انرژی شبکه را تأمین کند. با توجه به نوع تجهیزات پسیو و اکتیو که در یک شبکه اکتیو به کار می رود دو نوع شبکه اکتیو مسی و شبکه اکتیو فیبر نوری وجود دارد.

شبکه مسی اکتیو

بر خلاف شبکه های مسی پسیو مانند شبکه پسیو CATV خانگی که فقط می توانید تعداد محدودی تلویزیون را به این نوع پچ کورد شبکه متصل کنید، دریک نمونه از شبکه اکتیو CATV خانگی، یک کابل وارد خانه می شود و به یک تقویت کننده توزیع سیگنال وصل می شود. تقویت کننده توزیع، سیگنال را از ارائه دهنده کابل دریافت کرده و آن را چند برابر می‌کند. هر خروجی از تقویت کننده توزیع دارای قدرت سیگنالی تقریباً برابر با قدرت سیگنال موجود در کابل ورودی از ارائه دهنده کابل است. دیگر نیازی به چند سیستم نبوده و یک کابل جداگانه از تقویت کننده توزیع به هر تلویزیون هدایت می شود.

بنابراین شبکه اکتیو مسی بر مشکل قدرت سیگنال که شبکه پسیو وجود داشته غلبه می کند. با این حال برای تامین این سطح از توزیع نیاز به قدرت دارد. شاید از مشکلات آن به این اشاره کرد که اگر تقویت کننده توزیع خراب شود ، همه تلویزیون ها سیگنال های خود را از دست می دهند. اگر تقسیم کننده تقویت کننده توزیع به طور تصادفی از برق جدا شود، همین امر صادق خواهد بود.

شبکه نوری اکتیو

یک شبکه نوری اکتیو شباهت زیادی به شبکه مسی اکتیو CATV خانگی دارد. یک فیبر نوری به جای تقویت کننده توزیع به یک سوئیچ متصل می شود. سوئیچ داده ها را برای هر کاربر جداگانه پخش می کند. یک کابل جدا از سوئیچ به هر کاربر اختصاص می یابد. این نوع شبکه اکتیو نبز بر مشکل قدرت سیگنال نیز چیره شده است. با این حال .اگر سوئیچ خراب شود ، همه کاربران دسترسی به داده های ورودی را از دست می دهند. در صورت قطع برق سوئیچ نیز همین امر صادق خواهد بود.

همچنین تقویت کننده های نوری در شبکه های نوری اکتیو (DWDM ، CATV ، SDH و غیره) برای تقویت سیگنال های نوری استفاده می شوند. مودم فیبر نوری از تجهیزات اکتیو می باشد که می توان در یک شبکه اکتیو از آن استفاده کرد.

تفاوت شبکه نوری اکتیو و پسیو

همانطور که اشاره شد، یکی از تفاوت های اصلی دو زیر مجموعه ی اکتیو شبکه (active network) و پسیو شبکه (passive network)، میزان و نوع استفاده آنها از قطعات برقی است. اما این قطعا تنها تفاوت این دو شبکه نیست. برخی دیگر از این تفاوت ها شامل موارد زیر می باشند:

تفاوت در توزیع سیگنال

در شبکه نوری اکتیو مشترکان دارای یک رشته فیبر نوری مجزا و اختصاصی می باشند. به این معنا که هر کاربر پهنای باند اختصاصی دریافت می کند که با دیگران به اشتراک گذاشته نمی شود. این درحالی است که در شبکه های PON یا نوری پسیو، کاربران رشته های فیبر نوری را برای بخشی از شبکه به اشتراک می گذارند. همچنین این تفاوت های ساختاری در شبکه نوری اکتیو و پسیو، باعث به وجود آمدن نتایج متفاوت می شود. برای مثال، در صورتی که مشکلی در یک شبکه ی پسیو به وجود بیاید، پیدا کردن منبع این مشکل دشوار خواهد بود، درحالی که در یک شبکه نوری اکتیو این مشکل وجود نخواهد داشت.

تفاوت در تجهیزات

همانطور که پیش تر اشاره شد، شبکه نوری اکتیو با استفاده از تجهیزات شبکه ای سیگنال های نوری را منتقل می کنند، درحالی که در شبکه ی زیر شاخه ی پسیو شبکه، یعنی شبکه یا PON نوری پسیو، هیچگونه وسیله الکتریکی در هدایت سیگنال ها، به جز در دو سر انتهایی آنها وجود ندارد.

تفاوت در هزینه

اگر شما هم درحال حاضر یک شبکه (حتی شبکه غیر فیبری) داشته باشید، حتما می دانید که منشا اصلی هزینه ها نگه داری و تجهیزات حفظ و تامین برق و نیرو هستند. با این حال، شبکه های پسیو دارای هزینه های کمتری هستند، چرا که آنها از تجهیزات کمتری استفاده می کنند و به برق زیادی احتیاج ندارند. در نتیجه هزینه راه اندازی یک پسیو شبکه ارزان تر از اکتیو شبکه خواهد بود.

تفاوت در مسافت تحت پوشش

شبکه نوری اکتیو در امر پوشش دادن و میزان مسافت خدمات رسانی معمولا از پچ کورد شبکه های پسیو جلوتر هست، به طوری که یک شبکه AON می تواند تا مسافت 100 کیلومتر را تحت پوشش خود قرار دهد، اما مسافتی که شبکه های پسیو می توانند کاربران خود را تحت پوشش بگیرند نهایتا به 20 کیلومتر محدود می شود. بدین ترتیب کاربران این شبکه ها باید از نظر جغرافیایی در فاصله کمتری با منبع اصلی دیتا قرار داشته باشند.