چسبندگی رحم عارضه‌ای است که به‌سبب آن بافت اسکار (چسبندگی) داخل رحم ایجاد میشود. زنان مبتلا به این عارضه ممکن است پریود نشوند یا دچار پریودهای سبک، درد لگن یا ناباروری شوند. هرآنچه لازم است درباره چسبندگی رحم بدانید، در این مقاله خواهید خواند. با ما همراه باشید.
چسبندگی رحم «سندرم آشرمن» نیز نامیده میشود. سندرم آشرمن وضعیتی نادر است که سبب ایجاد بافت اسکار میشود که به آن چسبندگی داخل رحمی نیز می‌گویند. این بافت اضافی دیواره‌های رحم را ضخیم‌تر می‌کند و قسمتی از فضای داخلی رحم را می‌گیرد. ممکن است این سندرم باعث درد لگن، خون‌ریزی غیرطبیعی رحم یا ناباروری شود. چسبندگی رحم قابل‌درمان است و درمان آن علائم فرد مبتلا را تسکین می‌دهد.
تشخیص دقیق درصد افراد مبتلا به این عارضه دشوار است، چون ممکن است برخی زنان هیچ علامتی از این عارضه نداشته باشند و نداشتن علائم باعث شود هیچ‌وقت به پزشک مراجعه نکنند.
علائم رایج سندرم آشرمن عبارت‌اند از:
ممکن است برخی زنان دچار این سندرم باشند، اما علائمی نداشته باشند یا همچنان منظم پریود شوند. اگر دچار درد لگن هستید یا پریودهای غیرعادی دارید، به پزشک مراجعه کنید.
چسبندگی رحم یا سندرم آشرمن زمانی اتفاق می‌افتد که بافت اسکار (چسبندگی) داخل رحم ایجاد میشود، فضای داخل رحم را محدود و گاهی اوقات دهانه رحم را هم مسدود می‌کند. این اتفاق ممکن است علل مختلفی داشته باشد، اما یکی از علل اصلی آن جراحی رحم یا دهانه رحم است. علل رایج سندرم آشرمن عبارت‌اند از:
این عارضه اکتسابی است، یعنی عواملی باعث ایجاد آن می‌شوند. سندرم آشرمن ممکن است به علل مختلفی از جمله جراحی، عفونت و روش‌های درمانی سرطان ایجاد شود. افرادی که بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری‌اند، عبارت‌اند از کسانی که:
سندرم آشرمن معمولا زمانی تشخیص داده میشود که فرد دچار علائمی مانند درد لگن، آمنوره (فقدان قاعدگی)، خون‌ریزی غیرطبیعی رحم یا ناتوانی در باردارشدن و باردارماندن باشد. سابقه پزشکی فرد به تشخیص این بیماری کمک می‌کند. اگر فرد قبلا عمل‌های رحمی مانند اتساع و کورتاژ (D&C) و سزارین داشته، مبتلا به عفونت لگنی بوده یا پرتودرمانی کرده است، شاید پزشک به این سندرم شک کند.
تست‌های تصویربرداری به پزشک این امکان را می‌دهند که اندام‌های داخلی بیمار را به‌خوبی بررسی کند. تست‌های مختلف جزئیات مختلفی را ارائه می‌دهند.
این نوع تست تصویربرداری از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از اندام‌های داخلی استفاده می‌کند. سونوگرافی را می‌توان خارجی و از روی پوست یا داخلی با سونوگرافی ترانس واژینال انجام داد.
در این روش، پزشک از ابزاری مجهز به دوربین (هیستروسکوپ) برای مشاهده داخل رحم استفاده می‌کند. هیستروسکوپ وارد واژن میشود و از دهانه رحم به‌سمت بالا و داخل رحم حرکت می‌کند. هیستروسکوپی به پزشک این امکان را می‌دهد که نگاهی بسیار دقیق به داخل رحم بیندازد. همچنین می‌توان از آن برای درمان سندرم آشرمن هم استفاده کرد.
به‌احتمال زیاد پزشک در ابتدا برای تشخیص بافت اسکار داخل رحم هیستروسونوگرافی انجام می‌دهد. پزشک برای انجام هیستروسونوگرافی با یک کاتتر کوچک کمی محلول نمکی را به داخل حفره رحم تزریق می‌کند و با سونوگرافی ترانس واژینال بررسی می‌کند که آیا بافت اسکار در داخل یا دهانه رحم قرار دارد یا خیر. این مایع رحم را منبسط می‌کند تا پزشک بتواند جزئیات رحم و مشکلات آن را ببیند. انجام هیستروسونوگرافی به پزشک کمک می‌کند نگاهی بسیار دقیق به داخل و خارج اندام‌های تناسلی بیمار بیندازد.
روش‌های مختلفی برای درمان سندرم آشرمن وجود دارد. هدف اصلی درمان چسبندگی رحم برداشتن بافت اسکار و بازگرداندن رحم به اندازه و شکل اولیه است. فواید درمان این عارضه عبارت‌اند از:
ممکن است پزشک از هیستروسکوپی برای برداشتن چسبندگی‌های رحم استفاده کند. در این روش بافت اسکار با دقت زیادی برداشته میشود. یکی از عوارض احتمالی درمان سریع چسبندگی رحم با هیستروسکوپی، آسیب‌رساندن به بافت سالم داخل رحم در حین برداشتن بافت اسکار است.
ممکن است این روش با گذاشتن کاتتر داخل‌رحمی کوچکی انجام شود که چند روز پس از هیستروسکوپی داخل رحم باقی می‌ماند. این کار احتمال تشکیل مجدد بافت اسکار پس از عمل را کاهش می‌دهد. در واقع استروژن باعث بهبود آندومتر (پوشش داخلی رحم) میشود و کاتتر نوعی مانع فیزیکی بین دیواره‌های قدامی و خلفی رحم ایجاد می‌کند.
چسبندگی رحم ممکن است یکی از عوارض جانبی احتمالی جراحی‌های دیگر باشد. معمولا این عارضه قابل‌پیشگیری نیست، چون جراحی هم نوعی درمان است که با توجه به شرایط فرد برایش تجویز میشود. قبل از انجام هر نوع جراحی رحمی درباره تمام عوارض احتمالی آن با پزشک صحبت کنید. پزشک ممکن است قرار ملاقاتی برای بعد از عمل توصیه کند تا با معاینه رحم از وجود بافت اسکار و چسبندگی‌ها مطلع شود.
ناباروری دلایل مختلفی دارد. ممکن است در آزمایش‌هایی که برای تشخیص علت ناباروری تجویز می‌شوند، پزشک متوجه بافت اسکار داخل رحم (سندرم آشرمن) شود. وجود مقادیر زیادی از بافت اسکار در داخل رحم ممکن است علت ناباروری باشد.
در بسیاری از موارد بله. ممکن است پس از درمان سندرم آشرمن، باردار شوید. حتی اگر چسبندگی رحم علت اصلی ناباروری شما نباشد، درمان آن احتمال بارداری را بسیار افزایش خواهد داد.
سندرم آشرمن باعث میشود فضای کمتری داخل رحم وجود داشته باشد و این ممکن است مشکلاتی را در دوران بارداری ایجاد کند، زیرا جنین داخل رحم روزبه‌روز رشد می‌کند و بزرگ‌تر میشود. ممکن است عوارض سندرم آشرمن احتمال بروز مشکلاتی مانند سقط جنین، مرده‌زایی یا جفت سرراهی را در دوران بارداری افزایش دهد.
معمولا برای درمان چسبندگی رحم نیاز به جراحی است و مصرف داروهای هورمونی مانند استروژن بعد از عمل توصیه میشود.
اگر فرد در زمان انجام سزارین دچار عفونت باشد، ممکن است در محل بخیه‌ها چسبندگی ایجاد شود.
دستگاه داخل‌رحمی (IUD) نوعی روش پیشگیری از بارداری است. این دستگاه داخل رحم قرار می‌گیرد و مدتی (اغلب چندین سال) در آنجا باقی می‌ماند. قرارگرفتن این دستگاه داخل بدن رحم را مستعد عفونت رحم و ایجاد بافت اسکار می‌کند. بااین‌حال، اثبات نشده که عامل ابتلا به سندرم آشرمن است.
اگر علائمی مانند گرفتگی دردناک و درد شدید لگن دارید یا گرفتار مشکلات ناباروری هستید، بهتر است هرچه زودتر با پزشک متخصص زنان مشورت کنید و به دنبال درمان گیاهی چسبندگی رحم یا روش‌های این‌چنینی نباشید. چسبندگی رحم نوعی بیماری قابل‌درمان است.
تابه‌حال خودتان یا عزیزانتان دچار چسبندگی رحم شده‌اید یا چیزی درباره چسبندگی رحم به روده شنیده‌اید؟ لطفا نظرات و تجربیات ارزشمندتان را با ما و کاربران عزیزمان در میان بگذارید.
بیتوته😎😍
۵ سال پیش
نی نی بلاگ
یک ماه پیش
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها