معرفی خودم

سلام! من اگه بخوام خودمو معرفی کنم، راستش اولین چیزی که به ذهنم می‌رسه سبک لباس پوشیدنم هست. همیشه حس می‌کنم لباس، فقط یه چیزی نیست که تنم کنم تا سردم نشه یا آداب رو رعایت کرده باشم، برعکس، لباس برای من خیلی وقت‌ها شده یه جور زبان بی‌زبونی. یعنی بدون اینکه حرف بزنم، می‌تونه خیلی چیزا رو درباره‌م بگه.

من کلاً آدم راحتی‌ام. واسه همین بیشتر وقتا سمت لباسایی می‌رم که توشون احساس آزادی کنم. شلوار جین، رفیق همیشگی منه. هرچقدر هم که کمدم پر از لباسای دیگه باشه، آخر سر دستم می‌ره سمت همون جین قدیمی و خوش‌استایل. نه زیادی رسمی، نه زیادی بی‌خیال، یه چیزی وسط که همیشه جواب می‌ده.

بالا تنه‌ام هم معمولاً با تیشرت پر میشه؛ ساده، راحت، بدون طرح‌های شلوغ. ولی خب بعضی وقتا برای تنوع یه تیشرت با رنگ شاد یا طرح خاص هم می‌پوشم که حال و هوامو عوض کنه. وقتی هوا یه‌کم خنک‌تر می‌شه، دیگه هودی جزو جدانشدنی‌های پوششمه. حس اون گرمای نرم و راحتی که هودی می‌ده، هیچ لباسی نداره.

من هیچ‌وقت دنبال این نبودم که با لباس‌هام خیلی عجیب یا خاص به نظر بیام. بیشتر برام مهمه وقتی تو آیینه نگاه می‌کنم، حس کنم همون آدمی هستم که باید باشم. واسه همین سادگی رو ترجیح می‌دم. رنگای تیره مثل مشکی، خاکستری یا سورمه‌ای همیشه تو انتخاب‌هام هستن، ولی خب اعتراف می‌کنم بعضی وقتا با یه تیشرت قرمز یا آبی روشن، کل استایلمو عوض می‌کنم.

در کل، پوششم یه جور انعکاس شخصیتمه. من راحت‌طلبم، صادق و بدون ادا و اصول، و دلم می‌خواد اینو از همون نگاه اول بشه فهمید. دوست دارم هرکی منو ببینه، از روی لباسام بفهمه که با یه آدم خودمونی و بی‌تکلف روبه‌رو شده، نه کسی که پشت ظاهرش پنهون بشه.

اکانت من در سایت disqus.com . لطفا فالو کنید.

https://disqus.com/by/minderest/about/