مطالعه جدید: ADHD در کودکان باهوش دیرتر تشخیص داده می شود

کودکانی که عملکرد درسی خوب دارند یا در پنهان‌کردن علائم بیرونی ADHD موفق‌تر هستند، اغلب هنگام تشخیص این اختلال نادیده گرفته می‌شوند.

یک پژوهش جدید برخی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر سن تشخیص «اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی» (ADHD) را آشکار کرده است. داشتن IQ بالاتر یکی از صفات مرتبط با تشخیص دیرتر است.

پژوهشگرانی از دو دانشگاه وسترن آنتاریو و کویینز در کانادا داده‌های ۵۶۸ فرد بین چهار تا ۲۲ سال مبتلا به ADHD را مطالعه کردند. آن‌ها عواملی دیگر، مانند جنسیت و وضعیت اقتصادی-اجتماعی آن‌ها را نیز بررسی نمودند.

علاوه بر IQ، در کسانی که جایگاه اجتماعی-اقتصادی بیشتری دارند، و آن‌هایی که مادران غیرسفیدپوست دارند، ADHD دیرتر از زمانی که میسر است تشخیص داده می‌شود. نمودهای بیرونی رفتار ناشی از ADHD نیز در سن تشخیص تأثیرگذار است؛ مثلاً در آن‌هایی که علائم درونی دارند، اختلال به‌طور میانگین دیرتر شناسایی می‌شود.

افراد دچار ADHD تفاوت‌هایی در نحوه حرکت، تمرکز و کنترل انگیزه‌های خود نشان می‌دهند. این اختلال ممکن است آثاری قابل‌توجه روی یادگیری و رشد کودکان بگذارد، پس هرچه تشخیص زودتر باشد بهتر است.

ارتباط IQ با سن تشخیص ADHD در کودکان

پژوهشگران ابتدا دریافتند که IQ بالاتر باعث می‌شود تا سن تشخیص ADHD افزایش پیدا کند. آن‌ها سپس دریافتند که علائم مربوط به بیش‌فعالی-انگیزشی و علائم بیرونی در پسران و دختران سن تشخیص را کاهش می‌دهد.

تشخیص دیرهنگام یا عدم تشخیص باعث مشکلات رفتاری، مانند نمره‌های درسی پایین‌تر، می‌شود. با این که پژوهش‌های قبلی نشان داده بودند که ADHD در دختران و کسانی که IQ کمتر دارند دیرتر شناسایی می‌شود، پژوهشگران حاضر می‌خواستند این عوامل را با یکدیگر بررسی کنند.

آن‌ها طبق پژوهش‌های قبلی انتظار داشتند که اثر IQ روی دختران بیشتر باشد؛ اما داده‌ها چنین نشان ندادند. هم دختران و هم پسران کمابیش به‌گونه‌ای مشابه تحت‌تأثیر این عامل بودند.

پژوهشگران نوشته‌اند که در تحقیق‌های آینده باید افراد بیشتری که ADHD در آن‌ها تشخیص داده نشده گنجانده شود، زیرا با این کار احتمال مطالعه کسانی که به‌علت عوامل مذکور اختلال آن‌ها پنهان مانده است بیشتر می‌شود.

این یافته‌ها یک پیام مفید برای متخصصان سلامت و والدین دارد: بچه‌هایی که باهوش‌تر به‌نظر می‌رسند یا در پنهان‌کردن علائم خود موفق‌تر هستند، احتمالاً نادیده گرفته می‌شوند.

می‌دانیم که ADHD شکل‌های مختلفی دارد و برخی از علائم و نشانه‌های آن احتمالاً از دید پنهان می‌ماند؛ خصوصاً در بچه‌هایی که عملکرد درسی خوبی دارند.

یکی دیگر از پیچیدگی‌ها این است که ADHD اغلب به‌اشتباه یک اختلال دیگر تشخیص داده می‌شود. تعیین دقیق این که ADHD چه هست و چه نیست کار دشواری است، اما این نوع پژوهش‌ها به این هدف کمک می‌کنند.

پژوهشگران نتایج مطالعه خود را در ژورنال British Journal of Clinical Psychology منتشر کرده‌اند.