اسکایلب ایستگاه فضایی متعلق به ایالات متحده بود و برای ده سال برنامهریزی شده بود، اما بودجه آن لغو شد.
۱۴ مه ۱۹۷۳، ناسا اولین ایستگاه فضایی آمریکا را به فضا پرتاب شد.
اسکایلب ایستگاه فضایی متعلق به ایالات متحده بود و برای ده سال برنامهریزی شده بود، اما بودجه آن لغو شد و با ساخت ایستگاه فضایی بینالمللی مأموریت آن بهپایان رسید.
طرفداران سفرهای فضایی، نویسندگان داستانهای علمی- تخیلی و دانشمندان بسیاری انتظار یک ایستگاه فضایی را میکشیدند که گام اولیه را برای اکتشافات فضایی رقم بزند. تلاشهای دانشمندانی مانند «ورنر فون براون» و پایان برنامه آپولو باعث شد ناسا درباره ایستگاهی در فضا بیاندیشد.
بنابراین اسکایلب در مه ۱۹۷۳ راهاندازی شد و توسط موشک سترن به مدار پایینی زمین پرتاب شد. حدود یک دقیقه پس از پرتاب، سپر ریز شهابسنگ آن بهطور تصادفی مستقر شد و به پرواز درآمد و یکی از صفحات خورشیدی را در طول مسیر بیرون آورد. سپس پسماندهای آن حادثه در یک آرایه خورشیدی دیگر گیر کردند و آن را مسدود کردند.
اسکایلب بدون انرژی خورشیدی رها شد، اما خوشبختانه هنوز سلولهای سوختی داشت و تا زمانی که فضانوردان بتوانند برای نجاتش بیایند، به سختی کار میکرد. اما سپر ریز شهابسنگ آن گم شد.
این ایستگاه شامل ماژول فضاپیمای آپولو و ماژول خدماتی میشد که به آن متصل بود. ماژول خدمات دارای رصدخانه خورشیدی، کارگاه آموزشی و چندین آزمایشگاه بود.
ظرفیت ایستگاه اسکایلب سه نفر بود و از سه مأموریت پشتیبانی میکرد. مأموریت اول ۲۸ روز، مأموریت دوم ۵۸ روز و مأموریت آخر ۸۴ روز بهطول انجامید.
اسکایلب در طول دوران فعالیتش یکبار دچار آسیب شدیدی شد و خطر غیرقابلاستفادهشدن آن را تهدید میکرد. اما سرنشینان موفق به تعمیر و نجات آن شدند که جزو اولین تعمیراتی بود که در فضا صورت گرفت.
پاسخ ها