کاشت مو زنان در تهران

بسیاری از زنانی که دارای الگوی ریزش موی منتشر هستند داوطلبان خوبی برای پیوند مو نیستند زیرا این افراد دارای ذخایر مو (بانک مو) در بخش پشتی سر یا سایر مناطق بدن نیستند. با این‌حال مواردی وجود دارد که به کمک پیوند مو برای زنان بهبود قابل‌توجهی در ظاهر آن‌ها ایجاد می‌شود:

1. الگوی ریزش مو مردانه در زنان – یکی از دلایل شایع ریزش مو در زنان است که موهای جلو، بالا و فرق سر دچار ریزش می‌شود و موهای پشت و کناره‌های سر باقی می‌ماند.

2. خط رشد مو بالاتر از حد معمول به‌صورت ارثی – این حالت موجب می‌شود که زنانگی چهره فرد کم‌تر شود، بنابراین پیوند مو یک انتخاب عالی برای این بیماران است.

3. ایجاد خط رویش موی زنانه برای افراد ترا جنسیتی – پیوند مو به‌عنوان مهم‌ترین مرحله تبدیل جنسیت مرد به زن(MTF) برای ایجاد غالب صورتی با ویژگی‌های زنانه در نظر گرفته می‌شود.

4. ریزش مو(طاسی) ناشی از زخم – هنگامی‌که ریزش مو به دلیل آسیب به سر و جراحی ایجاد شده است، پیوند مو می‌تواند روی زخم را بپوشاند و آن را غیرقابل رؤیت کند.

5. ریزش مو پس از عمل جراحی کشیدن پوست صورت – ریزش مو در ناحیه شقیقه‌ها در این زنان غیرمعمول نیست. به‌علاوه ممکن است جای زخم این جراحی ریزش مو را واضح‌تر جلوه دهد.

6. ریزش مو(طاسی) کششی – این ریزش مو به دلیل کشش بیش‌ازحد مو برای فرم دادن و بافتن، دم‌اسبی‌های محکم و بافت‌های حصیری ریز از کف سر ایجاد می‌شود. کاشت مو می‌تواند موهای ازدست‌رفته در مناطق کشش را تا زمانی که فرد علت ایجاد این ریزش را متوقف کند، بازگرداند.

7. تریکوتیلومانیا – نوعی بیماری است که فرد تمایل به کندن موهای سر، ابروها یا سایر نقاط بدن دارد. علائم آن شامل کندن ناخودآگاه موها و وجود تکه‌های بدون مو در سر است. این بیماران باید روان‌درمانی شوند، اما هرگونه ریزش موی مداوم می‌تواند با کاشت مو درمان شود.

قبل از در نظر گرفتن پیوند مو، بیماران زن باید توسط پزشک متخصص معاینه شوند تا مشخص شود که این ریزش مو به دلیل بیماری خاصی نیست. پزشک همچنین یک ارزیابی میکروسکوپی برای تعیین محل و درصد نازک و کم‌پشت شدن موها انجام می‌دهد. زنانی که دچار ریزش مو و کم‌پشتی منتشر با درصد بالا شده‌اند واجد شرایط پیوند مو نیستند.

گزینه‌های پیوند مو زنان مشابه همتایان مرد آن‌ها است. جراح تصمیم می‌گیرد کدام‌ یک از دو روش استخراج واحد فولیکولی ( کاشت مو به روش FIT ) یا پیوند واحد فولیکولی ( کاشت مو به روش FUT ) گزینه بهتری برای رسیدن به اهداف دلخواه بیمار است. همچنین ممکن است تصمیم بگیرد پیش از پیوند مو یا در حین آن درمان دارویی برای بیمار استفاده کند.

زنان می‌توانند پیوند مو را با دو هدف استفاده کنند:

• پایین آوردن خط مویی که بسیار بالا رشد کرده است.

• برای درمان الگوهای ریزش مو.

پایین آوردن خط رویش مو با پیوند مو یک جراحی است که به‌واسطه آن موی سالم از ناحیه اهداکننده (بانک مو) از طریق روش FIT یا FUT برداشته می‌شود و برای ایجاد خط موی زنان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

زنان ممکن است ریزش مو با الگوی زنانه یا مردانه را تجربه کنند. الگوی زنانه باید به‌دقت موردبررسی قرار گیرد تا تعیین شود که آیا فرد داوطلب خوبی برای جراحی پیوند مو هست یا خیر.

گاهی ریزش موی زنانه با طاسی مردانه تفاوت دارد. برخی اوقات زنان موهای مستحکمی در ناحیه بانک مو (دهنده) در کناره‌ها و پشت سر ندارند. در حقیقت زنان مستعد ریزش مو در تمام نقاط پوست سر هستند.این موضوع آن‌ها را به داوطلبان نامناسبی برای پیوند مو تبدیل می‌کند به‌طوری‌که موهای پیوند زده شده موقتی در برخی نقاط کنده می‌شوند.

با در نظر گرفتن تمام این موارد، برای هر زنی که دچار ریزش مو است، کاشت مو سودمند نیست و تنها برای برخی از آنان کارآمد است. پیش از انجام پیوند، پزشک باید در نظر بگیرد که وسعت منطقه‌ای که دچار ریزش شده چقدر است و تعداد موهای ثابت بیمار در سر وی برای فرایند ترمیم مو را برآورد کند.

جای زخم لایه‌ی برداشته‌شده برای زنان موضوع حائز اهمیتی نیست – بسیاری از مردان دارای موهای کوتاهی در بخش دهنده مو هستند، بنابراین روش FUT برای آن‌ها گزینه مناسبی نیست (زیرا محل لایه برداشته‌شده در سر آن‌ها نمایان خواهد بود) زنان به‌ندرت دارای موهای بسیار کوتاه هستند، بنابراین آن‌ها می‌توانند پیوند مو نواری را برای به حداکثر رساندن تعداد گرفت ها (پیوندها) و کاهش هزینه کاشت مو در نظر بگیرند. (موهای سایر بخش‌ها روی لایه برداشته‌شده را می‌پوشاند)

دسترسی ناحیه دهنده مو در سر زنان بیشتر است – زنانی که الگوی ریزش موی مردانه ندارند، ناحیه دهنده موی بزرگ‌تری دارند زیرا در این حالت موهای بالا و فرق سر مستعد ریزش نیستند و می‌توانند برای پیوند مورداستفاده قرار گیرند. این برخلاف مردانی است که در مراحل پیشرفته ریزش مو هستند و تنها می‌توانند از پشت و کناره‌های سر برای برداشت مو استفاده کنند.

زنان نمی‌توانند از موهای بدن برای پیوند استفاده کنند – بسیاری از مردان می‌توانند از موهای سایر بخش‌های بدن مانند ریش و موهای بدن به‌عنوان دهنده پیوند استفاده کنند که در اکثر زنان این موها وجود ندارد.

روگین– که با نام ماینوکسیدیل نیز شناخته می‌شود اولین داروی بدون نسخه‌ای است که سرعت ریزش مو را کاهش می‌دهد. ماینوکسیدیل با غلظت ۲ درصد برای زنان تجویز می‌شود، درصورتی‌که برای مردان این مقدار ۵ درصد است. زنان می‌توانند این دارو را پس از پیوند مو برای کاهش خطر شوک ریزش موی پس از ترمیم استفاده کنند.

ترمیم مو توسط لیزر– نوردرمانی با لیزرهای کم‌توان (LLLT) برای افراد دارای ریزش مویی که در درمان با سایر روش‌ها پیشرفتی مشاهده نکرده‌اند مناسب است. لیزر درمانی برای افرادی که کاندیدای مناسبی برای پیوند مو نیستند گزینه مناسبی است. این درمان می‌تواند به‌عنوان ادامه درمان، پس از پیوند مو در نظر گرفته شود. LLLT یک فرآیند غیرتهاجمی است که موجب تحریک رشد مو در مواجهه با نور اندک در مراحل ابتدایی ریزش مو شود. به‌طورکلی افراد دارای ریزش مو با نازک شدن بیش از 20 درصد موها کاندیدای مناسبی برای لیزر درمانی هستند.

SMP– میکروپیگمنتیشن پوست سر (SMP) یک عمل جراحی است که رنگ‌دانه‌ها در لایه دِرم (لایه میانی پوست) پوست سر قرار داده می‌شوند تا ظاهر فولیکول‌های مو را به سر بدهد. SMP بخش نازک شده موها را تیره می‌کند و با کاهش تضاد بین رنگ مو و پوست باعث می‌شود که پوست سر دارای مو به نظر برسد.

وسایل آرایشی– موادی مانند تاپیک و دِرمَچ می‌توانند به‌صورت موقتی تضاد بین موها و پست سر و ظاهر طاسی را کاهش دهند. رنگ کردن مو با رنگی نزدیک به رنگ پوست سر نیز می‌تواند مانند دو ماده ذکرشده عمل کند.

روش‌های کاشت مو برای زنان در اساس تفاوتی با مردان ندارد. تعیین این که کدام روش باید برای بیمار استفاده شود، در کلینیک خانه سفید با توجه به ۵ تکنیک زیر انجام می‌شود که برای همه بیماران صادق است.

• پرپشت و ضخیم کردن مناطقی که در حال ریزش هستند و جلوگیری از آسیب دیدن فولیکول‌های موی مجاور

• حفظ موهای ناحیه اهدا کننده و پیوند زدن آن‌ها به نواحی دچار ریزش، به طوری که حداکثر پوشش  پوست سر در ناحیه گیرنده فولیکول به دست آید و زیبایی به حداکثر برسد.

• استفاده از گرافت‌های مو در اندازه‌های مختلف، برای به حداکثر رساندن بازده کاشت مو و پوشش بهتر در ناحیه گیرنده مو.

• در صورت نیاز، پوست سر ناحیه گیرنده طاس برداشته‌ می‌شود.

• جای زخم در ناحیه اهداکننده مو، به حداقل رسانده شود.

داشتن موی سر کامل برای خانم‌ها در هر سنی، در فرهنگ و جامعه پذیرفته‌‌ شده است. از این رو، زنانی که دچار کم مویی یا ریزش‌اند، به دنبال کاشت مو هستند.  تکنیک‌های اخیر برای برداشت موثر مو‌های ناحیه اهدا کننده و کاشت دقیق مو باعث شده‌است که بسیاری از زنان، برای عمل جراحی کاشت مو اقدام کنند. اما همچنان، ارزیابی اینکه آیا کاشت مو برای بیمار مناسب است یا خیر، امری مهم است.