چندین سال است محققان در مورد تاثیر عوامل ارثی در کم شنوایی و مقایسه آن با عوامل اکتسابی تحقیقاتی انجام میدهند که در نتیجه این تحقیقات راه های جلوگیری یا درمان اختلال کم شنوایی در کودکان و بزرگسالان را بیابند. اگر این مشکل حل شود مشکلاتی بسیار زیادی در بین مردم حل خواهد شد چرا که مشکلات شنوایی فرد را از داشتن یک زندگی عادی با ارتباطات اجتماعی در بسیاری موارد محروم می کند.
ناشنوایی می تواند یک بیماری ارثی باشد که هنگام تولد نوزاد وجود دارد. ناشنوایی موروثی نیز می تواند در طول دوران کودکی یا بزرگسالی ایجاد شود. بر اساس گزارش بنیاد تحقیقات شنوایی آمریکا، از هر 1000 تا 2000 تولد 1 مورد شامل ناشنوایی مادرزادی است. یک بیماری ژنتیکی مغلوب اتوزومی مسئول بیش از 75 درصد موارد ناشنوایی مادرزادی است. شنوایی یک فرآیند پیچیده است، بنابراین جای تعجب نیست که دلایل کم شنوایی نیز پیچیده است.
از علایل کم شنوایی به صورت ارثی و اکتسابی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
قرار گرفتن مداوم در معرض سر و صدا (به‌ویژه افرادی که در محیط‌های پر سر و صدا مانند سالن‌های موسیقی زنده، معدن یا ساختمان کار می کنند)
قرار گرفتن در معرض سر و صدا به‌صورت کوتاه‌مدت (مانند انفجار)
عفونت، تجمع جرم یا پارگی پرده‌ی گوش
آسیب یا ضربه ناشی از تصادف یا جراحت (حتی اتفاقی به‌سادگی فرو کردن بیش از حد یک گوش پاک‌کن در گوش)
قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی یا دارو‌ها از جمله آسپرین، برخی آنتی‌بیوتیک‌ها و دارو‌های تجویز شده برای درمان سرطان و بیماری‌های قلبی
گوش دادن به موسیقی بسیار بلند با هدفون
برخی شرایط مادرزادی مانند سیتومگالوویروس (Cytomegalovirus)
بیماری عروق کرونر (بیماری قلبی)، فشار خون بالا و سکته‌ی مغزی
دیابت
سابقه‌ی خانوادگی کم شنوایی
تومور‌هایی مانند نوروم آکوستیک (acoustic neuroma)
در حدود 500/1 نوزادان با کم شنوایی متولد می شوند. یا در طول سال های اولیه زندگی ممکن است، کم شنوایی به وجود بیاید. محققان سال هاست درمورد ژنتیک و کم شنوایی تحقیق می کنند. کاهش شنوایی ممکن است به علل ژنتیکی و علل غیر ژنتیکی(مانند عفونت دوران بارداری و یا عفونت های نوزادان ) رخ دهد. عوامل ژنتیکی و غیر ژنتیکی می توانند باعث کاهش شنوایی شوند. اما برای بعضی از کودکان علت کاهش شنوایی ناشناخته است.
ناشنوایی با علت ژنتیکی عبارتند از:
ناشنوایی سندرمی: در صورتی که ناشنوایی با ناهنجاری های دیگری نیز همراه باشد، به عنوان ناشنوایی سندرمی شناخته می شود.
ناشنوایی غیر سندرمی: در صورتیکه با ناهنجاری های دیگر همراه نباشد، به عنوان ناشنوایی غیر سندرمی شناخته می شود.
پزشکان با تاریخچه گیری پزشکی، فیزیکی و تاریخچه فامیلی فرد را مورد بررسی قرار می دهند. آنها بر اساس این یافته ها تشخیص می دهند که کم شنوایی فرد ژنتیکی است یا غیر ژنتیک، انتقالی است یا حسی -عصبی. البته باید این مسئله را در نظر داشت که این طبقه بندی بر اساس علت اصلی کم شنوایی است. پزشکان برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر برای تشخیص بهتر نیاز به انجام تست های آزمایشگاهی و تست های ژنتیک دارند.
یکی از شایع ترین نقایص مادرزادی کم شنوایی یا ناشنوایی (مادرزادی) است که می تواند از هر ۱۰۰۰ نوزادی که به دنیا می آیند، سه نفر را تحت تاثیر قرار دهد. نقایص ژنتیکی ارثی نقش مهمی در کم شنوایی مادرزادی دارد و در حدود ۶۰ درصد ناشنوایی ها در نوزادان نقش دارد. اکثر کودکان مبتلا به کم شنوایی ژنتیکی هیچ گونه نقص مادرزادی یا نگرانی عمده سلامتی مرتبط با کم شنوایی خود ندارند. با این حال، برخی از اشکال از دست دادن شنوایی ژنتیکی می تواند با یک سندرم ژنتیکی با سایر نگرانی های سلامتی مرتبط باشد که می تواند شامل نقص قلبی، کاهش بینایی یا تاخیر در رشد باشد.
برای مشاهده و مطالعه وبلاگ کامل تر می توانید به سایت کلینیک شنوایی تهران سمعک مراجعه کنید.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها