با بزرگتر شدن کودکان و پذیرفتن مسئولیت‌های جدید، فعالیت‌های بیشتر و حجم تکالیف بیشتر، آنها بیشتر مستعد ابتلا به استرس می‌شوند. به این هشت نشانه‌ی آشکار که نشان می‌دهد فرزند شما ممکن است با استرس دست و پنجه نرم کند، نگاهی بیندازید.
- کابوس‌ها: ترس مرتبط با خواب، واکنشی رایج به تجربیات استرس‌زا یا آسیب‌زا است. تعریف کردن داستان‌هایی درباره بچه‌های دیگر با احساساتی درست مانند خودشان، می‌تواند به آنها کمک کند تا احساس بهتری داشته باشند. این کار به آنها نشان می‌دهد که شما احساسات آنها را درک می‌کنید.
- مشکل در تمرکز و انجام تکالیف مدرسه: فشارهای تحصیلی و اجتماعی، به ویژه نیاز به جا افتادن در جمع، از علل اصلی استرس برای کودکان هستند. در حالی که فعالیت‌های فوق برنامه می‌توانند راه حل مفیدی باشند، برنامه‌ریزی بیش از حد به اضطراب می‌افزاید. به فرزندتان کمک کنید تا اولویت‌های خود را به طور مناسب متعادل کند.
- افزایش پرخاشگری: برخی از کودکان، هنگامی که تحت استرس هستند، با پرخاشگری فیزیکی (گاز گرفتن، لگد زدن یا ضربه زدن) یا پرخاشگری کلامی (جیغ زدن یا فحاشی) واکنش نشان می‌دهند. آنها همچنین در انجام کارهایی که نیاز به صبر دارند، مشکل دارند. اگر صحبت کردن با فرزندتان کمکی نکرد (برای شروع یک گفتگوی معنادار، کتاب بخوانید)، با یک متخصص مانند پزشک یا درمانگر مشورت کنید.
- شب ادراری: کودکانی که احساس ناامنی می‌کنند یا دغدغه‌های زیادی دارند، ممکن است نشانه‌های دستشویی رفتن را از دست بدهند. به فرزندتان اطمینان دهید که وقتی اتفاقی برایش می‌افتد، عصبانی نیستید. برای رد کردن یک بیماری که می‌تواند باعث شب ادراری شود، به پزشک مراجعه کنید.
- رفتار بیش فعالی: وقتی کودکان نمی‌توانند استرسی را که احساس می‌کنند، مدیریت کنند، انرژی منفی آزاد می‌کنند. کج‌خلقی، فرار یا نافرمانی مداوم، راه‌هایی برای هشدار دادن به بزرگسالان است که مشکلی وجود دارد. به فرزندتان کمک کنید تا انرژی خود را به روشی مثبت و آرام‌بخش تخلیه کند: تمرینات تنفس عمیق، گوش دادن به موسیقی آرامش‌بخش، حرکات کششی یا یوگا.
- کناره‌گیری از خانواده و دوستان: اسباب‌کشی ، طلاق ، خواهر یا برادر جدید یا قلدری در مدرسه می‌تواند باعث شود کودک احساس طرد شدن یا ترس کند. توجه مثبت زیادی به او نشان دهید و روال‌های آشنا را برای ایجاد آرامش حفظ کنید. اگر گمان می‌کنید که فرزندتان با دوستانش در مدرسه مشکل دارد، با معلم او صحبت کنید.
- اختلالات خوردن یا خوابیدن: وقتی کودک تحت فشار است، بی‌قراری و نگرانی، عادات خواب را مختل می‌کند. تغییر ناگهانی در عادات غذایی، چه کم خوردن و چه زیاد خوردن، نشانه دیگری از استرس است. ریشه‌یابی اضطراب او (اغلب با کمک روانشناس یا مشاور کودک) می‌تواند این رفتارها را کاهش دهد.
- واکنش‌های بیش از حد به مشکلات جزئی: گاهی اوقات، فشار برای راضی نگه داشتن والدین باعث می‌شود کودکان کمال‌گرا شوند و دائماً نگران باشند. اعتماد به نفس فرزندتان را تقویت کنید تا بتواند با چالش‌ها روبرو شود و مشکلات را به تنهایی حل کند.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها