تربیت کودک

تربیت کودک می تواند چالش برانگیز باشد. حتی تحت بهترین شرایط، رفتارها و احساسات آنها می تواند به طور مکرر و سریع تغییر کند. همه کودکان گاهی اوقات غمگین، مضطرب، تحریک پذیر یا پرخاشگر هستند، یا گاهی اوقات بی حرکت نشستن، توجه کردن یا تعامل با دیگران برایشان دشوار است. در بیشتر موارد، اینها فقط مراحل رشد معمولی هستند. با این حال، چنین رفتارهایی ممکن است نشان دهنده مشکل جدی تری در برخی از کودکان باشد.

اختلالات روانی می تواند از دوران کودکی شروع شود. به عنوان مثال می توان به اختلالات اضطرابی، اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD)، اختلال طیف اوتیسم، افسردگی و سایر اختلالات خلقی، اختلالات خوردن، و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) اشاره کرد. بدون درمان، این شرایط سلامت روان می تواند مانع از دستیابی کودکان به پتانسیل کامل خود شود. بسیاری از بزرگسالانی که به دنبال درمان سلامت روان هستند، به تأثیر اختلالات روانی بر دوران کودکی خود فکر می کنند و آرزو می کنند که ای کاش زودتر کمک دریافت می کردند.

چه زمانی به دنبال کمک باشیم

چگونه می توانید تفاوت بین رفتارهای چالش برانگیز و احساساتی که بخش طبیعی رشد هستند و آنهایی که باعث نگرانی هستند را تشخیص دهید؟ به طور کلی، اگر رفتار فرزندتان برای چند هفته یا بیشتر ادامه داشت، به دنبال کمک باشید. باعث ناراحتی فرزند یا خانواده شما می شود. یا در عملکرد فرزندتان در مدرسه، خانه یا دوستان اختلال ایجاد کند. اگر رفتار فرزندتان ناامن است، یا اگر فرزندتان در مورد اینکه می‌خواهد به خودش یا شخص دیگری صدمه بزند، صحبت می‌کند، فوراً به دنبال کمک باشید.

کودکان خردسال ممکن است از ارزیابی و درمان بهره مند شوند اگر:

کج خلقی های مکرر دارند یا اغلب اوقات به شدت تحریک پذیر هستند
اغلب در مورد ترس ها یا نگرانی ها صحبت کنید
در مورد معده دردهای مکرر یا سردردهای بدون علت پزشکی شناخته شده شکایت کنید
در حرکت دائمی هستند و نمی توانند ساکت بنشینند (به جز زمانی که در حال تماشای فیلم یا بازی ویدیویی هستند)
زیاد یا خیلی کم بخوابید، کابوس های مکرر ببینید یا در طول روز خواب آلود به نظر برسید
علاقه ای به بازی با کودکان دیگر ندارند یا در دوست یابی مشکل دارند
از نظر تحصیلی مشکل داشته باشید یا اخیراً نمرات خود را کاهش دهید
از ترس اینکه ممکن است اتفاق بدی بیفتد، اقدامات را تکرار کنید یا چیزها را بارها بررسی کنید

کودکان و نوجوانان بزرگتر ممکن است از ارزیابی و درمان بهره مند شوند اگر:

علاقه خود را به چیزهایی که قبلاً از آنها لذت می بردند از دست داده اند
انرژی کم داشته باشید
زیاد یا کم بخوابید یا در طول روز خواب آلود به نظر برسید
بیشتر و بیشتر وقت خود را تنها می گذرانید و از فعالیت های اجتماعی با دوستان یا خانواده خودداری می کنید
رژیم غذایی یا ورزش بیش از حد، یا ترس از افزایش وزن
درگیر رفتارهای خودآزاری (مانند بریدن یا سوزاندن پوست آنها)
سیگار بکشید، بنوشید یا مواد مخدر مصرف کنید
به تنهایی یا با دوستان خود درگیر رفتار مخاطره آمیز یا مخرب باشید
افکار خودکشی داشته باشید
دوره هایی با انرژی و فعالیت بسیار بالا داشته باشید و به خواب بسیار کمتری نسبت به معمول نیاز دارید
بگویید که فکر می‌کنند کسی می‌خواهد ذهنش را کنترل کند یا چیزهایی می‌شنود که دیگران نمی‌شنوند

اولین قدم برای والدین

اگر نگران سلامت روان فرزندتان هستید، می توانید با صحبت کردن با دیگرانی که مرتباً با فرزندتان تعامل دارند شروع کنید. برای مثال، از معلم آنها در مورد رفتار فرزندتان در مدرسه، مهدکودک یا زمین بازی بپرسید.

می توانید با پزشک اطفال یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی فرزندتان صحبت کنید و رفتار کودک و همچنین آنچه را که از صحبت کردن با دیگران مشاهده کرده اید و آموخته اید را توصیف کنید. همچنین می‌توانید از ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی برای ارجاع به یک متخصص سلامت روان که تجربه و تخصص در درمان کودکان دارد، بخواهید. ( برای اطلاعات بیشتر به انتخاب یک متخصص سلامت روان مراجعه کنید.)

انتخاب یک متخصص بهداشت روان

هنگامی که به دنبال یک متخصص سلامت روان برای کودک خود هستید، ممکن است بخواهید با درخواست از متخصص اطفال کودک خود برای معرفی او شروع کنید. اگر برای شناسایی ارائه‌دهنده در منطقه خود به کمک نیاز دارید، می‌توانید با خط راهنمایی ارجاع درمان اداره سوء مصرف مواد و خدمات سلامت روان (SAMHSA) به شماره 1-800-662-HELP (4357) تماس بگیرید. همچنین می توانید مکان یاب خدمات درمان سلامت رفتاری SAMHSA آنلاین را جستجو کنید، که امکانات و برنامه هایی را که خدمات بهداشت روانی را ارائه می دهند فهرست می کند. به ویژه مهم است که به دنبال یک متخصص بهداشت روان با آموزش و تجربه در درمان کودکان، به ویژه مشکلات خاص فرزندتان باشید.

پرسیدن سوالات و ارائه اطلاعات به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی کودک می تواند مراقبت از کودک شما را بهبود بخشد. صحبت با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی باعث ایجاد اعتماد می شود و منجر به نتایج بهتر، کیفیت، ایمنی و رضایت می شود. در اینجا چند سوال وجود دارد که می توانید هنگام ملاقات با ارائه دهندگان درمان احتمالی بپرسید: