درباره رالف رانگنیک؛ پروفسور، میلان را نجات میدهد؟؛ تاریخ نشان میدهد که مربیان آلمانی معمولاً به کار باشگاههای ایتالیایی نمیآیند.
به گزارش ورزش و به نقل از ایران ورزشی ، رودی فولر در سالهای 1987 تا 1992 به عنوان بازیکن در رم درخشید اما در سال 2004 تنها یک ماه روی نیمکت این تیم دوام آورد و رم در شش بازی با هدایت او، تنها یک پیروزی کسب کرد. او تنها مربی آلمانی است که تاکنون در سری آ مربیگری کرده است. با این حال، میلان قصد دارد تاریخ را با رالف رانگنیک بازنویسی کند.
این مربی 61ساله دوران بازی قابل توجهی نداشته و نتوانست از سطح آماتور فراتر برود. او در جوانی بازی تیمهای آریگو ساکی و زدنیک زمان را دنبال میکرد. او به حدی زمان که در اوایل دهه 1990 مربی فوجیا بود را میستود که او را «برادر معنوی» خود میدانست.
مهمترین دستاوردهای رانگنیک در فوتبال آلمان خارج از زمین بود. در دورانی که اکثر باشگاههای آلمانی از سه مدافع و سوییپر استفاده میکردند، رانگنیک که مربی تیم دسته دومی اولم بود، در دسامبر 1998 به تلویزیون رفت و با تخته مغناطیسی معروفش، بازی با چهار دفاع، یارگیری منطقهای و پرس بالا را توضیح داد.
رسانههای آلمانی در آن هنگام گفتند او روشهای نامتعارفی دارد و انگار یک «پروفسور» دانشگاه با نظرات عجیب است. کمتر از دو سال بعد، آلمان در یورو 2000 به شکلی فاجعهبار حذف شد. آلمانیها سپس روی به استفاده از روشهای رانگنیک آوردند و به این ترتیب بود که باشگاهها و تیم ملی آلمان توانستند قدرت خود را برگردانند.
رانگنیک در آن زمان خود را به عنوان یک پیشرو ثابت کرد اما در سال 2004 بود که پیشرفت اصلی زندگی کاری او روی داد. او مربی شالکه شد و آنها را در بوندسلیگا دوم کرد. با این حال، او در میانه فصل دوم حضورش در این تیم اخراج شد. او که نتوانسته بود از لقب «پروفسور» رهایی پیدا کند، تصمیمی شجاعانه گرفت و به دسته سوم رفت تا مربی تیم کوچک هوفنهایم شود.
او با کمکهای مالی بیسابقه رئیس باشگاه، توانست با هوفنهایم در دو فصل پیاپی صعود کند و به دسته برتر آلمان برسد. با این حال، باز هم از او به اندازهای که باید، تقدیر نشد. البته این تقصیر او نبود. هوفنهایم مالکی ثروتمند دارد و طرفداران فوتبال در آلمان از آن هنگام تاکنون نسبت به این موضوع اعتراضات گستردهای داشتهاند.
بازگشت به شالکه در سال 2011 بهترین عملکرد او به عنوان مربی را رقم زد. این دوران جذابیت خاصی برای طرفداران میلان دارد. شالکه با او توانست اینتر را در مجموع دو دیدار رفت و برگشت در لیگ قهرمانان با نتیجه هفت بر سه ببرد و برای اولین بار در تاریخش، به نیمهنهایی این مسابقات برسد. فصل با قهرمانی در جام حذفی به پایان رسید، هرچند که خستگی شدید باعث شد که او چند ماه بعد موقتاً از فوتبال فاصله بگیرد.
او در هشت سال گذشته باشگاههای ردبول را زیر نظر داشته است و به آنها کمک کرده که در ورزش موفق شوند. او بود که آربی لایپزیگ را در عرض تنها چند فصل تبدیل به یکی از سه تیم برتر بوندسلیگا کرد. پیش از شیوع ویروس کرونا بود که لایپزیگ توانست تاتنهام را ببرد و به مرحله یکچهارم نهایی لیگ قهرمانان برسد.
ایوان گازیدیس، مدیر میلان، رانگنیک را در سال 2018 به عنوان جانشین آرسن ونگر در آرسنال در نظر گرفته بود. شایعات گسترده حاکی از آن است که او برنامه دارد که این مربی را به میلان ببرد و کنترل کامل نقل و انتقالات را هم به دست او بسپارد.
عملکرد رانگنیک گویای همه چیز است. میلان برای بازگرداندن دوران پرافتخار گذشته، باید به سراغ افراد جدیدی برود. میلان موفقترین تیم ایتالیا در اروپا است. حالا زمانش رسیده که این را در میدان هم نشان دهند.
پاسخ ها