گفتگوی خواندنی با مربی لژیونر فوتسال ایران؛ مظفر: بعید است جام ملتهای آسیا لغو نشود!؛ یکی از دو قهرمانی ایران در جام ملتهای فوتسال بانوان آسیا، با هدایت شهرزاد مظفر به دست آمده است که این روزها در تیم ملی کویت مشغول فعالیت است.
به گزارش ورزش پس از دو قهرمانی متوالی در جام ملتهای فوتسال بانوان آسیا برای تیم ملی ایران، قرار بود جام ملتهای آسیا 2020 در کویت برگزار شود تا شاگردان شهناز یاری برای هت‌تریک در قهرمانی آسیا به میدان بروند اما شیوع ویروس کرونا در سراسر جهان باعث شده است تا در کنار سایر مسابقات ورزشی، برگزاری این تورنمنت هم در هاله‌ای از ابهام قرار گیرد.
شهرزاد مظفر سرمربی سابق تیم ملی ایران که هدایت تیم ملی ایران را در دوره قبلی مسابقات برعهده داشت و توانست دبل قهرمانی در آسیا را برای ایران به ارمغان بیاورد، این روزها در قامت سرمربی تیم ملی کویت فعالیت های خود را دنبال می‌کند؛ دقایقی با او هم‌کلام شدیم تا از آخرین شرایط فوتسال آسیا و برگزاری جام ملت‌ها مطلع شویم و گپ و گفتی نیز داشته باشیم که در ادامه باهم می‌خوانیم:
آنلاین تمریناتمان را دنبال می‌کنیم
از زمان پدید آمدن کرونا، در کویت هم انجام تجمعات ممنوع شده است و حدودا 10 روز می‌شود که از ساعت پنج عصر به بعد، خروج از منزل هم ممنوع است و حکومت نظامی پابرجاست؛ برای همین تمرینات گروهی و ورزشی هم تعطیل شده است. اما در نتیجه باید بگم ما از یک ماه پیش که این مشکل پیش آمد، از طریق مربی بدنساز برای 18 بازیکن تیم ملی کویت، برنامه آمادگی جسمانی رو تنظیم کردیم که بخشی از آن را در تایم صبح که اجازه خروج از منزل را دارند (مثل دویدن) بازیکنان انجام میدهند و تمریناتی وزنه زدن و ... را هم تایم عصر و ما به صورت کامل رویه آماده سازی آنها را به صورت آنلاین زیر نظر داریم.
در واقع، بازیکنان را به چهار گروه تقسیم کرده‌ایم و با همکارانم، به صورت مستمر و آنلاین با آنها در ارتباط هستیم تا تمرینات آنها طبق برنامه ریزی انجام شده به صورت درست و کامل انجام پذیرد؛ با وجود شرایط فعلی، راه دیگری برای ما وجود ندارد و تنها راهی که امکان اجرای آن را داریم، همین روش است و در تلاش هستیم تا بازیکنان را به لحاظ بدنی در شرایط مطلوبی قرار دهیم.
باید منتظر تعویق جام ملت های آسیا باشیم
AFC هنوز تصمیم خود را درباره تعویق جام ملت های فوتسال بانوان آسیا که قرار بود در تیرماه به میزبانی کویت برگزار شود، اعلام نکرده است اما به شخصه و با شرایط موجود، بعید می‌دانم چنین رویدادی رخ دهد و به احتمال فراوان لغو خواهد شد و به زمان دیگری موکول می‌شود؛ پروتکل اجرایی مسابقات این‌طور است که چند ماه قبل از مسابقات AFC باید در کشور میزبان حضور یابد و پروسه سازماندهی امورات مرتبط به مسابقه را انجام دهد که تاکنون این رخ نداده است؛ با توجه به مدت اندک تا زمان اعلام شده برای شروع مسابقات و شرایط موجود، برگزاری مسابقات امکان پذیر نیست چرا که نه تنها کویت بلکه سایر کشورهای آسیایی هم دچار این بحران هستند و فکر می‌کنم باید منتظر اعلام خبر تعویق جام ملت های آسیا باشیم.
نتایج لیگ ایران را دنبال می‌کنم
متاسفانه به دلیل عدم پخش رسانه‌ای، طبعا تصویری چند گزیده محدود از مسابقات لیگ ایران را دیدم اما نتایج آن را دنبال می‌کنم؛ به نظر من لیگ امسال، لیگ خوب و هیجان انگیزی بود به لحاظ رقابت میان تیم‌ها و پراکندگی بازیکنان در تیم های مختلف، قدرت تیم‌ها را متوازن کرده بود و باعث شده بود تا رقابت خوبی میان تیم‌ها شکل بگیرد. منتهی باید گفت به رغم نتایج و اتفاقات پیش آمده، لیگ ایران به لحاظ تولید بازیکن لیگ چندان پویایی نیست و معتقدم باید در هر فصل، تعداد کمی چهره و پدیده نمایان می‌شوند و با توجه به پتانسیل دختران ایرانی و علاقه‌مندی بسیار آنها به این رشته و استعداد سرشار آنها، این نکته را گفتم.
مطمئن هستم در واقع استعدادهای بسیاری هستند که خارج از گود هستند یا دیده نشدند یا هم بنا به دلایل مختلف پرورش پیدا نکردند و جذب تیم های لیگ برتر نشدند؛ البته لیگ ایران می‌تواند با پتانسیل بالاتری هم دنبال شود و صرفا نتایج نزدیک به هم، دلیل برای پویایی لیگ نیست.
پویایی لیگ را از روی نتایج نسنجیم
هنگامی می‌توانیم از لیگ پویا صحبت کنیم که چند فاکتور مهم را ارزیابی کنیم مثل توازن بازیکن باکیفیت، میانگین سنی، کیفیت تکنیکی و تاکتیکی، کیفیت مسائل روانی، آنالیز بازی‌ها، تولید بازیکن، کیفیت تمرینات، کیفیت مسابقات و ... که همه تیم‌ها بتوانند در شرایط خوب و سطح بالا باشند؛ به همین از روی نتیجه بازی اینکه تعداد گل بالا داشته باشد یا از قبل قابل پیش بینی نباشد، نباید پویایی لیگ را بسنجیم.
برای همین با توجه به عدم تماشای مسابقات، اظهار نظر ویژه‌ای ندارم اما بازهم میگم نزدیک بودن نتایج و غیرقابل پیش بینی بودن آنها دلیل متقن و درستی برای سنجش پویایی لیگ نیست.
لیگ ایران باکیفیت‌تر اما لیگ کویت امکانات و سرمایه بیشتری دارد!
لیگ کویت قابل مقایسه با لیگ ایران نیست؛ ما دومین دوره لیگ کویت را برگزار کردیم و به لحاظ کیفی و کمی هم قطعا لیگ ایران هم شرایط برگزاری آن متفاوت است و ایران در شرایط بهتری قرار دهد؛ ما فصل گذشته، نخستین دوره لیگ را به صورت تک بازی با حضور 11 تیم برگزار کردیم و پس از آن میان چهار تیم برتر مرحله پلی آف برگزار شد تا قهرمان مشخص شود. اما شرایط اجرایی لیگ دستخوش تغییرات شد تا کیفیت لیگ بالا برود و تعداد تیم‌ها به 8 تیم کاهش پیدا کرد و مسابقات به صورت رفت و برگشت هم دنبال شد. ماحصل کار به لحاظ کیفیتی هم لیگ بسیار متفاوت شد که مشخص بود برآمده از تغییرات انجام شده است.
دو سال اول لیگ بدون دستمزد برای بازیکنان برگزار شد
شاید جالب باشد که بدانید به جز یک بازیکن حرفه‌ای که هر تیم می‌توانست به عنوان لژیونر جذب کند، مابقی بازیکنان بدون دستمزد کار خود را در دو فصل اخیر دنبال کردند؛ دلیل آن هم این است که تیم های شرکت کننده در لیگ از طریق وزارت ورزش کویت پشتیبانی مالی می‌شدند و برای اینکه بازیکنان صرفا با دلایل مالی پا به میدان نگذارند و بازیکنان شاخص و مستعد شناخته شوند بدون پرداخت دستمزد دنبال شد اما قرار است از سال سوم، برای بازیکنان دستمزدی تعیین شود.
تیم ملی ایران همواره و همیشه مدعی نخست قهرمانی آسیاست
بدون شک، همواره تیم ملی ایران با توجه به پتانسیلی که دارد می‌تواند بار دیگر عنوان قهرمانی را به دست آورد و همیشه در زمره مدعیان قهرمانی در آسیاست؛ در آسیا، مربع قهرمانی را ایران، چین، تایلند و ژاپن شکل میدهند البته برای قهرمانی باید فاکتورهای بسیاری را در نظر گرفت اما تصور می‌کنم این چهار تیم بیش از سایرین فاکتورهای لازم را دارند و شایسته رسیدن به عنوان قهرمانی هستند.
فارغ از ایران، تیم ملی چین برنامه ریزی بسیار دقیقی داشته و توانسته تغییرات مشهودی را پدیدار سازد و شباهتی به تیم سال های قبل ندارد و می‌تواند مدعی جدی قهرمانی جام ملت های آسیا برشمرده شود؛ باید گفت چین دست‌کمی از ایران، تایلند و ژاپن ندارد و باید برای آنها هم در کنار سه تیم دیگر شانس قهرمانی قائل بود. البته امیدوارم قرعه قهرمانی بار دیگر به نام ایران بیفتد و از صمیم قلب خوشحال می‌شوم که برای سومین بار متوالی ایران قهرمانی خود در آسیا را جشن بگیرد.
برای انتخاب بهترین‌ها، به چشم‌ها اعتماد نکنید!
با توجه به اینکه امسال دور از فوتسال ایران بودم، قطعا انتخاب بهترین مربی یا بهترین بازیکن لیگ کار دشواری است؛ البته در سالهای حضورم در فوتسال ایران هم محافظه کار بودم و همیشه معتقد بودم که نباید به چشم‌ها اعتماد کرد و این آمار و ارقام هستند که بهترین‌ها را مشخص می‌کنند. دستیابی به همه آمارهای فنی لیگ ایران ممکن نیست اما با استناد به بخشی از آمارها فنی مثل گل زده، پاس گل و ... که چندان هم قابل اعتبار نیست چرا که فوتسال تنها گلزنی نیست و شما همه فاکتورها را باید بسنجید و انتخاب بهترین بسیار دشوار است.
من حیث المجموع اما خیلی خوشحالم بازیکنان تیم ملی ایران در سال 2018، که انتخاب‌شان کردیم امسال در لیگ تاثیر فوق العاده‌ای داشتند و اثبات کردند انتخاب آنها در تیم ملی بدون مدرک و سند نبوده است(سارا شیربیگی، آرزو صدقیانی زاده، فاطمه اعتدادی، فرزانه توسلی، زهرا لطف آبادی، نسترن مقیمی، فرشته خسروی، طاهره مهدی پور و ...).
حضور جوانانی مثل رقیه صومعه، مارال ترکمان و ... هم به عنوان جوانان تاثیرگذار نقطه مثبت امسال لیگ ایران بود هر چند که پتانسیل لیگ ایران خیلی بیشتر است؛ به لحاظ مربی هم باید گفت در لیگ امسال حضور فاطمه شریف و نیلوفر اردلان به عنوان سرمربی، یک نکته مثبت و کلیدی بود که خوب کار کردند و نتایج خوبی هم گرفتند و در جمع چهار تیم برتر قرار گرفتند. فارغ از پرورش بازیکن، نباید از پرورش مربیان هم غافل باشیم لیگ ما باید مربیان خوبی را هم پرورش دهد که خوشبختانه برای این دو مربی جوان این اتفاق رخ داد.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها