خاطره انگیزترین ناجوانمردی تاریخ فوتبال

فوتبال درمانی؛ مرور خاطره دیدار غنا و اروگوئه؛ خاطره انگیزترین ناجوانمردی تاریخ فوتبال!؛ تاریخ جام جهانی مملو است از دیدارهایی که در اذهان علاقه‌مندان به فوتبال باقی‌مانده ؛یکی از آن‌ها جدال دو تیم غنا و اروگوئه در مرحله یک‌هشتم نهایی جهانی 2010 افریقای جنوبی.

به گزارش ورزش، در هر دوره از رقابت‌های جام جهانی از سال 1930 تا سال 2018  فارغ از جایگاه دو کشور در فوتبال دنیا، اتفاقاتی در یک بازی  ممکن است رخ ‌دهد که آن بازی را تبدیل به یک نبرد به‌اصطلاح کلاسیک کند. مصاف دو تیم غنا و اروگوئه در مرحله یک‌هشتم نهایی جام جهانی2010  آفریقای جنوبی بدون شک از آن دسته بازی‌ها محسوب می‌شود.

"مورتزیو نوریگا" خبرنگار ورزشی برزیلی که خودش این بازی را از نزدیک تماشا کرده است ضمن اعلام اینکه این دیدار مهیج‌ترین بازی عمرش بوده است با تعریف همه آنچه که در آن بازی معروف دیده است، قصد دارد در این روزهای پراسترس مخاطبانش را برای دقایقی هم شده از این توهم ویروس کرونا خلاص  و به نوعی فوتبال درمانی کند.

"در روزهایی که هیچ توپی نمی‌غلتد، من برای عادی شدن شرایط دعا می‌کنم و درعین‌حال بازی فراموش‌نشدنی خود را به یاد می‌آورم: غنا در مقابل اروگوئه شما، کدام بازی فوتبال را نمی‌توانید از حافظه خودتان پاک‌کنید؟ در حالی که امیدواریم همه‌چیز به حالت عادی برگردد.

در این روزهای انزوا، ترس و بدون فوتبال برای رهایی به مدت یک ساعت هم که شده، تصمیم گرفتم به‌یادماندنی ترین بازی خود را به خاطر بیاورم. شاید این بهترین بازی نبود که من در تمام عمرم دیدم، اما قطعاً هیجان‌انگیزترین، غیرقابل‌پیش‌بینی و دراماتیک‌ترین آن بود. غنا، اروگوئه، در مرحله یک‌چهارم نهایی جام جهانی 2010، بازی فراموش‌نشدنی من است. من از شما دعوت می‌کنم که این بازی جادویی را با من تجربه کنید و در پایان متن جواب دهید: کدام بازی فوتبال را هرگز فراموش نخواهید کرد؟

2 ژوئیه 2010 یک روز غم‌انگیز برای هواداران برزیل بود. درست یک روز پس از تولد من که در ژوهانسبورگ با دوستان خوب جشن گرفتم، تیم برزیل در مرحله یک‌چهارم نهایی جام جهانی با نتیجه 2 بر یک در پورت الیزابت مقابل هلند تن به شکست داد. و با آفریقای جنوبی خداحافظی کرد.

آن جام جهانی برای من و همکار گزارشگر من "میلتون لیتی"، بسیار ویژه بود. ما هیچ‌کدام از بازی‌های تیم ملی برزیل را از نزدیک ندیدیم، اما بااین‌وجود شاهدبازی های عالی، بسیاری از اسطوره‌های فوتبالی و علاوه بر این شاهد شهرهای دیدنی و جذابی بودیم و موفق شده بودیم که مخاطب بسیار خوبی را در این مدت جذب کنیم . برای مثال ما شکست برزیل را در اتاق خبر گروه Globo در مرکز انتقال بین‌المللی (IBC) در ژوهانسبورگ تماشا کردیم.

یا همه ‌یا هیچ چیز
هرچند که من برای شکست برزیل ناراحت شدم، اما من تنها کسی بودم که آن روز در استودیو لااقل دلیلی برای جشن گرفتن داشتم چراکه جایزه خوبی را از ریسک روی هلند به دست آورده بودم. استراتژی من در شرط‌بندی ریسک بالا است. همه روی برزیل شرط می‌بندند و امیدوارند که در جدول رده‌بندی پیروز شود اما من به دنبال همه‌چیز یا هیچ‌چیز هستم و از همین رو همیشه روی تیم ضعیف‌تر شرط‌بندی می‌کنم. من 2 - 1 هلند را پیش‌بینی کرده بودم و در پایان آن بازی و در میان فریاد و گریه تعدادی از همکارانم، یک کیک رندرغول پیکر، پول آفریقای جنوبی به من تحویل داده شد.

انتخاب تصادفی دیدار غنا و اروگوئه
انتخاب ما برای مرحله یک‌چهارم نهایی جام جهانی بازی بین غنا و اروگوئه، در ورزشگاه فوتبال سیتی، استادیوم افتتاحیه و فینال جام جهانی بود که یک کیلومتر با IBC فاصله داشت. باوجود سرمازدگی شدید زمستان آفریقای جنوبی، تصمیم گرفتیم آن بازی را از نزدیک به تماشا بنشینیم. دیوانگی خاصی در بین جمعیتی که به سمت ورزشگاه حرکت می‌کردند وجود داشت. غنا در مرحله یک‌هشتم نهایی با نتیجه 2-1 ایالات‌متحده را شکست داد و آخرین نماینده آفریقا در اولین جام جهانی این قاره بود و اروگوئه نیز با همین نتیجه کره جنوبی را از میان برداشته بود.
 مردم آفریقای جنوبی آن روز چنان حمایتی از غنا به عمل‌آورده بودند که گویا اروگوئه تیم میهمان این میدان است. از زاویه ما در باکس خبرنگاران ورزشگاه فوتبال سیتی، این امکان وجود داشت که یک تیرگی کوچک به رنگ آبی و سفید در کنار پرچم کرنر دروازه در سمت چپ ما مشاهده شود. این جمعیت کوچک هواداران اروگوئه‌ای بودند که در آن تصویربرداران با تیزبینی خاص خودشان "پابلو فورلان"، بازیکن سابق پنارول و سائوپائولو و پدر دیگو فورلان، ستاره اروگوئه‌ای را که در پایان آن تورنمنت به‌عنوان بهترین بازیکن جام شناخته شد را شناسایی کرده بودند.

اغاز دیداری که  ماندگار شد
مانند هر بازی مرحله حذفی جام جهانی این بازی نیز گرم و جذاب بود و دوئل‌های دیدنی هم در زمین وجود داشت. بهترین آن‌ها، بین مهاجم اروگوئه "لوئیز سوارز" و دروازه‌بان غنا "ریچاردکینگسون" بود. بازی آغاز شد و غنا فرصت‌های خوبی را روی دروازه اروگوئه ایجاد کرد اما هر بار با واکنش "موسلرا" خطرها یکی پس از دیگر دفع می‌شد. در ادامه اروگوئه در دقیقه 37 مجبور به یک تعویض اجباری شد و لوگانو به علت مصدومیت در همان نیمه اول از بازی بیرون رفت.

گل غنا (مونتاری- دقیقه 45)
در دقیقه 45 و آخرین حمله غنا در نیمه اول آن‌ها روی حرکت زیبای سولی مونتاری موفق شدند گل اول بازی را با یک شوت محکم از پشت محوطه جریمه به ثمر برسانند. شوت مونتاری کات زیادی به خود گرفت و همان تغییر جهت مهار توپ را برای "موسلرا" سخت کرد.

گل اروگوئه (فورلان- دقیقه 54)
بعد از گذشت نه دقیقه از نیمه دوم، "فوسییله" از سمت چپ "ماکسی" را صاحب توپ کرد و او در گوشه سمت راست محوطه جریمه با خطا سرنگون شد تا داور اعلام ضربه ایستگاهی به سود اروگوئه کند. دیگو فورلان هم استادانه ضربه آزاد را زد و بازی را به‌تساوی کشاند و باعث شد معدود اروگوئه‌ ای هایی که در داخل ورزشگاه حضور داشتند، اکثریت استادیوم را به سکوت مرگباری دعوت کنند.

دفع سینمایی  لوئیس سوآرز
اما هنوز بهترین صحنه جام جهانی از نگاه من وقتش نرسیده است. نزدیک به پایان وقت اضافی فوسیله با یک خطای بچه گانه در جناح راست حمله غنا یک ضربه ایستگاهی بادآورده را نصیب غنایی‌ها می‌کند. توپ در محوطه جریمه ارسال می‌شود و در یک سردرگمی باورنکردنی و پس از یک نجات عالی توسط موسلرا، آپیا توپ را در مرتبه سوم به سمت دروازه زد و یک گلزن به نام لوئیس سوارز برای جلوگیری از رسیدن به گل، یک دفاع سینمایی کرد تا بلافاصله داور او را از زمین اخراج کند. "پیستولرو" هم از کنار زمین اخراج شد. بعد از مدتی وقفه و آرام شدن جو بازی آساموآ جیان که بهترین گلزن غنا در جام به شمار می‌رفت به سمت ضربه پنالتی رفت. در صورت تبدیل‌شدن این ضربه به گل، غنا و بالاتر از آن‌، یک تیم آفریقایی برای اولین مرتبه در مرحله نیمه‌نهایی جام جهانی حاضر می‌شد.

 اما ضربه جیان در کمال ناباوری به تیر دروازه برخورد کرد و در این لحظه دوربین به‌سرعت تصویر لوئیز سوارز را که ناامید در حاشیه چمن ایستاده بود را به تصویر کشید که پشتش به ضربه پنالتی بود اما پس از شنیدن صدای کوچک جشن اروگوئه‌ای‌ها، به وجد آمد و بالا و پایین می‌پرید. بلاشک او قهرمان این بازی بود.

شکست تلخ غنا در ضربات پنالتی
جدال زیبا و چشم‌نواز دو تیم به ضربات پنالتی کشیده شد، موسلرا دو ضربه را دریافت کرد تا واکنش غریزی لوییز سوارز تباه نشود. در ضربات پنالتی آساموا جیان باشهامت اولین پنالتی را تبدیل به گل کرد اما همچنان آثار ناراحتی در چهره‌اش کاملا مشخص بود.

دو تیم تا ضربه سوم به‌طور مساوی جلو می‌رفتند که "دومنیک اجیا " پنالتی چهارم را در جهت موافق حرکت موسلرا زد و در ادامه و در اوج ناامیدی این مکس پریرا بود که با شکافتن سقف بالای دروازه غنا همه‌چیز را به‌تساوی کشاند. اوج حساسیت و ضربه پنجم پنالتی غنائی‌هایی توسط "منسا" بازهم با واکنش فوق‌العاده موسلرا همراه می‌شود. حالا سرنوشت برای بار دوم دست شاگردان اسکار تابارز است و مأمور زدن پنالتی پنجم "سباستین ابرو" است که دران زمان در بوتافوگو بازی می‌کرد. او در حالی که کسی تصورش را هم نمی‌کرد با یک چیپ به‌موقع توانست درنهایت سرنوشت بازی را به سود آبی و مشکی پوشان رقم بزند و اروگوئه را پس از 40 سال به نیمه‌نهایی جام جهانی برساند در حالی که تابارز به‌سرعت به سمت رختکن می‌رود تا سوآرز را در آغوش بگیرد. سکوت مطلق بخش زیادی از ورزشگاه را فراگرفت و اینجاست که باید اعتراف کنم اسپیلبرگ نیز چنین فیلمنامه‌ای را ندیده است.

بعد از بازی، میلتون لایت و من به پارکینگ مطبوعات برگشتیم و در مورد آنچه که شاهد آن بودیم صحبت می‌کردیم، در حالی که ما فکر می‌کردیم تا پولی را که من کسب کردم در استخر برای یک شام خرج کنیم تا حق آن چیزی را که ما از نزدیک دیدیم بجا آورده شود. شاید آن بازی الهام‌بخش کار و کارفرمایان ما باشد. گاهی یک فوتبال می‌تواند تا اخرعمر ذهنتان را به خود مشغول کند تا در چنین روزهایی با یادآوری آن برای لحظاتی کوتاه که هم شده به آرامش برسید.

راستی یاد آوری چه جیزی شمارا به آرامش می‌رساند؟ بازی فراموش‌نشدنی فوتبال شما چه بود؟ بیایید وقت خود را باهم بگذرانیم و امیدواریم که همه‌چیز در اسرع وقت به حالت عادی برگردد.