مجتبی شکوری در گفت‌وگویی با سروش صحت در برنامه‌ی «اکنون»، از تجربه‌ی تلخ تجاوز در کودکی گفت؛ البته این اعترافات مطابق انتظار یک دوقطبی ایجاد کرد.
برترین‌ها: مجتبی شکوری در گفت‌وگویی با سروش صحت در برنامه‌ی «اکنون»، از تجربه‌ی تلخ تجاوز در کودکی گفت؛ البته این اعترافات مطابق انتظار یک دوقطبی ایجاد کرد.
شکوری که نخستین‌بار با حضور در برنامه‌ی «کتاب‌باز» شناخته شد، چهره‌ای است آشنا برای مخاطبان حوزه‌ی روان‌شناسی و توسعه فردی. او بعدها با پادکست‌های «رادیو راه» و «رود» مسیرش را ادامه و مشهور هم شد و حالا اما همان چهره‌به اصطلاح آرام، حرف‌هایی زده که بازتاب زیادی داشته است.
در شبکه‌های اجتماعی، واکنش‌ها طیفی از همدلی تا خشم را دربر گرفت. برخی کاربران، سخنان شکوری را نشانه‌ای از شهامت دانستند. کاربری با نام سربان نوشت:
«اومد از زخم‌هایی گفت که خیلی‌ها دارن ولی جرأت گفتن ندارن. یاد داد تنها نیستیم و می‌تونیم کمک بگیریم.»
برای این گروه، شکوری نه قربانی تبلیغ، بلکه قربانی خشونتی است که حالا با صدای بلند از آن سخن گفته و سکوت را شکسته است.
اما منتقدان روایت دیگری دارند. حامد قدیری در توییتی نوشت:
«مجتبی شکوری در «اکنون» مصداق بیزینس توسعه‌ی فردی بود: خلق روایت قهرمانانه از خود برای گرفتن جایگاه مرشد؛ پاشیدن انبوه اطلاعات بی‌ربط برای کسب برچسب حکیم دنیادیده.»
از نگاه او، اعتراف در عصر برند شخصی، می‌تواند بخشی از استراتژی باشد، نه صرفاً تخلیه‌ی روانی.
در سوی دیگر، گروهی مسئله را از زاویه‌ی اصالت اندیشه دیدند. مهدی احمدی نوشت:
«من رو یاد محصولات میان‌رده چینی می‌ندازه که با الگوبرداری از غرب ساخته شدن؛ ظاهر زیبا دارن ولی اصالت نه.»
به باور او، شکوری بیش از آن‌که متفکری مستقل باشد، مقلدی خوش‌زبان است که گزاره‌های جذاب را در قالبی احساسی عرضه می‌کند.
نقدی تندتر را کاربری با نام مرتکب معتنابه مطرح کرد:
«اندیشه‌ی شکوری ستون فقرات نداره، کلاژی از لطیفه‌ها و گزاره‌های پراکنده‌ست. پشت حرفاش خرد نیست، فقط دیتا پرتاب می‌کنه، مثل ChatGPT.»
به تعبیر او، وقتی فکر نظام‌مند نباشد، خودانتقادی هم ممکن نمی‌شود.
اما در میانه‌ی این داوری‌ها، صداهایی هم از همدلی شنیده شد. میدین نوشت:
«اینکه فکر کنیم کسی برای سفید کردن خودش از تعرض می‌گه، واقعاً آزاردهنده‌ست. چون همین قضاوت‌ها باعث می‌شن بقیه سکوت کنن.»
این نگاه یادآور هشدار قدیمی روان‌درمانگران است: افشای زخم‌های کودکی اگر با قضاوت همراه شود، نه فقط گوینده که بسیاری از قربانیان خاموش را دوباره به انزوا می‌فرستد.
کاربری به نام ماعی نیز از تغییر لحن شکوری گفت:
«وقتی توی کتاب‌باز بود از کتاب حرف می‌زد، اما در اکنون از خودش گفت. غم از چهره‌اش می‌بارید. گفت خیلی وقته با کسی حرف نزدم. دلم براش سوخت.»
برای او و بسیاری از بینندگان، چهره‌ی شکوری در «اکنون» نه سخنران، که انسانی تنها بود که بالاخره تصمیم گرفت صدایش را بشنواند.
در نهایت، ماجرای مجتبی شکوری فراتر از یک دوقطبی شده و شاید فکر کنید مثلا چون در توییتر خیلی بازتاب داشته، پس لزوما اقشار زیادی درگیرش شده‌اند اما جالب است برخی کاربران اصلا گفته‌اند که او را نمی‌شناسند، نشناختن او البته از این جهت عجیب است که او در اینستاگرام فالوور زیادی دارد و این روزها نبض جامعه در اینستاگرام می‌زند.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها