شروع لیگ برتر فوتبال ایران در فصل بیست و پنجم با گذشت پنج هفته، تصویری عجیب و غیرمنتظره از جدول ردهبندی ارائه کرده است.
روزنامه اعتماد: شروع لیگ برتر فوتبال ایران در فصل بیست و پنجم با گذشت پنج هفته، تصویری عجیب و غیرمنتظره از جدول ردهبندی ارائه کرده است. در حالی که انتظار میرفت مدعیان سنتی و تیمهای قدرتمند در این مقطع امتیازات قابل توجهی کسب کرده باشند، واقعیت این است که هیچ تیمی هنوز به امتیاز دو رقمی نرسیده است! این وضعیت، کارشناسان و هواداران را به فکر فرو میبرد که آیا این تراکم امتیازی نشاندهنده افزایش سطح رقابت و نزدیکی تیمهاست یا حکایت از یک سطح متوسط و کیفیت پایین در کل لیگ دارد؟
این وضعیت از سمت دیگر تا حدودی باعث شده فشار روی تیمهای مدعی آنچنان که باید و شاید شدت نداشته باشد، چراکه هنوز فاصلهای ایجاد نشده. در حال حاضر مربع اصلی قهرمانی ۳ امتیاز با هم اختلاف دارند. تصور کنید اگر دو تا از این تیمها در ۵ هفته گذشته تمام امتیازات یا حداقل ۷۰-۸۰ درصد امتیازهای ممکن را کسب کرده بودند امروز چه جوی علیه تیمهایی که نتیجه نگرفته بودند، وجود میداشت.
در حال حاضر، صدرنشین جدول تراکتور که فصل گذشته عنوان قهرمانی را به دست آورد و آنقدر امتیاز اندوخته بود که میتوانست رکورد امتیازگیری لیگ را بشکند با تنها ۸ امتیاز پیشتاز است و گلگهر هم با همین امتیاز در رده دوم قرار دارد. پرسپولیس، پرافتخارترین تیم لیگ با ۷ امتیاز و استقلال و سپاهان دو مدعی بزرگ دیگر به ترتیب با ۶ و ۵ امتیاز در ردههای میانی جدول جا خوش کردهاند.
این آمارها نشان میدهد که چهار مدعی اصلی که انتظار میرفت در هفتههای ابتدایی با کسب پیروزیهای متوالی فاصله بگیرند، نتوانستند از فرصتهای ابتدایی بهره ببرند. این در حالی است که بسیاری معتقدند در هفتههای ابتدایی، تیمهای بزرگ باید بتوانند با برتری بر حریفان دیگر که هنوز به هماهنگی کامل نرسیدهاند امتیازات لازم را جمعآوری کنند.
نکته قابل تأملتر، فشردگی شدید جدول است. فاصله بین صدر جدول (تراکتور با ۸ امتیاز) و تیمهای قعرنشین مانند شمس آذر و مس رفسنجان تنها ۶ امتیاز است. این فاصله بسیار ناچیز تفسیری دوگانه را به همراه داشته است.
سوال نخست این است که آیا کیفیت همه تیمها به شکل یکسان بالا رفته است؟ طرفداران این نظریه معتقدند که عدم کسب امتیازات بالا توسط تیمهای بزرگ، نشاندهنده تقویت ساختاری و تاکتیکی تیمهای دیگر است. آنها بر این باورند که تیمها به یک سطح کیفی نزدیکتر شدهاند و دیگر خبری از تیمهای ضعیف مطلق نیست؛ در نتیجه، کسب هر سه امتیاز در هر بازی تبدیل به چالشی بزرگ شده است. این وضعیت از منظر تماشاگر، میتواند جذابیت بیشتری ایجاد کند، زیرا سرنوشت قهرمانی تا هفتههای پایانی نامشخص باقی خواهد ماند.
اما عدهای در سمت مقابل سوال دیگری مطرح میکنند. آیا بهتر نیست به جای اینکه بگوییم همه رشد کردهاند بگوییم همه معمولی شدهاند؟ واقعیت این است که بسیاری این فاصله امتیازی را دلیلی بر افت کیفی لیگ میدانند.
تحلیلگران این گروه استدلال میکنند که اگر مدعیان اصلی پس از پنج هفته نتوانستهاند به مرز اطمینانبخشی از امتیازات برسند، مشکل از توانایی آنها در بردن بازیهاست و نه قدرت حریفان. به نظر میرسد که حتی تیمهای متوسط هم فاقد ثبات لازم برای تبدیل موقعیتهای برتری به پیروزیهای قاطع هستند. این عدم توانایی در حفظ برتری و کسب پیروزیهای پرگل، بیشتر شبیه به «متوسط شدن همه» است تا «قوی شدن رقبا.» در لیگی با کیفیت بالا مدعیان باید بتوانند با اختلاف امتیاز قابلتوجهی از سایر تیمها فاصله بگیرند.
معمولی شدن تیمها را از یک منظر دیگر هم میتوان تحلیل کرد، آنهم بررسی شرایط آنها در مسابقات آسیایی است. حتی آنهایی که تصور میکنند همه تیمهای لیگ به نحوی رشد کردهاند که نمیتوانند ناکامی تیمهای ایرانی در مسابقات آسیایی را کتمان کنند.
نگاهی به نتایج لیگهای درجه یک و دو اروپایی و همینطور کشورهای اطراف و شرق آسیا نشان میدهد در پایان هفته پنجم یا بیشتر این لیگها تیمهای صدرنشین به طور متوسط 70درصد امتیازات را کسب کردهاند. در برخی لیگها این عدد صددرصد است. این درحالی است که لیگ ایران متوسط امتیازی کسب شده در لیگ ایران کمی بالای 50درصد است.
البته نباید فراموش کرد تیمی در لیگ ایران هست که 60درصد امتیازات را کسب کرده، ولی در جدول ردهبندی و در قسمت امتیازات عدد 6 را مقابل نام خود میبیند؛ تیم فجرسپاپسی. تیم تازهوارد لیگ برتر که با هدایت پیروز قربانی موفق به کسب 9 امتیاز از 5 بازی شده ولی به دلیل جریمه لیگ را با منفی
3 امتیاز شروع کرده فعلا با 6 امتیاز در میانه جدول قرار دارد (این نوشته پیش از بازی دو تیم چادرملو و پیکان نوشته شده و این دو تیم نیز شانس داشتند با پیروزی در بازی روز گذشته 9 امتیازی شوند).
شاید بتوان تمام موارد ذکر شده را در یک جمله خلاصه کرد و آن هم توزیع عادلانه فقر فنی در لیگ است.
پاسخ ها