کشف اولین کتیبه در اورشلیم مربوط به 2000 سال پیش!

این کتیبه درجریان کاوش‌ها در شهر داوود پیدا شده و حاوی هفت خط نوشته است که تاحدی سالم مانده‌اند. این خطوط شاملِ اسامی عبری به همراهِ اعداد و حروف هستند. اسمِ «شیمون» در پایان یکی از خط‌ها دیده می‌شود و به دنبالِ آن حرفِ عبریِ «مِم» نوشته شده است.

راهنماتو: یک ثبتِ مالی متعلق به ۲۰۰۰سال قبل در جاده زیارت در شهرِ باستانی داوود در بخش اصلیِ شهر بیت‌المقدس باستان، کشف شد.

این کشف نوری تازه بر فعالیت‌های تجاری در آن زمان می‌افکند و نگاهی نادر به زندگی روزمره ساکنان شهر در آن دوران است.

به گزارش باستان‌شناسان مستقل، این کتیبه که روی تخته‌سنگی کوچک ثبت شده است، احتمالاً رسید یا دستورالعمل پرداخت است که توسط فردی که در دوره دوم معبد در فعالیت‌های تجاری اشتغال داشته ثبت شده است.

استاندارد تعیین حجم که در جاده زیارت پیدا شد.

این کتیبه درجریان کاوش‌ها در شهر داوود پیدا شده و حاوی هفت خط نوشته است که تاحدی سالم مانده‌اند. این خطوط شاملِ اسامی عبری به همراهِ اعداد و حروف هستند. اسمِ «شیمون» در پایان یکی از خط‌ها دیده می‌شود و به دنبالِ آن حرفِ عبریِ «مِم» نوشته شده است.  سایر خطوط حاوی نمادهایی از اعداد هستند که برخی از آن‌ها با حروفِ عبری ِ «مِم» یا «رِش» که اختصار‌هایی برای کلماتِ «پول» یا «چارک» هستند، دنبال می‌شوند.

رسید مالی که در جاده زیارت پیدا شده است. 

چهار کتیبه عبری مشابه دیگر در بیت‌المقدس و بِت شِمِش پیدا شده‌اند که همگی سنگ‌های یک‌تکه‌ای هستند که اسامی و اعدادی که به ابتدای دوره رومی‌ها (37 تا 70 قبل‌ازمیلاد) باز می‌گردند، روی آن‌ها ثبت شده است. بااین‌حال، کتیبه‌ای که به تازگی پیدا شده، نخستین کتبیه‌ای است که در داخلِ شهرِ بیت‌المقدس پیدا شده است.

کتبیه به کمکِ یک ابزار تیز روی سنگ‌یکپارچه‌ای از جنسِ گچ ثبت شده است. سنگ‌های یک‌تکه ظاهراً در مراسم تدفین استفاده می‌شدند و روی سینه جنازه کارگذاشته می‌شدند. این روش تدفین در ابتدای دوران رومی‌ها در بیت‌المقدس رایج بود.

وزنه های سنگی که در جاده زیارت پیدا شده اند. 

درحالیکه سنگ‌های تدفین معمولاً در بیرون از شهرها وجود داشتند، حضور آن‌ها در داخلِ شهر نشان می‌دهد که احتمالاً هنرمندان محلی یا مغازه‌ها آن‌ها را به عنوان کالا می‌فروخته‌اند.

جاده زیارت، یک گذرگاه باستانی و حیاتی بود که شهر داوود، جنوبِ حریم قدس شریف و دروازه‌های معبد دوم را به هم متصل می‌کرد. این جاده هم جاده اصلی زیارت و هم قطبِ تجاری محسوب می‌شد.

محققان می‌گویند استفاده از رسید با اهداف تجاری در آن دوران شباهت‌های چشم‌گیر به رفتارهای مدرن را نشان می‌دهد.