اقتصاد و اسکناس، پایان استراتژی کهکشانی در تبریز

گزارش: تراکتور و رویای تغییر نسل در 1400؛ اقتصاد و اسکناس، پایان استراتژی کهکشانی در تبریز؛ باشگاه تراکتور با مدیریت و کادرفنی فعلی خود به دنبال عملیاتی کردن یک پروژه بلند مدت است.

به گزارش ورزش، تیم تراکتور در سومین فصل از خصوصی شدنش قرار دارد. این تیم با هدایت رسول خطیبی از 24 بازی 33 امتیاز کسب کرده و در مکان هفتم جدول رده بندی حضور دارد. حذف از جام حذفی با قبول شکست از آلومینیوم در مرحله یک هشتم نهایی، شانس کسب سهمیه برای تراکتوری ها را به حداقل رساند و آنها هفته گذشته نیز مقابل پرسپولیس در سوپرجام شکست خوردند تا بدون جام این فصل را به پایان برسانند.

وعده خطیبی در میان نگرانی تی تی ها

در چنین شرایطی، هواداران تراکتور نگران آینده تیم شان هستند اما رسول خطیبی طی صحبت های اخیر خود نوید تشکیل یک تیم جوان و مدعی در فصل آینده را داده است. او چند روز پیش با ابراز امیدواری نسبت به آینده تراکتور گفت: 
"برای فصل آینده برنامه داریم و حداقل 10-12 بازیکن جذب خواهیم کرد. 70-80 درصد بازیکنان قرارداد دارند و قطعا با اضافه کردن چند بازیکن جدید برای فصل های آینده برنامه های زیادی داریم. بازیکنان یک تیم چند سال باید در کنار هم بازی کنند تا به هماهنگی و ثبات برسند."

تضمین حضور خطیبی با یک انتصاب جدید

سرمربی تراکتور در بخش دیگری از صحبت های خود از برنامه باشگاه برای ایجاد ثبات صحبت کرد؛ موضوعی که به نظر می رسد با توجه به انتصاب جمشید نظمی به عنوان مدیرعامل تراکتور، در مورد خود او هم صدق کند چرا که این دو باهم رابطه بسیار حسنه ای دارند. نظمی دو هفته پیش از اینکه برای دومین بار مدیرعامل تراکتور شود در مورد خطیبی گفته بود:
 "ما با کمترین هزینه ممکن با کمک رسول خطیبی یک تیم جوان را بستیم و نتایجی که با هدایت او کسب شد یک رزومه خوب برایش بود. بعد از آن نیز او در تیم های دیگر هم امتحان خود را به خوبی پس داد و درحال حاضر اعتماد کردن به این مربی بسیار آسان تر از لیگ چهاردهم است. خطیبی، دیگر آن مربی جوان سال های گذشته نیست و خیلی پخته شده است. متاسفانه برخی حاشیه سازی ها صورت می گیرد که خیانت به تراکتور است. بهتر از رسول چه کسی است که می تواند در تراکتور کار کند؟ این را هم باید در نظر بگیریم که تیم فعلی را رسول نبسته و با تیمی تلاش می کند نتیجه بگیرد که یک فرد دیگر آن را بسته است."

یک آینده قابل پیش بینی

به این ترتیب پیش بینی آینده تراکتور کار چندان سختی به نظر نمی رسد. این باشگاه برخلاف چند فصل اخیر، پیش از پایان این فصل، در حال برنامه ریزی برای فصل آینده است؛ اتفاقی که می تواند بعد از سال ها، تراکتور را به آرامشی که فاصله زیادی از آن پیدا کرده برساند. شناخت و رابطه خوب نظمی و خطیبی و سابقه همکاری قبلی این دو در تراکتور عامل دیگری است که می تواند تراکتوری ها را نسبت به مهیا شدنِ به موقع برای لیگ بیست و یکم امیدوار کند. یکی از مهمترین برنامه های باشگاه تراکتور در چهارمین فصل خصوصی سازی، تغییرات گسترده در سیاست های جذب بازیکن خواهد بود؛ موضوعی که در ادامه به آن می پردازیم.

از پروژه کهکشانی تا ساختن یک تیم اقتصادی

محمدرضا زنوزی بعد از این که مالیکت باشگاه تراکتور را به عهده گرفت، با وعده ساختن یک تیم کهکشانی، یکی از گرانقیمت ترین تیم های تاریخ لیگ برتر فوتبال ایران را روانه لیگ هجدهم کرد. جذب همزمان اشکان دژاگه و مسعود شجاعی، سورپرایز بزرگ زنوزی برای تراکتوری ها بود. در ادامه همان فصل ستاره های گرانقیمت دیگری هم به تراکتور اضافه شدند؛ احسان حاج صفی که باشگاه سپاهان توان پرداخت مبلغ رضایت نامه اش را نداشت یکی از این ستاره ها بود که با حضور در تراکتور، مثلث مخوفی را در کنار دژاگه و شجاعی ایجاد کرد. تراکتور در آن فصل خارجی های گرانقیمتی چون استوکس، اروین و سوگیتا را هم به خدمت گرفت. در ادامه این سیاست، تراکتور در لیگ نوزدهم هم ستاره های سرشناس دیگری را به خدمت گرفت اما این روند نتوانست تیم تحت تملک زنوزی را به یک تیم مدعی در لیگ برتر تبدیل کند. در چنین شرایطی بود که سیاست جذب بازیکن در تراکتور تغییر کرد.

یک خبر امیدوار کننده در اوج ناامیدی

این تغییر را از آغاز لیگ بیستم شاهد بودیم. شکست های حقوقی پر تعداد که تراکتور را به پرداخت ده ها میلیارد تومان محکوم کرده بود در کنار نارضایتی هواداران از نتایج کسب شده و البته عدم ثبات در مدیریت و کادر فنی، همه و همه نیاز به تغییر سیاست در باشگاه تراکتور را فریاد می زد. تراکتور در لیگ بیستم برخلاف دو فصل گذشته هزینه های هنگفتی در نقل و انتقالات نکرد اما ثبات همچنان در این باشگاه وجود نداشت تا اینکه پس از انتخاب رسول خطیبی به عنوان سرمربی و حضور جمشید نظمی به عنوان مدیرعامل، صحبت هایی مبنی بر برنامه چند ساله باشگاه با تیم مدیریتی و فنی فعلی به گوش می رسد؛ اتفاقی که اگر رخ بدهد باید آن را به فال نیک بگیریم چرا که سال هاست تراکتور از بی ثباتی رنج می برد و لیست کردن اسامی سرمربیان و مدیرعاملان این باشگاه طی چند سال اخیر، به یک سرگرمی تکراری برای رسانه ها و هواداران تبدیل شده است.

شروع یک پروژه بزرگ با حذف چند چهره شاخص

باشگاه تراکتور پیش از پایان لیگ بیستم و از چند ماه پیش کار مذاکره با بازیکنان مورد نظر رسول خطیبی را آغاز کرده و با چند نفر هم پیش از پایان فصل و در همین مقطع قرارداد امضا کرده است. از میان این بازیکنان می توان به امیر محمد هوشمند و حسین پور حمیدی اشاره کرد؛ بازیکنانی که در نیم فصل اول لیگ بیستم زیر نظر رسول خطیبی در آلومینیوم نمایش بسیار خوبی داشتند و با توجه به شرایط سنی شان می توانند چندین سال برای تراکتور در بهترین کیفیت ممکن بازی کنند. جذب چنین بازیکنانی نشان می دهد که باشگاه تراکتور به دنبال تغییر دادن شاکله تیم خود است؛ تغییراتی که با پایان همکاری سرخ پوشان با اشکان دژاگه و مسعود شجاعی و پیش از آن احسان حاج صفی کلید خورده بود.

رونمایی از نسل جدید تراکتور در لیگ بیست و یکم

به نظر می رسد که مسئولان باشگاه تراکتور بعد از دو فصل و نیم آزمون و خطا سرانجام به این نتیجه رسیده اند که داشتن یک تیم کم ستاره اما متعادل بهتر از یک تیم پر ستاره اما ناقص است؛ هواداران تراکتور سال هاست که در تیم شان بازیکنانی را نمی بینند که برای پوشیدن پیراهن تراکتور هیجان داشته باشند؛ البته در تیم فعلی چند بازیکن با چنین خصوصیاتی حضور دارند اما همان گونه که اشاره شد، برای موفقیت به یک تیم یکدست نیاز است و وجود چند ستاره و چند بازیکن متعصب برای موفقیت یک تیم کافی نیست. در چنین شرایطی می توان پیش بینی کرد که در لیگ بیست یکم شاهد رونمایی از نسل جدید تیم تراکتور خواهیم بود؛ تیمی که به نظر می رسد به تیم لیگِ چهاردهم شباهت زیادی داشته باشد. 

این تیم را رسول خطیبی در دوران جمشید نظمی با حضور ستاره های جوانی چون داود نوشی صوفیانی، سامان نریمان جهان، سعید آقایی، فرشاد احمدزاده، محسن دلیر، احمد کامدار، حبیب گردانی و چند چهره باتجربه همچون مهدی کیانی، محمد ایرانپوریان و لوسیانو ادینیو تشکیل داده بود و با آن به مقام قهرمانی نیم فصل اول مسابقات آن فصل نیز دست یافت. تیم یاد شده ستاره های گرانقیمتی که طی سال های اخیر به تراکتور آمده و رفته اند را نداشت اما چهره ای را رو کرده بود که با پیراهن تراکتور ستاره شدند و در کنار هم، تیمی را تشکیل دادند که محبوبیت بسیار بالاتری نسبت به تیم های گرانقیمت این چند سال اخیر داشت.