کاش هیج وقت پیر نمی شدی آندرانیک

آندرانیک تیموریان کاپیتان سابق تیم ملی که بدون خداحافظی رسمی از فوتبال دور شد امروز 39ساله شد

به گزارش "ورزش "،امروز سالروز تولد هافبک دفاعی است که در درون زمین فوتبال تمام وجودش را خرج می کرد و این حس به آدم القا می کرد او  برای سرزمینش در حال جنگ است.

شماره 14 دوست داشتنی که خیلی زود و در اوج جوانی یکی از بازیکنان ثابت ایران در جام جهانی 2006آلمان شد و  در خیلی از تیم های ایرانی و لیگ انگلستان  دیده شد ،ولی مردم و هواداران فوتبال همواره او را یک استقلالی متعصب  می دانند.

آندرانیک در یکی از بهترین تیم های رده جوانان و امید استقلال به همراه مجتبی جباری و خسرو حیدری  رگه هایی از فوتبالیستی متفاوت را به اهالی فوتبال نشان داد و این راه تا آخرین روزهای فوتبالش نشان داد.

بازی او با دست شکسته در برابر کره جنوبی در اولسان و پاس گل صعود او به جام جهانی به قوچان نژاد در همان بازی یکی از ماندگارترین تصاویر ساخته شده توسط او برای هواداران فوتبال است.دستی که در طول بازی ودر اواخر نیمه اول شکست ولی نتوانست آندرانیک را به نیمکت ذخیره ها منتقل کند.بازگشت او به تهران با دست وبال بر گردن از عمق فاجعه رونمایی کرد تا اهالی فوتبال به یقین بیشتری در رابطه با روح جنگجوی آندو برسند.

تکل تماشایی او روی حرکت پابه توپ لیونل مسی در جام جهانی 2014و بلند شدن او با توپ هنوز هم حس غرور را به هر ایرانی منتقل می کند.

نجات پروانه در بند چمن در بازی برابر بوریرام در تایلند و گل تماشایی او به همین تیم که بهترین گل تاریخ لیگ قهرمانان آسیا در نظر سنجی ها انتخاب شد تا ابد از ذهن هواداران استقلال نخواهد رفت.

او که به بازوبند کاپیتانی تیم ملی هم رسید تا تنها مسیحی تاریخ فوتبال ایران باشد که جلوتر از بقیه بازیکنان در بازی های ملی به زمین مسابقه می آید برای آخرین بار دو سال قبل در تیم گسترش فولاد دیده شد و در نهایت بدون خداحافظی رسمی برای همیشه فوتبال کنار گذاشت.

پسر جنگنده و متعصب فوتبال ایران که در زمین مسابقه اهل باج دادن به هیچ فوتبالیستی نبود تا افتخار محله مجیدیه تهران شود.