نه مدل شدم نه فوتبال را کنار گذاشتم؛ آرش افشین: من هنوز زنده ام؛ شادی بی حد و حصر آرش افشین پس از به ثمر رساندن ضربه پنالتی در دیدار برابر ملوان، نشان از آزاد شدن وی از زیر فشاری بود که در این چند ماه تحمل کرده بود.
به گزارش ورزش، این مهاجم سابق تیم ملی با پیراهن آبی با طرحی شبیه به زمانی که به عنوان یک ستاره به استقلال پیوست، بین بازیکنان گمنام شهرداری آستارا می دوید و از آنها انرژی مثبت می گرفت؛ این در حالی بود که بازوبند کاپیتانی تیم هم بر بازویش بسته شده بود. او گل دوم تیمش را مقابل ملوان به ثمر رساند؛ تیمی که آخرین بازی های درخشانش در فوتبال ایران را با پیراهن سفید آنها انجام داده بود.
برای طرفداران فوتبال ایران آرش افشین یک نام فانتزی و جالب در حدود 10 سال گذشته است که ناگهان از تیم های پایه فولاد ظهور کرد و به عنوان یکی از بهترین مهاجمان فوتبال ایران مطرح شد. با این حال او پتانسیل بزرگی بود که اغلب در آستانه رسیدن به آرزوهایش پای دیوار مصدومیت و بدشانسی باقی ماند و حالا در 31 سالگی در شرایطی که هفته ها علیه مصدومیت همسترینگ و بی مهری ها می جنگید، دوباره اسم او را در فوتبال ایران خواهیم شنید.
آرش افشین در این فصل داستان عجیبی داشته است؛ او پیش فصل در تمرینات نساجی حاضر شد و در شرایطی که قرار بود به ذوب آهن بپیوندد، با اصرار فاضلی سرمربی وقت نساجی در جمع سرخپوشان شمالی باقی ماند، اما بعد از انجام بازی های تدارکاتی از تیم خط خورد. او سپس مدتی با نفت مسجد سلیمان تمرین کرد و از آنجا برای عقد قرارداد به ذوب آهن رفت، ولی گرفتگی همسترینگ در یک بازی دوستانه و سپس کرونا سبب شد تا ذوب آهن از استخدام او منصرف شود. او درست در شرایطی که در اوج نا امیدی بود، با پیشنهاد پایان رافت دستیار سابق حمید استیلی در ملوان مواجه شد و به آستارا رفت تا در دومین بازی با پیراهن این تیم یک پاس گل بدهد و با یک پنالتی چیپ گل دوم تیمش را هم به ثمر برساند.
افشین در اینباره می گوید:« حرف خاصی ندارم. البته که این گل برای من شیرینی خاصی داشت، اما راستش در لحظه‌ای که مشغول شادی با بازیکنان بودم، اتفاقاتی که در این فصل برای من پیش آمد، از جلوی چشمم عبور کرد؛ مسائلی که برایم درست کردند و حرف هایی که علیه من زدند. اما بالاتر از هم این‌ها خداست و من امروز خدا را احساس کردم.»
افشین ادامه داد:« حرف های زیادی درباره من زدند. گفتند او مانکن شده و فوتبال را کنار گذاشته و دیگر نمی تواند بازی کند. اما به امید خدا من دوباره خواهم توانست. خواستم از اینجا به همه آنهایی که نگذاشتند یا من را نخواستند، بگویم من هنوز زنده ام؛ من آرش افشین بچه خوزستان. دم مردم آستارا هم گرم که به من محبت دارند و از هم تیمی هایم متشکرم که من را حمایت کردند و از گل زدن من اینطور ذوق کردند. حسی که الان دارم فوق العاده است و امیدوارم که بتوانم قدم های بعدی را هم بردارم.»
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها