عباس مظلومی؛ فوتبالیستی که مشهور نشد (عکس)

در خانواده مظلومی سه بازیکن فوتبال می کردند اما در فوتبال ایران دو نفر مشهور شدند. پرویز و غلامحسین مظلومی که غلامحسین مظلومی چند سال پیش بر اثر بیماری دار فانی را وداع گفت.

به گزارش ورزش، اولین بازیکن خانواده مظلومی غلامعباس بود. غلامعباس فرزند اول خانواده بود که به فوتبال روی آورد. او در تیم تاج آبادان بازی می کرد و به لطف بازی های خوب در این تیم به بازی در تیم تاج تهران هم دعوت شد اما از جایی به بعد دیگر فوتبال را دنبال نکرد. اما او بهترین مشوق برای دو برادر دیگر خود بود. یعنی غلامحسین و پرویز مظلومی که آنها هم از آبادان فوتبال خود را شروع کردند. پرویز مظلومی در تیم تراکتور و استقلال هم بازی کرد و به نوعی می شود گفت بیشترین سال های دوران بازیگری اش در استقلال گذشت. و البته در تیم ملی هم شاهد بازی های خوب پرویز مظلومی بودیم. 

غلامحسین مظلومی هم علاوه بر تیم ملی در تیم های باشگاهی تاج آبادان – استقلال و شاهین تهران بازی کرد. بازی های خوب زیادی از او در ترکیب تیم ملی دیدیم تا جایی که به سرطلایی فوتبال ایران شهرت یافت. او چند سالی از پرویز بزرگ تر بود و متاسفانه غلامحسین مظلومی 28 آبان سال 1393 در سن 64 سالگی در بیمارستان ولیعصر تهران دار فانی را وداع گفت. نکته جالب اینکه غلامحسین در بوشهر و پرویز مظلومی در آبادان متولد شد و پسوند فامیلی آنها تنگستانی است که یکی از نقاط معروف بوشهر به شمار می رود و جالب اینکه هر دو برادر در پست مهاجم بازی می کردند. 

پرویز مظلومی در جریان جام تخت جمشید ۱۳۵۶ برای تیم تراکتورسازی ۹ گل زد و به تیم ملی در آن سال دعوت شد و در جام تخت جمشید ۱۳۵۷ برای تیم تاج (استقلال کنونی) هفت گل زد. او در سال‌های حضور خود در استقلال مجموعاً ۷۲ گل برای این تیم به ثمر رساند. در پر تماشاچی‌ترین بازی استقلال و پرسپولیس در سال ۱۳۶۲ در ورزشگاه آزادی که حدود ۱۲۰ هزار نفر شاهد این دیدار بودند استقلال با تک گل پرویز مظلومی ۱–۰ به پیروزی رسید. مظلومی این گل را در نیمه دوم بازی و از روی سانتر رضا نعلچگر به ثمر رساند. او در سال ۱۳۶۶ پس از فرشاد پیوس با ۹ گل دومین گلزن فوتبال تهران شد.

اما غلامحسین مظلومی به همراه تیم ملی جوانان ایران در بازی‌های ۱۹۶۹ تایلند لقب آقای گلی را با به ثمر رساندن ۶ گل به خود اختصاص داد و همچنین دو سال بعد بار دیگر در بازی‌های جوانان آسیا این بار در فیلیپین با زدن ۵ گل عنوان آقای گلی را به دست آورد. در بازی‌های آسیایی تهران با زدن ۵ گل لقب بهترین مهاجم آسیا در سال ۱۹۷۴ را به دست آورد. وی در المپیک مونترال کانادا به همراه تیم ملی فوتبال ایران حضور داشت و تنها گل ایران در مقابل تیم ملی فوتبال کوبا را به ثمر رساند. مظلومی در فاصله سال‌های ۴۸ تا ۵۶ در ۴۱ بازی موفق به زدن ۱۹ گل شد و میانگین حدود نیم گل در هر بازی را بر جای گذاشت و به مدت ۱۵ سال رکورددار گلزنی در سطح ملی ایران بود. همچنین وی در رده ملی با احتساب گل‌هایش در رده جوانان ۳۷ گل به ثمر رساند که رکوردی بزرگ به‌شمار می رفت. در ۹ تیر ۱۳۵۱ در جریان دیدار دوستانه منتخب تهران و بایرن مونیخ که با پیروزی شش بر دو تیم منتخب به پایان رسید، یک گل به ثمر رساند. همچنین او در ۲۴ مرداد ۱۳۵۳ در جریان پیروزی سه بر صفر تیم ملی فوتبال ایران برابر باشگاه فوتبال فنرباغچه یکی از گل‌های ایران را به ثمر رساند.

همان طور که اشاره شد غلامعباس فرزند اول خانواده مظلومی هم فوتبالیست قابلی بشمار می رفت و چه بسا اگر فوتبال خود را ادامه می داد همانند دو برادر دیگر خود مشهور می شد اما همان طور که اشاره شد او بعد از بازی در تیم تاج آبادان بنا به دلایلی تصمیم گرفت فوتبال را کنار بگذارد اما غلامحسین و پرویز را تشویق کردند که فوتبال خود را ادامه دهند.