فوتبال و طبابت در مصاحبه با دکتر بیژن؛ حیدری: امیدوارم کار هیچکس به ما نیفتد!؛ داور موفق و نام‌آشنای فوتبال ایران در آستانه روز پزشک گفت که تلاش می‌کند تا بتواند هم در کار داوری فوتبال و هم در پزشکی به صورت موازی کارهای خود را پیش ببرد.
به گزارش ورزش و به نقل از فارس، چهره‌ای آرام دنیای پزشکی و داوری است، تنها داوری که مدرک پزشکی دارد و بعد از کوچ علیرضا فغانی، شاید امید اول فدراسیون و کمیته داوران برای قضاوت‌های سخت در ایران باشد؛ داوری فوتبال را شروع کرد و از همان روز نخست نیز عزم خودش را جزم کرده بود تا به سطح بالای داوری در ایران و حتی آسیا برسد اما در مسیرش سختی وجود داشت و آن هم تحصیل در رشته پزشکی بود.
در آستانه «روز پزشک» هستیم و رفته‌ایم به سراغ یک پزشک که شرایطش با بقیه همکارانش فرق دارد، پزشکی که یک داور بین‌الملی فوتبال است؛ «دکتر بیژن حیدری» جراح و متخصص ارتوپدی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ابن سینا همدان است، این داور خوب استان همدان تنها داور پزشک فوتبال ماست که گفتگوی ما را در زیر می‌خوانید:
* ادامه همزمان پزشکی و داوری سخت نیست؟
هر دو به موازات هم هستند و برای من مهم خواهند بود، زیرا برای هر دو سالها تلاش کردم و هیچ‌وقت دیگری را فدای آن یکی نکردم.
* دردسر‌های داوری و حتی پزشکی باعث نشد که از یک زمانی به بعد خسته شوید و تصمیم بگیرید یک کدام به ویژه داوری را کنار بگذارید؟
نه؛ شخصیتم طوری است که اگر کاری را شروع کنم تا آخرش می‌روم. هر دو کار را با هم پیش می‌برم و هیچ‌گاه یکی را فدای دیگری نخواهم کرد. حتی فکرش را هم نکردم که داوری را فدای پزشکی کنم؛ زمانی که دانشجو بودم شب‌های امتحان در اتوبوس درس می‌خواندم و خودم را برای امتحان آماده می‌کردم اما به موقع هم خودم را برای قضاوت بازی‌ها می‌رساندم.
* فوتبال در کنار طبابت مگر جور در می‌آید؟
علاقه من به فوتبال به حدی بود که پزشکی نتوانست مانعی برای داوری نکردن من باشد. در حالی که برای دوران تخصص باید روزی شانزده ساعت درس می‌خواندم اما هم تمرین انجام می‌دادم و هم تمام ابلاغ‌های استانی و ملی را می‌رفتم؛ خاطره جالبی از شب کنکورم بگویم که با جام جهانی همزمان شده بود، شب کنکور در حالی که به خانواده گفته بودم درس می‌خوانم اما در اتاق تا صبح فوتبال می‌دیدم چون من از فوتبال لذت می‌برم، فردای آن روز در کنکور، همه تست‌های حفظی را به خوبی پاسخ دادم ولی در فیزیک و ریاضی به ترتیب 40 و صفر درصد جواب دادم زیرا فکرم کار نمی‌کرد و خوابم گرفته بود.
* برای دوستان و همکاران شما جای تعجب نداشت که چرا یک پزشک تا به این حد به داوری فوتبال اهمیت می‌دهد؟
واقعاً هم جای تعجب داشت و گرفتن مرخصی از بیمارستان سخت بود ولی من با هزار استرس و زحمت به همه ابلاغ‌های داوری خود می‌رسیدم و مسئولان هم با بنده همکاری می‌کردند تا به داوری‌ام لطمه نخورد؛ چون می‌دانستند به این حرفه چقدر علاقه دارم، البته باید از زحمات آقای مسئولان دانشگاه علوم پزشکی همدان هم تقدیر کنم که از من حمایت کردند.
* شما علاوه بر اینکه برادرتان داور هست، همسرتان نیز پزشک است، این برای همسرتان سخت نیست؟
همسر من تنها یک همسر نیست زیرا وی همراه و همدل من است، همسر من در گذشته از فوتبال اطلاعاتی نداشت اما به واسطه ازدواج با من حسابی به این ورزش علاقه‌مند شده و به نوعی مشوق من نیز شده است.
* با توجه به حضور دو داور بین‌المللی از یک خانواده، آیا داوری یک ژن موروثی می‌خواهد؟
خیلی از بزرگان داوری کشور نیز چنین اعتقاد دارند که داوری به نوعی ژنتیکی است و همیشه به ما می گویند ژن شما برای داوری آفریده شده است. ولی به شخصه اعتقاد دارم این حرف به نوعی کامل و درست نیست چراکه عوامل متعددی همچون فیزیک بدنی، هوش بالا و تلاش و پشتکار برای موفقیت یک داور نقش دارند.
* روز پزشک را شما زودتر تبریک می‌گویید یا همسرتان؟
متأسفانه روز پزشک در سالها گذشته، به دلیل حضور در مسابقات و تورنمنتهای مختلف فوتبالی در همدان و در کنار همسرم و خانواده نبودم و امسال اولین سالی است که می‌توانم این روز بزرگ را در کنارشان باشم.
من این روز را به همسر عزیزم که خود یک پزشک است تبریک می‌گویم و از وی به خاطر همه مشکلاتی که به خاطر نبودن در خانه به واسطه حضور در مسابقات مختلف، تحمل می‌کند، قدردانی می‌کنم.
* چرا شما به‌عنوان یک جراح کمتر به چشم آمدید؟ چرا کسی نمی‌داند که بیژن حیدری یک جراح متخصص و عضو هیئت علمی دانشگاه است؟
من به دنبال بزرگ کردن خودم نیستم و در همه کارهایم از جمله جراحی و داوری دوست دارم در سایه باشم نه در حاشیه.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها