آنهایی که من را از سپیدرود اخراج کردند پاسخ بدهند؛ نظر محمدی: بقای رایکا در لیگ کمتر از قهرمانی نیست؛ سرمربی تیم فوتبال رایکا درباره فصل عجیبی را که پشت سر گذاشت توضیحات مفصلی را عنوان داشت که بسیار خواندنی است.
به گزارش ورزش، روز گذشته تیم فوتبال رایکا توانست دریک دیدار حساس و فینال گونه در شهر انزلی ملوان را با گل دقیقه پایانی شکست دهد. این در حالی بود که هدایت این تیم را علی نظر محمدی بر عهده داشت که خودش سالهای زیادی در تیمهای استان گیلان هم بهعنوان بازیکن و هم بهعنوان سرمربی فعالیت داشته و افتخاراتی را نیز به دست آورده است.
نظر محمدی در گفتگو با خبرنگار ورزش، درخصوص این پیروزی باارزش و احساس عجیبش بعدازاین برد که هم مصادف با شکست ملوان و هم سقوط سپیدرود رشت به لیگ یک شده است گفت: «همان جور که شما گفتید من بچه رشت هستم و به تیمهای داماش و سپیدرود هم خیلی عرقدارم. من حتی در سالهای آخر فوتبالم سابقه بستن کاپیتانی تیم ملوان را هم در کارنامهام دارم، یعنی بهعنوان یک گیلانی همه تیمهای گیلانی را دوست دارم. من با تیمهای سپیدرود و داماش خاطرات بسیار زیادی را تجربه کردم.
با ملوان خاطره صعود به لیگ برتر را فراموش نمیکنم، با تیم داماش فینال جام حذفی، با تیم سپیدرود صعود به لیگ برتر را تجربه کردم و همه اینها باعث میشود که خاطرات تلخ و شیرین زیادی را با این تیمهای گیلانی داشته باشم.»
وی در ادامه در ارتباط با شروع این فصل با سپیدرود اظهار داشت: «من در ابتدای این فصل تیم سپیدرود را با دستخالی، بدون مالک، بدون پول از صفر ساختم، درحالیکه نیاز به زمان داشتم که بتوانم بازیکنان جدید را در کنار همدیگر هماهنگ کنم اما متأسفانه به من زمان کافی داده نشد. درواقع میدانستم اگر تیمی مثل سپیدرود پولی ندارد، ساختار و مالک ندارد و هیئت مدیر ندارد، یک مقدار لیگ صعود به لیگ برتر آنهم در سال اول بسیار سخت است. ما داشتیم زیرساخت لازم را درست میکردیم که برای سالهای آینده بتوانیم برنامهریزی کنیم، اما عدم تفکرات صحیح از سوی باشگاه و فشار سکوها که این روزها در فوتبال ما بیشازاندازه شده است و حتی بیشتر از مدیرعامل دخل و تصرف در تصمیمات کلان باشگاه میکنند، باعث شد که علیرغم اینکه باشگاه سپیدرود جایگاه نامناسبی نداشت و در رده نهم تا دهم جدول بود، ما را به خاطر دو باخت خارج از خانه و یک باخت داخل خانه از سپیدرود کنار بگذارند. درواقع یک کار غیرحرفهای را انجام دادند و منطقشان این بود که علی نظرمحمدی تیم را از جزو مدعیان صعود دور کرده و ما میخواهیم تیمی را بسازیم که مدعی صعود باشد. کاری که در کوتاهمدت غیرممکن بود. انحا با کنار گذاشتن بازیکنانی که تقریباً اسکلت اصلی خوبهای نیمفصل اول بودند و جذب بازیکنان جدید در نیمفصل دوم و تغییرات مداوم و عدم تفکر مناسب در بخش مدیریتی و عدمحمایت در بخش مالی کاری کردند تا سپیدرود متأسفانه در سراشیبی سقوط قرار بگیرد.»
نظر محمدی پس از رفتن از سپیدرود به رایکا آمد. وی درباره حضور اولیهاش در رایکا گفت: «اما تیم رایکا. یعنی این فصل برای من بسیار پراسترس و کابوس وار در حال رقم خوردن بود. یعنی من یک تیمی که هیچچیزی نداشت و خالی از بازیکن شده بود را در سپیدرود تحویل گرفتم، اما من را کنار گذاشتند ولی دوباره رفتم جذب تیمی شدم که این بار پنجره نقلوانتقالش بسته بود.
رایکا از ۱۷ بازی نیمفصل اول تنها ۱۳ امتیاز گرفته بود و آنجا فاجعهای رقم خورده بود که این تیم حتی از شهرداری تبریز هم در بابل شکستخورده بود. ما انجام آمدیم و تیمی را تحویل گرفتیم که ازنظر ذهنی و روانی و تاکتیکی کاملاً درهمشکسته بود، اما باید با کارِ سخت، کم کم تیم را احیا میکردیم. برای ابن کار ما حمایت مالی را به دلیل نبودن مالکین باشگاه، بالای سَرِ خود نداشتیم. بازیکنان مشکلات مالی داشتند و از کمترین امکانات در بابل برخوردار نبودیم، ولی سعی میکردیم که در هفتههای آغازین شروع نیمفصل دوم با بازی اقتصادی و گرفتن تک امتیاز، امید بقا را در رایکا زنده نگهداریم و ما توانستیم برابر تیمهای خوبی مثل نود ارومیه که آن روزها تیم سوم جدول بود و گل ریحان تیم چهارم جدول بود و بادران که تیم سوم جدول بود و مس کرمان که تیم دوم جدول بود سعی کردیم امتیاز گیری کنیم. »
وی درخصوص علت رفتنش از رایکا عنوان داشت: «در دوران کرونا بود که باشگاه قرار شد درصد زیادی از قرارداد بازیکنان را پس از بازی مقابل گل ریحان پرداخت کند ولیکن این کار انجام نشد. من هم به خاطر عدم بهجا آوردن تعهدات باشگاه نسبت به بازیکنان، مجبور شدم از تیم رایکا به خاطر بازیکنانم جدا شوم، چراکه من شرمنده آنها شده بودم. آنها در نیمفصل دوم به من قول دادند که روح و قلب و مغزشان را به من بسپارند و این کار را عاشقانه انجام دادند. من با بازیکنانم یک ارتباط قلبی و عاطفی برقرار کرده بودم و در کنار این رابطه احساسی، با دیسیپلین خاصی در امتیاز گیری رفتار کردیم ولی مجبورشدم به دلایلی که ذکر کردم یک مقطع کوتاهی از رایکا جدا شوم که بعد از بازی مس رفسنجان و با بازگشت هر دو مالک بازهم بالای سر تیم خود برگشتم. اما دوباره کار سخت شده بود، چون تیم سه گل از مثل رفسنجان دریافت کرده بود و کاندیدای سقوط به شمار میرفت و جزو سه تیم پایین جدول بودیم. اما ما سعی کردیم در ۵ بازی سنگینی که در پیش رو داشتیم طوری امتیاز بگیریم که دیگر سقوط ما را تهدید نکند. امتیازاتی که هر یک امتیاز آن میتوانست بهاندازه چند صد میلیون باارزش باشد. ما توانستیم در اولین بازی بعد از بازگشتم یک امتیاز از استقلال خوزستان بگیریم. سپس سه امتیاز باارزش بیرون از خانه از قشقایی گرفتیم و دو بازی داخل خانه را علیرغم تمام ناداوریها شکست خوردیم، اما انصافاً موقعیتهای زیادی را مقابل آلومینیوم و هوادار از دست دادیم.
اما مالکین این باشگاه نهتنها دلسرد نشدند، بلکه جانانه از من و تیمم حمایت کردند و همین اعتماد آنها باعث شد که من یک قوت قلبی بگیرم و با اعتمادبهنفس و شجاعت خاصی پا به عرصه بازی با ملوان در بندر انزلی بگذارم.»
سرمربی رایکا در ارتباط با پیروزی این تیم در مقابل ملوان و تمهیداتی که از قبل به کار بستند گفت: «ما با کنترل کردن شور و احساس تیم خوب ملوان که یکی از تیمهای دوستداشتنی لیگ دسته اول فوتبال کشورمان است توانستیم از دقیقه ۷۵ با تعویضهایی که انجام دادیم شرایط بازی را به نفع خود تغییر دهیم و برنده نبرد نهایی در مصاف با ملوان باشیم. ضمن اینکه گل صد در صد صحیح ما را کمکداور اول مسابقه بهاشتباه آفساید اعلام کرد وگرنه ما میتوانستیم از آوردگاه انزلی با نتیجه دو بر صفر به بابل برویم اما بااینحال خدا را شاکرم و از آنهایی را که انرژی مثبت برای ما فرستادند و ما را دعا کردند بسیار ممنونم بهخصوص مالکین این باشگاه و مجموعه عوامل باشگاه و کادر فنی، کادر مدیریتی، و بازیکنان، گروه پزشکی و پشتیبانی تیم که زحمات زیادی را متحمل شدند. ما بعد از بازی با تیم هوادار با یک برنامهریزی بسیار سختگیرانه و با جمع آوری تمام موبایلهای تمام بازیکنان و یک اردوی ۵ روز شبانهروزی در رامسر توانستیم به این سه امتیاز باارزش دست پیدا کنیم. حالا دو روز به بچهها استراحت دادم و مجدداً ۵ روز قبل از بازی با آرمان گوهر به اردو میرویم، در همان مازندران که بتوانیم بازی آخر را هم با سه امتیاز کامل رقابتها را به اتمام برسانیم و درنهایت یک بقای شورانگیز را در شهر بابل که فینال جام حذفی را هم تجربه کرده بود جشن بگیریم و سهمیه این شهر را حفظ کنیم. به نظر من حفظ این تیم رایکا کمتر از قهرمانی در لیگ دسته اول برای مردم بابل نیست.»
نظر محمدی در پایان که بسیار احساساتی شده بود با اشاره به غیبت مادر عزیزش خاطرنشان کرد: «من به دلیل انجام تعهد فراوانی که به دو مالک جوان این تیم داشتم خوشحالم، اما از طرفی به علت سقوط سپیدرود چشمانم گریان است. ولی از جهاتی هم شادی مردم بابل و شادی بازیکنانم و مزد سختکوشی خودم را در بابل و در تیم رایکا که میبینم بسیار احساس خوبی به من دست میدهد. انشا الله سپیدرود دوباره بتواند برگردد بهروزهای اوج خودش و من هم بتوانم مزد خودم را از فوتبال بگیرم. دیشب شب خاطرهانگیزی در زندگی من بود تا جایی که جای یک نفر در کنارم خالی بود و آنهم عدم حضور مادرم بود که تحملش جای خالیاش خیلی برایم سخت بود.
پاسخ ها