کاربرد دستگاه سانتریفیوژ

مرکز تحقیقات همچنین دارای چندین سانتریفیوژ است. یکی از آنها برای بررسی تأثیرات بیش از حد و شتاب بر روی انسان استفاده می شود. سانتریفیوژ 20-G روش های منحصر به فرد و ابتکاری را برای انجام تحقیقات و آموزش برای حل مشکلات دنیای واقعی مربوط به این اثرات ارائه می دهد. تأسیسات 20-G در دهه 1960 طراحی شده و برای تحقیق در دوران مأموریت های ماهواره زیستی ، که اثر پرواز فضایی بر موجودات زنده را بررسی می کرد ، مورد استفاده قرار گرفت. این مرکز در اوایل دهه 1990 بازسازی شد و مجهز به سیستم محرکه بود که پروفیل های شتاب قابل برنامه ریزی را امکان پذیر می کند. سانتریفیوژ 20-G قادر به تولید نیروهایی تا 20 برابر نیروی زمینی است. حداکثر سطح g قابل دستیابی به جرم محموله خاص بستگی دارد.
وقتی فضانوردان برای جهش اولیه به ماه تمرین می کردند ، ناسا از مفهوم سانتریفیوژ استفاده می کرد. امروزه ، در ایستگاه فضایی بین المللی ، از سانتریفیوژهای بسیار کوچکتر برای انجام تحقیقات علمی استفاده می شود. سانتریفیوژها توانایی شبیه سازی ریز جاذبه و گرانش زمین را در ایستگاه فضایی و جدا کردن موادی مانند پلاسما و گلبول های قرمز و سفید از نمونه های خون فراهم می کنند.
دستگاه سانتریفیوژ دستگاه آزمایشگاه صلاحیت فضایی است.
تسهیلاتی است که با هدف پشتیبانی از شرکت های هوافضا در طراحی ، ساخت و آزمایش ماهواره های نانو و میکرو (تا 70 کیلوگرم) و اجزای الکترونیکی و مکانیکی سیستم های فضایی ، هواپیمایی و نظامی ، ارائه فعالیت های خدماتی برای صلاحیت و پذیرش به بارهای مکانیکی و عملیاتی محیطی.
امکانات و روش های آزمایش کاملاً دقیق ترین استاندارد ایجاد شده توسط آژانس فضایی اروپا و الزامات نظامی را برآورده می کند.

سانتریفیوژ یکی از وسیله های پرکاربرد در ازمایشگاه ها و مراکز درمانی به شمار میرود.