پرولاپس رحم

افتادگی رحم زمانی اتفاق می‌افتد که ماهیچه‌ها و بافت لگن شما ضعیف می‌شوند و حمایت ناکافی از رحم را فراهم می‌کنند. سپس رحم به داخل واژن شما می ریزد و در برخی موارد از دهانه واژن شما خارج می شود. افتادگی خفیف رحم نیازی به درمان ندارد، اما اگر افتادگی مزمن ناخوشایند شود، ممکن است از درمان سود ببرید.

چه کسی در معرض خطر است؟

افتادگی رحم می تواند زنان را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد، اما اغلب زنانی را که یک یا چند زایمان طبیعی داشته اند یا یائسه شده اند، تحت تاثیر قرار می دهد. تقریباً نیمی از زنان بین 50 تا 79 سال دچار افتادگی رحم یا شکل دیگری از افتادگی اندام لگنی شده اند.

علائم افتادگی رحم

علائم با شدت مورد شما متفاوت خواهد بود. افتادگی خفیف رحم گاهی اوقات هیچ علامتی ندارد. برای موارد جدی تر، علائم رایج عبارتند از:

• بافتی که از دهانه واژن شما بیرون زده است
• فشار، سنگینی یا احساس کشش در لگن یا واژن
• نشت ادرار یا بی اختیاری استرسی ادرار
• مشکلات در رابطه جنسی، مانند احساس شلی در بافت واژن
• درد پایین کمر
• مشکل در اجابت مزاج
• خونریزی واژینال
• افزایش ترشحات واژن

هنگامی که برای مدت طولانی ایستاده یا نشسته اید علائم ممکن است بدتر شوند. ورزش یا بلند کردن بدن نیز ممکن است علائم را بدتر کند.

تشخیص افتادگی رحم

تشخیص افتادگی رحم معمولاً یک فرآیند ساده است که شامل سونوگرافی یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) نمی شود، مگر اینکه پزشک شما نیاز به ارزیابی درجه افتادگی در موارد جدی داشته باشد. رایج ترین اشکال تشخیص افتادگی رحم عبارتند از:

• پرسشنامه: اغلب یک پرسشنامه ساده می تواند به پزشک شما در رد یا تشخیص افتادگی رحم کمک کند. یک پرسشنامه همچنین می تواند به ارزیابی میزان تاثیر افتادگی رحم بر زندگی شما و راهنمایی درمان کمک کند.
• معاینه لگن: ممکن است پزشک از شما بخواهد که مدفوع خود را تحمل کنید، که می تواند به ارزیابی میزان لغزش رحم به داخل واژن کمک کند. همچنین ممکن است پزشک از شما بخواهد که عضلات لگن خود را به گونه ای سفت کنید که گویی جریان ادرار را متوقف می کند تا قدرت عضلات لگن خود را بررسی کند. این معاینه ممکن است در حالت درازکش یا ایستاده انجام شود.

تغییرات سبک زندگی برای مدیریت افتادگی رحم

به طور کلی برای افتادگی رحم نیازی به درمان نیست، مگر اینکه علائم مزمن ناراحت کننده باشند یا باعث کاهش کیفیت زندگی شوند. علائم افتادگی رحم می تواند با گذشت زمان بدتر شود و کف لگن همچنان تون عضلانی خود را از دست می دهد. با اقدامات زیر می توانید علائم افتادگی خفیف رحم را مدیریت کرده و پیشرفت بیماری را کاهش دهید:

• تمرینات کگل: تمرینات کگل عضلات لگن را تقویت می کند، تون عضلانی را حفظ می کند و شما را از علائم تسکین می دهد. ماهیچه هایی را که برای توقف جریان ادرار استفاده می کنید به مدت پنج ثانیه منقبض کنید، سپس برای پنج ثانیه رها کنید و هر روز سه ست 10 تمرینی انجام دهید. در نهایت ماهیچه های شما برای ایجاد فواصل 10 ثانیه ای تقویت می شوند.
• حفظ وزن سالم: تغذیه مناسب و ورزش می تواند با وارد کردن فشار کمتر به عضلات لگن و حفظ تا حد ممکن، به مدیریت علائم افتادگی رحم کمک کند.
• از بلند کردن اجسام سنگین اجتناب کنید: بلند کردن اجسام سنگین می تواند علائم افتادگی رحم را تشدید کند و ساختارهای حمایت کننده لگن را تحت فشار قرار دهد.

گزینه های غیر جراحی برای درمان افتادگی رحم

هنگامی که علائم بیش از حد شدید می‌شوند که نمی‌توان آن‌ها را از طریق تغییر سبک زندگی مدیریت کرد، می‌توان از تکنیک‌های غیرجراحی برای کمک به درمان مشکلات استفاده کرد. درمان های رایج عبارتند از:

پساری واژن

پساری واژن وسیله ای است که در داخل واژن قرار می گیرد تا رحم را در جای خود نگه دارد. این دستگاه که برای درمان افتادگی متوسط ​​رحم استفاده می شود، می تواند یک گزینه درمانی موقت یا دائمی باشد. پزشک شما دستگاهی را به صورت سفارشی برای شما نصب می کند که نحوه استفاده از آن (وارد کردن، برداشتن و تمیز کردن) را برای کمک به کاهش علائم خود یاد خواهید گرفت. پساری واژینال معمولاً برای موارد شدید افتادگی رحم استفاده نمی شود و می تواند بافت واژن را تحریک کند و باعث ایجاد زخم و تداخل در رابطه جنسی شود.

درمان جایگزینی استروژن (ERT)

درمان جایگزینی استروژن (ERT) ممکن است به محدود کردن ضعف بیشتر عضلات لگن و بافت همبند حامی رحم کمک کند. برخی عوارض جانبی مانند افزایش خطر لخته شدن خون، بیماری کیسه صفرا و سرطان سینه وجود دارد.

گزینه های جراحی برای درمان افتادگی رحم

در صورت لزوم، اغلب می‌توان از روش‌های جراحی کم تهاجمی برای درمان موفقیت‌آمیز موارد شدیدتر افتادگی رحم استفاده کرد:

تعلیق رحم از طریق لاپاراسکوپی

از روش لاپاراسکوپی می‌توان برای اجرای تعلیق رحمی استفاده کرد که از رحم و ساختار کف لگن حمایت می‌کند، بافت خود، بافت اهداکننده یا مواد مصنوعی را برای حمایت از رحم شما پیوند می‌دهد. در طول لاپاراسکوپی، برش کوچکی در شکم ایجاد می‌شود که از طریق آن پزشک از یک لاپاراسکوپ، یک لوله انعطاف‌پذیر نازک حاوی یک دوربین فیلم‌برداری، برای تولید تصاویری استفاده می‌کند که می‌توانند روی صفحه کامپیوتر دیده شوند. سپس جراح شما می تواند از تجهیزات دقیق برای انجام روش های کم تهاجمی برای درمان افتادگی رحم استفاده کند.

هیسترکتومی

هیسترکتومی در شدیدترین موارد افتادگی رحم به کار می رود و اکثر روش های انجام شده هیسترکتومی جزئی (برداشتن بخشی از رحم اما نه دهانه رحم) است. پزشک شما تصمیم خواهد گرفت که هیسترکتومی برای شرایط خاص شما مناسب است. هر گونه افتادگی دیواره واژن، مجرای ادرار، مثانه یا رکتوم را می توان همزمان با جراحی اصلاح کرد.