پژوهشی جدید نشان میدهد که خصوصیات روانشناختی و ذهنی افراد میتوانند نقشی تعیینکننده در طراحی دستگاهها و نرمافزارهای واقعیت مجازی داشته باشند.
طبق پژوهشی تازه در دانشگاه باث انگلستان، افرادی که تخیلات سرزندهتری داند، حضوری حقیقیتر را در دنیای واقعیت مجازی (VR) تجربه میکنند. این پژوهش میتواند بنیادی برای توسعهدهندگان برنامههای واقعیت مجازی باشد تا تولیدات خود را با شخصیت مصرفکنندگان هماهنگتر سازند.
پیشتر تصور میشد که کیفیت تجربه واقعیت مجازی کاربران مستقیماً به کیفیت دستگاههای واقعیت مجازی ربط دارد. یعنی، هرچه هدستها و نمایشگرهای واقعیت مجازی گرانتر باشند، تجربه کاربر واقعیتر خواهد بود.
حالا یافتههای پژوهش دانشگاه باث نشان میدهد که در رابطه با احساس حضور در واقعیت مجازی، طبیعت تخیلات فرد میتواند بهاندازه کیفیت دستگاهها یا حتی بیشتر از آن مهم باشد. هرچه فرد تخیلات بهتری داشته باشد، بیشتر میتواند خود را در دنیای مجازی احساس کند.
انتظار میرود که در آیندهای نهچندان دور، VR نقشی انکارناپذیر در زندگی ما بازی کند. از تربیت نیروی کار گرفته تا برنامههای توانبخشی پزشکی، همگی با واقعیت مجازی دگرگون خواهند شد.
مطالعه پژوهشگران دانشگاه باث اولین پژوهشی است که به بررسی نقش تفاوت کیفیت تخیلات افراد در تجربه آنها از حضور در واقعیت مجازی دارد.
اثر تخیل پیشتر در رابطه با هیپنوتیزم بررسی شده بود. افرادی که توانایی تخیلی بیشتری برای پذیرش سناریوهای غیرواقعی دارند، بیشتر در معرض هیپنوتیزم شدن قرار دارند. فرض پژوهشگران این بود که میتوان بین این توانایی و احساس حضور در واقعیت مجازی نیز ارتباطی کشف کرد.
«حضور» یعنی این احساس که «درون» یک VR هستید. این احساس در تجربه واقعیت مجازی کاربران تأثیرگذار است و سه نوع دارد:
حضور نقشی کلیدی در کاربردهای VR دارد. از کاربردهای سرگرمی، مانند بازی، تا یادگیری، تمرین و توانبخشی همگی تحتتأثیر احساس حضور هستند. حالا چیزی که این یافتهها را بااهمیت میسازد این نکته است که تخیلات فرد میتوانند روی هر سه نوع احساس حضور تأثیرگذار باشند.
پژوهشهای بسیاری درباره ویژگیهای نرمافزاری و سختافزاری دستگاههای واقعیت مجازی انجام شدهاند و میشوند. با این حال عوامل روانشناختی و ویژگیهای ذهنی منحصربهفرد افراد که روی تجربه آنها از VR تأثیر میگذارند همچنان حوزهای کاوشنشده است.
پاسخ ها