تولید اولین هوش مصنوعی غیردیجیتالی که نیازی به مصرف برق ندارد

دانشمندان موفق‌‌به تولید اولین نمونه از شیشه‌‌های هوشمندی شده‌‌اند که می‌تواند به‌‌کمک علم اپتیک، اعداد مختلف را از یکدیگر تشخیص دهد.

بیهوده نیست که می‌‌گویند این روزها دنیای فناوری دیگر حد و مرزی نمی‌‌شناسد؛ هرآنچه که پیش‌‌تر به‌‌عنوان حد نهایی پیشرفت برای یک فناوری تلقی می‌‌شد، به‌‌سرعت توسط یک فناوری نوظهور دیگر درنوردیده می‌‌شود. اما  آنچه که از نتایج پژوهش اخیر دانشمندان حوزه‌‌ی هوش مصنوعی برمی‌‌آید، خلاقانه و البته شگفت‌‌انگیز است. این گروه از دانشمندان می‌‌گویند برای خلق یک هوش مصنوعی نه‌‌تنها نیازی به یک کامپیوتر نداریم؛ بلکه شاید اصلا نیازی به الکتریسیته هم وجود نداشته باشد.

در یک پژوهش خارق‌‌العاده، دانشمندانی در دانشگاه ویسکوزین-مدیسون موفق شده‌‌اند روشی برای تولید یک شیشه مجهز به هوش مصنوعی بیابند که می‌‌تواند بدون نیاز به هرگونه حسگر، مدار یا حتی منبع توان خارجی، تصاویر را از یکدیگر تشخیص دهد. این فناوری روزی می‌‌تواند منجربه افزایش طول عمر باتری تلفن همراهتان شود. زونگ‌‌فو یو، نویسنده‌‌ی ارشد این پژوهش می‌‌گوید:

ما همواره می‌‌اندیشیم که چگونه می‌‌توان در آینده به ماشین‌‌ها قدرت بینایی بخشید؛ موضوعی که به‌‌خصوص برای کاربردهایی نظیر فناوری‌‌های مأموریت‌‌محور اهمیت دارد. این موضوع می‌‌تواند همه‌‌چیز را در ارتباط‌‌با طراحی بینایی ماشین متحول کند.

بازی اعداد

در یک مطالعه‌‌ی اثبات مفهومی که روز دوشنبه در ژورنال علمی فوتونیکس به‌‌چاپ رسید، پژوهشگران توضیح می‌دهند که چگونه موفق به تولید یک قطعه «شیشه‌‌ی هوشمند» شده‌‌اند که می‌‌تواند اعداد دست‌‌نویس را از یکدیگر تشخیص دهد.

برای دستیابی به چنین دستاورد مهمی، دانشمندان انواع مختلفی از حباب‌‌های هوا با اشکال و ابعاد مختلف را در نقاط ویژه‌‌ای از ساختار داخلی شیشه جای دادند. سپس مقادیر اندکی از مواد جاذب نور نظیر گرافن را در محل‌‌های مشخصی قرار دادند. در مرحله‌‌ی بعدی، آن‌‌ها یک عدد را نوشتند؛ نور بازتاب‌‌شده از این عدد از یک سمت وارد شیشه شد و حباب‌‌های هوا و ناخالصی‌‌های موجود در شیشه، بسته‌‌به اینکه عدد موردنظر چقدر باشد، این نور بازتابی را به‌‌گونه‌‌ای منحرف کردند تا نهایتا نور به یکی از ۱۰ نقطه‌‌ی ازپیش‌تعیین‌‌شده در آن‌‌سوی شیشه برسد.

بدین‌‌ترتیب، این شیشه می‌‌تواند به پژوهشگران بگوید که چه عددی را «دیده است» و مهم‌‌تر اینکه این محاسبات را به‌‌سرعت نور و بدون نیاز به هرگونه منبع تغذیه‌‌ی جانبی انجام می‌‌دهد. یو می‌‌افزاید:

این روزها ما به محاسبات دیجیتالی عادت کرده‌‌ایم؛ اما این (پژوهش) افق دید ما را گسترده‌‌تر کرد. دینامیک موجی انتشار نور، روش تازه‌‌ای را از محاسبات عصبی مصنوعی آنالوگ پیش روی ما قرار می‌‌دهد.

تشخیص چهره

یکی از اهداف کلیدی ما در هوش مصنوعی، شامل آموزش‌‌ نحوه‌‌ی دیدن صحیح به ماشین‌‌ها می‌‌شود. بینایی ماشین یا بینایی رایانه‌ای، نقشی اساسی در بسیاری از فناوری‌‌ها از خودروهای خودران گرفته تا ربات‌‌های بسته‌‌رسان دارد. هرچند ممکن است شیشه‌‌های هوشمند قادر به انجام محاسبات پیچیده‌‌ی چنین کاربری‌‌هایی نباشند؛ اما پژوهشگران حداقل یک کاربرد احتمالی برای این فناوری جدید متصور هستند و آن امنیت گوشی‌‌های هوشمند است.

در حال حاضر، وقتی شما تلاش می‌کنید یک گوشی را به‌‌کمک Face ID باز کنید؛ یک سیستم هوش مصنوعی درونی، یک سری محاسبات انجام می‌‌دهد که مصرف انرژی زیادی به‌‌همراه دارد. استفاده از یک قطعه شیشه‌‌ی هوشمند در پنل جلویی گوشی می‌‌تواند این نوع محاسبات را به‌‌راحتی و بی‌‌نیاز از باتری  به‌‌انجام برساند. یو می‌‌افزاید:

ما می‌‌توانیم چنین شیشه‌‌ای را به‌‌گونه‌‌ای تنظیم کنیم که بتواند چهره‌‌ی تنها یک نفر را بشناسد و بدین‌‌ترتیب از آن به‌‌عنوان یک قفل بیومتریک استفاده کنیم. اگر یک‌بار چنین تنظیماتی انجام شود، دیگر بدون نیاز به مصرف انرژی یا اینترنت می‌‌توان تا ابد از آن بهره برد. این بدان معنا است که این فناوری می‌‌تواند یک چیز را تا هزاران سال برایتان محفوظ نگاه دارد.