همه ما با خواص عسل آشنایی داریم و از آن در برنامه غذایی روزانه‌مان استفاده کنیم. اما زنبورها غیر از عسل محصول دیگری هم تولید می‌کنند که ژل رویال نام دارد. شما تفاوت ژل رویال با عسل می‌دانید؟ این ماده که به آن شیر زنبور عسل یا ژل ملکه نیز گفته می‌شود، توسط زنبورهای کارگر و در سنین ۵ تا ۱۲ روزگی تولید می‌شود. ژل رویال غذای اصلی زنبور ملکه است که باعث تقویت قوه باروری و طول عمر ملکه می‌شود. این ماده برای انسان‌ها نیز بسیار مفید است و می‌تواند به درمان بسیاری از بیماری‌ها و اختلالات کمک کند. اگر با ژل رویال آشنایی کافی ندارید و می‌خواهید بدانید که تفاوت آن با عسل چیست، حتما این مطلب «چطور » را بخوانید.
در ادامه، پس از مرور کوتاه بر ژل رویال و خواص آن، اصلیترین تفاوت‌های آن را با عسل بررسی خواهیم کرد. همراه ما باشید.
ژل رویال که به آن شاه‌انگبین هم می‌گویند، یکی از ارزشمندترین فرآورده‌های کندوی زنبور عسل محسوب می‌شود. برخلاف محصولاتی عسل، گرده گل، بره موم که از شهد گل‌ها به‌دست می‌آیند، ژل رویال مستقیما از بدن زنبور عسل تولید می‌شود. در واقع، غدد زیرحلقی زنبورهای کارگر (پرستار)، مسئول تولید این ماده است. به‌علاوه، ژل رویال تنها در بازه زمانی ۶ تا ۱۲ روزگی زنبورها تولید می‌شود و پس از پایان این مدت، تولید این ماده به زنبورهای نسل بعدی سپرده می‌شود.
علاوه بر خواص بی‌شماری که ژل رویال برای بدن انسان دارد، این ماده برای ساختار اجتماعی و بقای کندو نیز بسیار مهم است. این ماده، غذای اصلی ملکه زنبور است. تغذیه مداوم از ژل رویال باعث تقویت قوای جنسی زنبور ملکه می‌شود و طول عمر او را نیز افزایش می‌دهد. جالب است بدانید که اگر ملکه چند روز پیاپی از ژل رویال تغذیه نکند، ممکن است بمیرد. ازآنجایی‌که جایگزینی زنبور ملکه یک یا دو سال طول می‌کشد، تولید این ماده اهمیت ویژه‌ای دارد.
علاوه بر ملکه، لاروهای تازه‌متولدشده هم برای رشد و تکامل باید از ژل رویال تغذیه کنند. در غیر این صورت، فرایند رشد آن‌ها مختل می‌شود یا حتی ممکن است هرگز به بلوغ کامل نرسند. این کاربردهای حیاتی در کنار دشواربودن فرایند استخراج و محدودبودن میزان تولید، موجب شده‌است که ژل رویال به ماده‌ای گران‌بها در میان مکمل‌های تغذیه‌ای تبدیل شود.
ژل رویال سرشار از مواد مغذی و آنتی‌اکسیدان است که خواص ضدالتهابی دارند و می‌توانند اثر مثبتی بر سلامتی شما داشته باشند. هر چند که مطالعات کافی روی خواص ژل رویال انجام نشده‌است، با این حال بررسی‌ها نشان می‌دهد که مصرف ژل رویال می‌تواند خواص زیر را به‌همراه داشته باشد:
به‌گزارش«healthline»، تحقیقات روی انسان‌ها و حیوان‌ها نشان داده است که پروتئین‌های خاص موجود در ژل رویال می‌توانند سطح کلسترول خون و در نتیجه، احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش دهد. در یکی از این تحقیقات، به‌مدت ۱۲ هفته به تعدادی خرگوش ژل رویال خورانده شد. نتیجه نشان داد که سطح کلسترول خون آن‌ها ۲۳ درصد کاهش پیدا کرده است. به‌علاوه، در مطالعه دیگری که روی انسان‌ها انجام شده بود، دریافته شد که مصرف روزانه ۳ گرم ژل رویال به‌مدت یک ماه، باعث کاهش ۱۱ درصدی کلسترول و کاهش ۴ درصدی LDL در آن‌ها شده بود. هر چند که این یافته‌ها امیدبخش هستند، اما برای تایید اثر قطعی ژل رویال روی کاهش کلسترول، باید تحقیقات بیشتری انجام شود.
ژل رویال چه به‌شکل خوراکی استفاده شود و چه به‌صورت موضعی، به بهبود زخم‌ها و مشکلات التهابی پوست کمک می‌کند. این خوراکی با خواص ضدباکتریایی خود به تمیزماندن زخم و پیشگیری از عفونت کمک می‌کند. به‌علاوه، به‌گزارش «healthline»مصرف ژل رویال باعث می‌شود که سرعت ترمیم سلول‌های پوستی افزایش پیدا کند.
«healthline»گزارش کرده است که بعضی از مطالعات، تاثیر مثبت پروتئین‌های ژل رویال را بر کاهش فشار خون نشان داده‌اند. گفته می‌شود که این پروتئین‌ها می‌توانند باعث شل‌شدن سلول‌های عضلانی رگ‌ها و شریان‌ها می‌شوند که به‌نوبه خود کاهش فشار خون را به‌همراه دارد.
از دیگر مزایای مهم مصرف ژل رویال، می‌توانیم به بهبود عملکرد مغز اشاره کنیم. خواص آنتی‌اکسیدانی این خوراکی، روی سیستم عصبی بدن تاثیر مثبت دارد و حتی می‌تواند رسوبات شیمیایی مغز را که باعث بروز آلزایمر می‌شوند، کاهش دهد. به‌علاوه، مصرف ژل رویال می‌تواند علائم افسردگی مرتبط با یائسگی را نیز کاهش دهد.
ژل رویال حاوی پروتئین‌های MRJP و اسیدهای چربی است که خاصیت ضدباکتریایی دارد و می‌تواند سیستم ایمنی بدن را در برابر انواع باکتری‌ها و ویروس‌ها مقاوم‌تر کند. همچنین، به جلوگیری از بروز عفونت نیز کمک می‌کند و عملکرد سیستم ایمنی بدن را بهبود می‌بخشد. هر چند که نتایج تحقیقات امیدوارکننده است، برای اثبات بیشتر باید تحقیقات انسانی بیشتری روی این موضوع انجام شود.
ژل رویال می‌تواند برای بیماران مبتلا به سرطان مکمل و میان‌وعده مفیدی باشد. درمان‌های این بیماری از جمله شیمی‌درمانی عوارض جانبی شدیدی مثل نارسایی قلبی، التهاب و مشکلات گوارش را به‌همراه دارد که مصرف این خوراکی تا حد زیادی می‌تواند این عوارض منفی را کاهش دهد. در یک مطالعه انسانی محدود، دریافته شد که استفاده موضعی از ژل رویال می‌تواند از بروز موکوزیت (زخم‌های دردناک در دستگاه گوارش که از عوارض شایع شیمی‌درمانی است) جلوگیری کند. این نتایج امیدوارکننده هستند اما برای نتیجه‌گیری قطعی، کافی نیستند.
حالا که با ژل رویال آشنا شدید و دانستید که مصرف آن چه مزایایی ممکن است به‌همراه داشته باشد، بیایید با اصلیترین تفاوت‌های این خوراکی با عسل نیز آشنا شویم:
عسل و ژل رویال هر دو توسط زنبور عسل تولید می‌شوند، اما منشا و نحوه تولید آن‌ها کاملا متفاوت است. برای تولید عسل، زنبورهای کارگر شهد گل‌ها و گیاهان مختلف را جمع‌آوری کرده و آن‌ها را به کندو منتقل می‌کنند. پس از پردازش این شهدها، به‌کمک آنزیم‌های گوارشی‌شان آن‌ها را به عسل تبدیل می‌کنند. اما ژل رویال هیچ ربطی به شهد گیاهان ندارد و به‌طور مستقیم از غدد آرواره‌های زنبورهای ۱۲-۶ روزه ترشح می‌شود.
هر چند که عسل و ژل رویال توسط زنبورهای ماده تولید می‌شوند، اما سن زنبورهای تولیدکننده متفاوت است. همان‌طور که پیش از این گفتیم، زنبورهای کارگر ۱۲-۶ روز پس از تولدشان ژل رویال تولید می‌کنند. پس از گذشت این بازه زمانی، زنبورهای کارگر دیگر قادر به تولید این ماده نیستند. زنبورهای کارگر از ۱۸ روزگی به بعد برای پرواز و جمع‌آوری شهد برای تولید عسل آماده می‌شوند. به همین دلیل، میزان تولید ژل رویال نسبت به عسل محدودتر است.
شاید اصلیترین تفاوت ژل رویال و عسل، موارد استفاده از آن‌ها است. از ژل رویال در داخل کندو و برای تغذیه زنبور ملکه و لاروهای تازه متولدشده استفاده می‌شود. ترکیبات خاص این ماده باعث رشد سریع‌تر و افزایش طول عمر ملکه می‌شود. در مقابل، همه زنبورها و حتی انسان می‌توانند از عسل استفاده کنند. در حقیقت، دانشمندان در دهه‌های اخیر به خواص ژل رویال پی برده‌اند و هنوز مصرف آن به‌اندازه عسل همه‌گیر نشده است.
برخلاف عسل که در هر شرایطی تا مدت طولانی ماندگاری دارد، ژل رویال به‌شدت حساس است و در دمای محیط و حتی یخچال، به‌راحتی فاسد می‌شود. ژل رویال را فقط باید در فریزر نگهداری کنید. البته انواع پودری این خوراکی که به‌صورتت صنعتی فرآوری شده‌اند، ماندگاری بیشتری دارند.
بر خلاف عسل که شیرین است، ژل رویال طعم گسی دارد. به‌علاوه، ظاهر آن چندان شبیه عسل نیست و مایعی لیمویی‌رنگ است. ژل رویال را می‌توانید با کمی عسل مخلوط کرده و میل کنید. دررابطه‌با مصرف ژل رویال، باید بدانید که افراد مبتلا به آسم یا آن‌هایی که داروهای خاصی مصرف می‌کنند، حتما با مشورت پزشک از ژل رویال استفاده کنند.
هر چند که عسل و ژل رویال هر دو توسط زنبورهای کارگر تولید می‌شود، اما تفاوت‌های اساسی با یکدیگر دارند. ژل رویال توسط غدد آرواره زنبورهای ۱۲-۶ روزه تولید می‌شود و منشا تولید عسل، شهد گل‌ها و گیاهان است. در این مطلب، با شما درباره اصلیترین تفاوت ژل رویال با عسل صحبت کردیم و در کنار این‌ها، تعدادی از مزایای ژل رویال را مورد بررسی قرار دادیم. باتوجه‌به آنچه گفتیم، به‌نظر شما ژل رویال ارزش خرید و مصرف دارد؟
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها