هرآنچه باید درباره پدر بالکه، نقاش بزرگ نروژی بدانید

پدر بالکه

پدر بالکه یکی از برجسته‌ترین نقاشان نروژی قرن نوزدهم بود که با سبک رمانتیک و مناظر دراماتیک از طبیعت نروژ شناخته می‌شود. او با آثار خود توانست روح طبیعت شمال را به تصویر بکشد و در تاریخ هنر اروپا جایگاهی ویژه پیدا کند. در این مقاله از با زندگی و دستاوردهای هنری این نقاش بزرگ آشنا می‌شوید. آثار پدر بالکه الهام‌بخش بسیاری از هنرمندان پس از او بوده‌اند. 

زندگینامه پدر بالکه

پدر بالکه کیست؟

پدر بالکه (Peder Balke) ‏(۴ نوامبر ۱۸۰۴ – ۵ فوریه ۱۸۸۷) نقاشی نروژی بود. او به خاطر به تصویر کشیدن مناظر طبیعی نروژ به شیوه‌ای رمانتیک و دراماتیک شناخته می‌شود.

آثار پدر بالکه

زندگی‌نامه پدر بالکه 

پدر آندرسن در جزیره‌ی هلگیا (Helgøya) در شهرستان هدمرک (Hedmark)، نروژ، به دنیا آمد. او فرزند آندرس تورسن (Anders Thoresen) و پرنیله پدرسداتر (Pernille Pedersdatter) بود. دوران کودکی خود را در رینگساکر گذراند، اما در دهه‌ی ۱۸۲۰ در مزرعه‌ی بالکه (Balke) در منطقه‌ی اوستره توتن (Østre Toten) از شهرستان اوپلاند (Oppland) زندگی می‌کرد. کشاورزان منطقه‌ی توتن هزینه‌ی تحصیلات او را پرداخت کردند و او در عوض چندین مزرعه را برای آنان تزئین کرد. آنان به طور فعال از فعالیت‌های هنری او حمایت کردند و بعدها در ادامه‌ی تحصیلات عالی نیز پشتیبانش بودند.

در پاییز سال ۱۸۲۷، بالکه شاگرد حکاک و نقاش هاینریش آوگوست گروش (Heinrich August Grosch) شد. او همچنین در «مدرسه‌ی طراحی» (Tegneskole) زیر نظر گروش و یاکوب مونک (Jacob Munch) تحصیل کرد. سپس قراردادی دو‌ساله به عنوان شاگرد با هنرمند و دکوراتور دانمارکی، ینس فانک (Jens Funch)، بست. از پاییز ۱۸۲۹ تا بهار ۱۸۳۳، او شاگرد کارل یوهان فاهل‌کرانتس (Carl Johan Fahlcrantz) در «آکادمی سلطنتی هنرهای زیبای سوئد» در استکهلم بود. همچنین در سال‌های ۱۸۴۳ تا ۱۸۴۴ شاگرد یوهان کریستیان دال (Johan Christian Dahl) شد.

سبک هنری پدر بالکه

در تابستان ۱۸۳۰، او سفری پیاده را آغاز کرد که از رییوکان (Rjukan) در دره‌ی وستفیورددالن (Vestfjorddalen) در استان تلمارک (Telemark) شروع شد و از مناطق رولدال (Røldal) و کینسارویگ (Kinsarvik) گذشت تا به شهر برگن رسید. سپس از راه ووسوانگن (Vossevangen) به گودوانگن (Gudvangen)، از آن‌جا از کوه‌های فیلفیل (Filefjell) به والدریس (Valdres) و از آن‌جا به هالینگدال (Hallingdal) بازگشت. در طول این سفر، او طرح‌ها و نقاشی‌های کوچکی از مناظر تهیه کرد که بعدها به تابلوهای کامل تبدیل شدند. او همچنین به آلمان و روسیه سفر کرد و از پاریس و لندن نیز دیدن نمود.

در استکهلم، چندین تابلویی را که در سفر خود به منطقه‌ی فینمارک در سال ۱۸۳۲ طرح زده بود، تکمیل کرد. برخی از این آثار به خانواده‌ی سلطنتی فروخته شدند. در سال ۱۸۴۶، سی تابلوی او توسط لویی فیلیپ اول (Louis Philippe I)، پادشاه فرانسه، برای کاخ ورسای خریداری شد.

میراث (Legacy)

علاوه بر ۱۷ تابلویی که در موزه ملی اسلو نگهداری می‌شود، آثار پدر بالکه در چندین مجموعه هنری بزرگ در نروژ و سوئد نیز موجود است.

گالری ملی لندن بین نوامبر ۲۰۱۴ تا آوریل ۲۰۱۵ بزرگ‌ترین نمایش آثار او در بریتانیا را برگزار کرد که شامل بیش از ۵۰ نقاشی از مجموعه‌های عمومی و خصوصی بود.

در سال ۲۰۱۷، موزه متروپولیتن هنر (The Metropolitan Museum of Art) نمایشگاهی با عنوان Peder Balke: Painter of Northern Light برگزار کرد که در آن ۱۷ نقاشی از مناظر زیبای نروژ به نمایش درآمد.

نقاش نروژی پدر بالکه

زندگی شخصی (Personal life)

او در سال ۱۸۳۴ با کارن اریکسداتر استراند (Karen Eriksdatter Strand) ازدواج کرد. بالکه در مسائل اجتماعی نیز فعال بود و ساخت منطقه‌ای جدید در اسلو به نام «بالک‌بی» (Balkeby) را برای بهبود شرایط زندگی کارگران سازمان‌دهی کرد. او همچنین از اعطای کمک‌هزینه به هنرمندان و پرداخت حقوق بازنشستگی برای مردان و زنان حمایت می‌کرد.

پدر بالکه، جد بزرگ بازیگر، نمایشنامه‌نویس و هنرمند تورید بالکه (Turid Balke، ‏۱۹۲۱–۲۰۰۰) و نیای بزرگ‌تر نوازنده جاز، یون بالکه (Jon Balke) بود. او در کریستیانیا (نام پیشین اسلو) درگذشت و در گورستان وستر آکر (Vestre Aker kirkegård) به خاک سپرده شد.

نقاشی‌های پدر بالکه

بالک‌بی (Balkeby)

پدر بالکه بین سال‌های ۱۸۵۸ تا ۱۸۷۶ قطعاتی از مزرعه تاریخی «ندره بلیندرن» (Nedre Blindern) را خریداری کرد. انجمن بالکه (Balke Association) توسعه این منطقه حومه‌ای را سازمان‌دهی کرد. خریداران زمین می‌توانستند از خود بالکه وام بگیرند و خانه‌هایشان را خودشان بسازند. تا سال ۱۸۶۵، حدود ۳۰۰ نفر در بالک‌بی زندگی می‌کردند و منطقه به‌ویژه با کارگران پرجمعیت شده بود. به مرور زمان، آنان مستأجرانی نیز پذیرفتند و جمعیت افزایش یافت.

بالک‌بی این امکان را برای بسیاری فراهم کرد تا در فاصله‌ای مناسب از شهر، خانه‌ای شخصی داشته باشند، به‌ویژه پس از راه‌اندازی تراموای اسبی در سال ۱۸۷۵. در سال ۱۸۷۸، زمانی که این منطقه به شهر اسلو ملحق شد، حدود ۱۱۰۰ نفر در آن زندگی می‌کردند. بالکه قوانین سختگیرانه‌ای برای ساخت‌وساز وضع کرده بود، از جمله طراحی خیابان‌های عریض برای جلوگیری از گسترش آتش‌سوزی. با این حال، در ۱۳ ژوئن ۱۸۷۹، بسیاری از خانه‌های بالک‌بی در آتش سوختند.

منطقه‌ی پیشین بالک‌بی در شمال‌شرقی خیابان اصلی خرید اسلو، بوگستادویین (Bogstadveien)، و در محله‌های مایورستون (Majorstuen) و هگده‌هاوگن (Hegdehaugen) در منطقه فروگنر (Frogner) قرار داشت.

سخن آخر

در پایان، می‌توان گفت که پدر بالکه نه تنها یکی از برجسته‌ترین نقاشان تاریخ نروژ بود، بلکه هنرمندی بود که توانست با نگاهی شاعرانه و عمیق، روح طبیعت سرد و شگفت‌انگیز شمال اروپا را بر بوم جاودانه کند. آثار او همچون آیینه‌ای از زیبایی، سکوت و شکوه مناظر نروژ باقی مانده‌اند. یاد و هنر پدر بالکه همچنان الهام‌بخش هنرمندان و دوست‌داران طبیعت در سراسر جهان است.

گردآوری: بخش فرهنگ و هنر