فدیه ی روزه چیست و به چه افرادی واجب می شود ؟
در این مقاله از ، با فدیه روزه آشنا می شوید. فدیه روزه، که به آن کفاره نیز گفته میشود، عملی است که در دین اسلام برای جبران روزههای نگرفته شده در ماه رمضان انجام میشود. این کار برای کسانی که به دلیل ناتوانی جسمی یا عذر شرعی نمیتوانند روزه بگیرند واجب میشود.
فدیه، که به آن کفاره یا بدل روزه نیز گفته می شود، به غذایی گفته میشود که فرد به جای روزههای نگرفتهی خود به فقیر میدهد. روزهداران در شرایطی خاص میتوانند به جای قضا، فدیه بدهند. فدیه زمانی واجب می شود که فرد نتواند تا ماه رمضان سال بعد قضای روزه اش را بگیرد. در این صورت باید فدیه یا کفاره روزه اش را بدهد و هر زمانی قادر بود قضا روزه اش را بگیرد. فدیه ی هر روزه ی نگرفته را یک دفعه باید داد.
کفاره روزه برای هر روز روزه ی غیر عمد، یک مد طعام به عنوان کفاره به فقیر بدهد و اگر بدون عذر عمدا روزه خود را باطل کرده باشد برای هر روز علاوه بر قضا 60 مد طعام به 60 مسکین باید بدهد و یا 60 روز روزه بگیرد و اگر به چیز حرامی روزه را باطل کرده است علاوه بر اطعام 60 مسکین برای هر روز، 60 روز روزه هم باید بگیرد.
در این مقاله به بررسی کامل احکام مربوط به فدیه روزه، شرایط وجوب آن، مقدار و نوع فدیه و نحوه پرداخت آن میپردازیم.
میزان فدیه روزه به ازای هر روز، روزه نگرفتن غیر عمد یک مد طعام به فقیر باید داد.
فدیه باید به صورت خوراکی به فقیر داده شود. تنها در صورتی می توانید مبلغ آن را بدهید که مطمئن باشید فقیر آن را برای خرید مواد غذایی خرج می کند. در غیر این صورت باید مواد غذایی خریداری کنید و به فقیر بدهید.
فدیه در شرایط زیر واجب میشود:
بیماری: اگر روزهداری برای فرد به دلیل بیماری مضر باشد، میتواند به جای روزه، فدیه بدهد. برخی افراد بیماری دارند که نمی توانند تشنگی را تحمل کنند و برای آن ها مضر است.
سِـن: افراد پیر و ناتوان که توانایی روزهداری ندارند، مُخَیّر بین قضا و فدیه هستند.
زنان باردار و شیرده: اگر روزهداری برای زن باردار یا شیرده به ضرر خود یا جنین/کودک باشد، میتواند فدیه بدهد.
اشکال در قضا: در برخی موارد قضا گرفتن روزههای نگرفته امکانپذیر نیست؛ مانند زمانی که فرد به بیماری لاعلاج مبتلا میشود یا تا آخر عمر توانایی روزهداری را از دست میدهد. در این شرایط فدیه واجب میشود.
افرادی که روزه ی خود را از عمد باطل می کنند. باید به ازای هر روز، روزه 60 روز روزه بگیرند یا فدیه روزه را که 60 مد طعام است را بپردازند.
اندازه ی فدیه یا کفاره روزه های عمد و غیر عمد متفاوت است
• مقدار فدیه برای هر روز یک مُدّ است.
• مُدّ معیاری برای سنجش غلات است که در زمانهای مختلف و مناطق گوناگون متفاوت بوده است.
• به طور تقریبی، یک مُدّ برابر با 750 گرم گندم، جو، برنج، خرما یا کشمش است.
• تنها در صورتی میتوان به جای غلات، معادل ارزش آن را به پول نقد به فقیر داد که فقیر حتما آن را برای خرید مواد غذایی خرج کند.
درباره اینکه در این موارد پرداخت یک مد طعام واجب است یا دو مد اختلاف نظر وجود دارد. هر چند که دو موافق احتیاط است. با این حال مراجع تقلید پرداخت یک مد را کافی میدانند. همچنین به فتوای مراجع تقلید پرداخت قیمت یک مد طعام به فقیر کافی نیست بلکه باید اصل طعام را به فقیر داد مگر در صورتی که یقین داشته باشد که فقیر با بهای آن مواد خوراکی میخرد.
چنانچه فردی کفاره روزه را چند سال پرداخت ننماید، آیا باید چند برابر پرداخت نماید؟
اگر چند سال بگذرد و كفّاره را بهجا نياورد چيزى بر آن اضافه نمیشود.
مستقیم به فقیر دادن: بهترین روش پرداخت فدیه، دادن آن به صورت مستقیم به یک فرد فقیر است.
پرداخت به مراکز خیریه: میتوانید فدیه را به مراکز خیریهای که مورد اعتماد شما هستند بسپارید تا آنها به نیازمندان برسانند.
گردآوری: بخش مذهبی
پاسخ ها