رویای چشمان رنگی به حقیقت می‌پیوندد؛ بررسی روش‌های جراحی تغییر رنگ چشم

تغییر دائمی رنگ چشم‌ها با جراحی تغییر رنگ چشم

 

جراحی تغییر رنگ چشم یک روش نوین برای تغییر دائمی رنگ چشم‌ها است. این عمل می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله زیبایی، درمانی و یا برای پوشاندن عیوب چشم انجام شود. در این مقاله از به بررسی روش‌های مختلف جراحی تغییر رنگ چشم، مزایا و معایب و همچنین عوارض احتمالی آن خواهیم پرداخت.

جراحی تغییر رنگ چشم روشی است که برای تغییر رنگ عنبیه، قسمت رنگی چشم، استفاده می شود. این جراحی معمولاً بعد از آسیب دیدگی یا به دلیل شرایط پزشکی انجام می شود، اما گاهی اوقات به عنوان جایگزینی دائمی برای لنزهای رنگی به دلایل زیبایی مورد استفاده قرار می گیرد.

 

سه روش اصلی برای تغییر رنگ چشم وجود دارد:

• لیزر کراتوپیگمانتاسیون (تاتو قرنیه): در این روش با استفاده از لیزر، رنگدانه های خاصی به طور دقیق به گنبد شفاف جلوی چشم شما، یعنی قرنیه، وارد می شود.

 

• لیزر دپیگمانتاسیون: در این روش، با استفاده از لیزر، سلول های تولید کننده رنگدانه در لایه بالایی عنبیه (ملانوسیت ها) برداشته می شوند.

 

• جراحی ایمپلنت عنبیه: در این روش، عنبیه طبیعی شما با یک عنبیه مصنوعی جایگزین می شود.

در حالی که لنزهای رنگی ایمن ترین راه حل برای تغییر رنگ چشم هستند، اگر عنبیه شما آسیب دیده یا به طور غیرعادی رنگدانه دارد و این موضوع باعث ناراحتی شما شده است، شاید جراحی روش مناسبی باشد. با این حال، به خاطر داشته باشید که این جراحی ممکن است تحت پوشش بیمه قرار نگیرد.

 

این مقاله روش های مختلف جراحی تغییر رنگ چشم، هزینه های آن ها، خطرات احتمالی و مدت زمان بهبودی را توضیح می دهد.

 

سه روش اصلی برای تغییر رنگ چشم وجود دارد

 

آیا می توانید رنگ چشم خود را برای همیشه تغییر دهید؟

تغییر رنگ دائمی چشم شما امکان پذیر است. این کار با افزودن یا خارج کردن رنگدانه ها یا با جایگزینی کل عنبیه صورت می گیرد. جراحی تغییر رنگ چشم به طور کلی یک عمل اختیاری است، زیرا رنگ عنبیه تاثیری بر بینایی ندارد. با این حال، اگر آسیب یا بیماری چشمی باعث تغییر رنگ شود، این جراحی ممکن است به عنوان بخشی ضروری از جراحی ترمیمی مورد نیاز باشد.

 

گاهی اوقات تغییر رنگ چشم به عنوان یک "عمل اضافی" به روشی مانند جراحی آب مروارید، کاشت لنز یا پیوند قرنیه اضافه می شود. به ندرت، از جراحی تغییر رنگ چشم صرفاً به دلایل زیبایی استفاده می شود و با خطرات قابل توجهی همراه است. 

 

تغییر دائمی رنگ چشم‌ها با کراتوپیگمنتیشن با لیزر

 

کراتوپیگمنتیشن با لیزر

لیزر کراتوپیگمانتاسیون که با عنوان "تاتو قرنیه" هم شناخته می‌شود، به جای تغییر رنگ عنبیه، با اضافه کردن رنگ به قرنیه، رنگ اصلی عنبیه را پنهان می‌کند.

در این روش با استفاده از لیزر، مجموعه‌ای از تونل‌های گرد با عمق یکسان در قرنیه ایجاد می‌شود. سپس، رنگدانه‌ای به داخل این تونل‌ها تزریق می‌شود. با استفاده از لیزرهای رباتیک، توزیع رنگ نسبت به تکنیک‌های قدیمی‌تر "سوراخ‌کاری با سوزن" یکنواخت‌تر است.

 

کراتوپیگمانتاسیون با استفاده از قطره‌های چشمی بی‌حس کننده انجام می‌شود. سر شما برای ثابت ماندن با یک فیکسچر مهار می‌شود و وسیله‌ای شبیه کالیپر پلک شما را باز نگه می‌دارد تا پلک نزند. ممکن است این عمل ناخوشایند باشد، اما درد کمی دارد یا اصلاً دردی ندارد.

 

خطرات:

با وجود دقت این تکنیک، کراتوپیگمانتاسیون بدون ریسک نیست. در حالی که تمام تلاش برای ثابت نگه داشتن چشم و سر انجام می‌شود، هر حرکت ناخواسته‌ای می‌تواند منجر به خطا و آسیب احتمالی شود. عوارض دیگری نیز ممکن است پس از عمل بروز کند.

برخی از خطرات احتمالی لیزر کراتوپیگمانتاسیون عبارتند از:

• عدم یکنواختی رنگ چشم: ناشی از توزیع ناهموار رنگدانه

• رنگ باختگی: ناشی از مهاجرت رنگدانه یا نشت رنگ به فضای قرنیه

• پارگی قرنیه: سوراخ شدن قرنیه که می‌تواند منجر به نشت مایع، تغییر بینایی و "افتادگی" گنبد قرنیه شود

• حساسیت به نور: ناشی از شکست نور هنگام برخورد با لبه‌های مات ناحیه درمان شده در قرنیه

• واکنش به رنگدانه: منجر به التهاب لایه میانی چشم (یووئیت) یا نئووکاسکولاریزاسیون قرنیه (تشکیل رگ‌های خونی جدید در قرنیه)

• عفونت باکتریایی چشم: که خطر زخم و جای زخم قرنیه را افزایش می‌دهد

کراتوپیگمانتاسیون برای افرادی که بیماری‌های قرنیه دارند یا تحت عمل جراحی انکساری چشم مانند لیزیک قرار گرفته‌اند، منع مصرف دارد.

 

هزینه:

هزینه کراتوپیگمانتاسیون می‌تواند بسته به ارائه دهنده و نوع تجهیزات مورد استفاده متفاوت باشد. این عمل توسط یک چشم‌پزشک مجاز انجام می‌شود. از آنجایی که یک عمل زیبایی انتخابی است و ضرورت پزشکی ندارد، تحت پوشش بیمه قرار نمی‌گیرد.

 

بهبودی:

به دلیل دست نخوردن سطح قرنیه و محصور بودن رنگدانه در تونل‌های قرنیه، زمان بهبودی کراتوپیگمانتاسیون نسبتاً کوتاه است.

اکثر افراد می‌توانند ظرف دو تا سه روز به طور عادی به فعالیت‌های خود ادامه دهند. بهبودی و ترمیم کامل می‌تواند یک تا سه هفته طول بکشد. انتظار داشته باشید در روز اول احساس ناراحتی جزئی داشته باشید و به مدت سه روز به نورهای شدید حساس باشید.

 

تغییر دائمی رنگ چشم‌ها با لیزر دپیگمانتاسیون

 

لیزر دپیگمانتاسیون

در حالی که لیزر کراتوپیگمانتاسیون روشی افزودنی است، لیزر دپیگمانتاسیون روشی کاهشی است. لیزر دپیگمانتاسیون (همچنین با عنوان فتوابلیتیو ایریدوپلاستی شناخته می‌شود) برای روشن کردن رنگ چشم با هدف قرار دادن سلول‌های تولید کننده ملانین (رنگدانه‌ای که به پوست، مو و چشم رنگ می‌دهد) استفاده می‌شود. رنگ تیره چشم نتیجه تولید بالای ملانین است، در حالی که رنگ‌های روشن نتیجه تولید کم ملانین است.

 

لیزر دپیگمانتاسیون در طی چندین جلسه انجام می‌شود. پرتوهای لیزر کم انرژی، رنگدانه قهوه‌ای روی سطح عنبیه را گرم می‌کنند و رنگ آبی یا سبز زیرین را آشکار می‌کنند. پرتوهای لیزر بدون هیچ آسیبی از قرنیه عبور می‌کنند. گفته می‌شود این عمل با استفاده از قطره‌های چشمی بی‌حس‌کننده انجام می‌شود و بدون درد است.

 

خطرات:

در مقایسه با سایر تکنیک‌های تغییر رنگ چشم، به نظر می‌رسد لیزر دپیگمانتاسیون با مشکلات کمتری همراه است. خطرات عبارتند از: 

• یووئیت: التهاب عنبیه (معمولاً خفیف و کوتاه‌مدت)

• حساسیت به نور: ناشی از گشاد شدن غیرعادی مردمک (معمولاً کوتاه‌مدت)

• رنگ چشم ناخواسته: رنگ سبز یا آبی زیرین فقط پس از برداشتن لایه قهوه‌ای رویی قابل مشاهده است،

لیزر دپیگمانتاسیون برای افراد مبتلا به گلوکوم منع مصرف دارد. 

 

هزینه:

هزینه لیزر دپیگمانتاسیون کمی کمتر از سایر روش‌های تغییر رنگ چشم است، زیرا شامل هیچ برش بافتی نمی‌شود. قیمت‌ها می‌توانند بسته به ارائه دهنده خدمات بسیار متفاوت باشند. لیزر دپیگمانتاسیون توسط یک چشم‌پزشک مجاز انجام می‌شود و تحت پوشش بیمه قرار نمی‌گیرد.

 

بهبودی:

تغییر رنگ چشم با لیزر دپیگمانتاسیون فوری نیست. ممکن است تا چهار هفته طول بکشد تا بدن لایه قهوه‌ای را دوباره جذب کند و رنگ آبی یا سبز زیرین را به طور کامل آشکار کند.

ممکن است یک یا دو ساعت بعد از عمل، تاری دید خفیف، قرمزی چشم، اشک‌ریزی و حساسیت به نور وجود داشته باشد. اگر یووئیت رخ دهد، معمولاً کوتاه است و باعث سردرد، مردمک غیرعادی و حساسیت به نور می‌شود.

 

تغییر دائمی رنگ چشم‌ها با جراحی ایمپلنت عنبیه

 

جراحی ایمپلنت عنبیه

جراحی ایمپلنت عنبیه، که روش تهاجمی‌تر است، شامل جایگزینی عنبیه طبیعی با یک ایمپلنت مصنوعی است. این عمل معمولا به صورت سرپایی و با استفاده از بی حسی موضعی انجام می شود. این تکنیک برای اولین بار در سال 1956 برای ترمیم نقص های عنبیه ناشی از آسیب، عفونت یا نقص های مادرزادی مانند آلبینیسم چشمی توسعه یافت. به دلیل خطرات احتمالی، استفاده از این روش برای اهداف زیبایی کمتر رایج است.

 

بیشتر ایمپلنت های عنبیه در رنگ های معمول مانند آبی، سبز، قهوه ای و مشکی موجود هستند. افرادی که مایل به تغییر رنگ در یک چشم هستند می توانند با سفارش یک ایمپلنت سفارشی، آن را با چشم دیگر هماهنگ کنند.

 

برای کاشت عنبیه، چشم پزشک یک برش کوچک در محل اتصال قرنیه و صلبیه (سفیدی چشم) ایجاد می کند. ایمپلنت عنبیه سیلیکونی تا شده و از طریق برش وارد می شود. سپس پروتز باز شده و روی عنبیه طبیعی بخیه می شود.

 

خطرات:

خطرات ناشی از جراحی ایمپلنت عنبیه، قابل توجه و گاهی به شدت جدی هستند، که این امر آن را به گزینه ای نگران کننده برای افراد به دنبال تغییر رنگ چشم تبدیل می کند.

 

برخی از جدی ترین عوارض عبارتند از: 

• گلوکوم: بیماری پیشرونده ای که عصب بینایی را تحت تاثیر قرار می دهد.

• آب مروارید: کدورت عدسی چشم

• عفونت چشم: منجر به زخم قرنیه و جای زخم

• کاهش بینایی یا نابینایی

ایمپلنت عنبیه برای افراد مبتلا به گلوکوم و رتینوپاتی دیابتی منع مصرف دارد.

 

توافق نظر متخصصان:

آکادمی چشم پزشکی آمریکا، انجمن گلوکوم آمریکا و انجمن چشم پزشکان لنزهای تماسی، به شدت افراد را از انجام جراحی ایمپلنت عنبیه برای زیبایی به دلیل آسیب احتمالی آن به چشم های سالم منصرف می کنند. 

 

هزینه:

جراحی ایمپلنت عنبیه توسط FDA به هیچ دلیلی جز درمان بیماری تایید نشده است. برخی از پزشکان این عمل را با هزینه ای بالا انجام می دهند.

 

بهبودی:

در 24 تا 48 ساعت اول پس از جراحی ایمپلنت عنبیه، ممکن است احساس وجود شن در چشم یا خارش داشته باشید و چشمانتان اشک آلود و حساس به نور باشد. تاری دید خفیف در هفته اول پس از عمل غیر معمول نیست.

ممکن است برای جلوگیری از دست زدن یا خراشیدن چشم هنگام خواب، از یک محافظ چشم استفاده شود. مدت زمان بهبودی می تواند از دو تا هشت هفته متغیر باشد.

 

توصیه

با توجه به خطرات جدی و عواقب غیرقابل پیش بینی، اکیدا توصیه می شود قبل از تصمیم گیری در مورد هر گونه روش تغییر رنگ چشم با یک چشم پزشک واجد شرایط مشورت کنید.

 

قبل و بعد عمل جراحی تغییر رنگ چشم

 

تغییر موقت رنگ چشم

اگر تمایل دارید رنگ چشم خود را به دلایل زیبایی تغییر دهید، روش‌های موقتی وجود دارد که به شما این امکان را می‌دهد تا به صورت دلخواه این کار را انجام دهید. آسان‌ترین گزینه لنزهای رنگی هستند. این لنزها هم به صورت طبی و ساده موجود هستند و در انواع مختلفی عرضه می‌شوند:

• لنزهای مات: این لنزها غیرشفاف هستند و برای افرادی با چشم‌های تیره که می‌خواهند رنگ روشن‌تری داشته باشند بهترین گزینه هستند.

• لنزهای تقویت کننده: این لنزها شفاف هستند و به تقویت رنگ طبیعی چشمان شما کمک می‌کنند.

• لنزهای نمایشی: این لنزها دارای نقاط ریز آبی یا سبز روشن هستند که عنبیه را برجسته‌تر و زنده‌تر نشان می‌دهند.

 

همچنین، اگر از آرایش چشم استفاده می‌کنید، می‌توانید با رنگ‌های سایه مختلف، رنگ چشمان خود را برجسته‌تر کنید. معمولاً چشم‌های تیره با سایه‌های سرد و روشن‌تر، درخشان‌تر به نظر می‌رسند، در حالی که چشم‌های آبی با سایه‌های گرم‌تر و تیره‌تر ممکن است شدیدتر به نظر برسند.

 

آیا رنگ چشم در طول زمان تغییر می کند؟

در اکثر موارد، رنگ چشم در طول زندگی فرد ثابت باقی می ماند. اما برای برخی افراد، با افزایش سن، ممکن است سطح ملانین تغییر کرده و باعث شود چشم هایشان کمی روشن تر به نظر برسد. این تغییر بی ضرر بوده و جای نگرانی ندارد.

با این حال، شرایط پزشکی متعددی وجود دارند که می توانند به طور ناگهانی باعث تغییر رنگ چشم شوند. از جمله این شرایط می توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

• سندرم یوئیت فوکس: بیماری نادری که مشکلات بینایی و تغییراتی در عنبیه ایجاد می کند.

• سندرم پراکندگی رنگدانه: بیماری نادری که در آن رنگدانه عنبیه از بین رفته و سیستم زهکشی چشم را مسدود می کند.

• سندرم هورنر: عارضه ای شایع ناشی از سکته مغزی که باعث کوچک شدن مردمک، افتادگی پلک و تغییر رنگ چشم در طرف آسیب دیده صورت می شود.

• آسیب به چشم: که باعث از بین رفتن بافت عنبیه و روشن شدن رنگ چشم می شود.

اگر متوجه شدید که رنگ یکی یا هر دو چشم شما به طور ناگهانی شروع به تغییر کرده است، حتماً به چشم پزشک مراجعه کنید، زیرا این می تواند نشانه یک بیماری جدی باشد.

 

جراحی تغییر رنگ چشم با خطرات جدی و غیرقابل پیش بینی همراه است

 

سوالات متداول درباره جراحی تغییر رنگ چشم

1. آیا تغییر دائمی رنگ چشم بی خطر است؟

هیچ یک از روش های تغییر دائمی رنگ چشم بدون خطر نیستند. خطرات احتمالی شامل عفونت، التهاب، خونریزی، آسیب به بینایی و عدم رضایت از نتیجه نهایی می باشد.

 

2. کدام روش تغییر دائمی رنگ چشم برای من مناسب است؟

انتخاب روش مناسب به عوامل مختلفی از جمله رنگ چشم فعلی شما، انتظارات شما و میزان ریسک پذیری شما بستگی دارد. برای انتخاب بهترین روش، حتماً با یک چشم پزشک مشورت کنید.

 

3. هزینه تغییر دائمی رنگ چشم چقدر است؟

هزینه این روش ها می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد و به عواملی مانند نوع روش، تجربه و مهارت جراح و محل زندگی شما بستگی دارد.

 

4. آیا بیمه هزینه تغییر دائمی رنگ چشم را تقبل می کند؟

از آنجا که این روش ها به عنوان عمل زیبایی شناخته می شوند، معمولاً تحت پوشش بیمه قرار نمی گیرند.

 

5. آیا بعد از تغییر دائمی رنگ چشم می توانم از لنزهای تماسی استفاده کنم؟

بله، استفاده از لنزهای تماسی بعد از تغییر دائمی رنگ چشم بلامانع است.

 

6. آیا بعد از تغییر دائمی رنگ چشم باید مراقبت های خاصی انجام دهم؟

بله، بعد از هر عمل جراحی، باید از دستورات پزشک خود پیروی کنید و مراقبت های لازم را انجام دهید. این مراقبت ها ممکن است شامل استفاده از داروهای خاص، استفاده از قطره های چشمی و عدم انجام فعالیت های ورزشی باشد.

 

7. آیا می توانم بعد از تغییر دائمی رنگ چشم به رنگ قبلی خود برگردم؟

خیر، تغییر دائمی رنگ چشم غیرقابل برگشت است.

 

جمع بندی

روش های مختلفی وجود دارند که می توانند به طور دائم رنگ چشم شما را تغییر دهند. روش "تاتو قرنیه" لیزری رنگدانه را روی قرنیه رسوب می دهد تا عنبیه زیرین را پنهان کند. روش "لیزر دپیگمانتاسیون" با حذف سلول های تولیدکننده رنگدانه روی عنبیه، رنگ آبی یا سبز زیرین را آشکار می کند. در جراحی ایمپلنت عنبیه، عنبیه طبیعی شما با یک پروتز سیلیکونی نرم پوشانده می شود.

تمامی این روش ها با خطرات احتمالی همراه هستند که برخی از آنها ممکن است جدی باشند. هیچ کدام از این روش ها برای اهداف زیبایی توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تایید نشده اند.

 

گردآوری:بخش سلامت