یک مطالعه جدید در دانمارک ارتباط بین ناباروری و انواع مختلف آلودگی را با تفاوتهایی بین مردان و زنان شناسایی کرده است.
یورونیوز: یک مطالعه جدید در دانمارک ارتباط بین ناباروری و انواع مختلف آلودگی را با تفاوتهایی بین مردان و زنان شناسایی کرده است. این مطالعه نشان میدهد که مردانی که به مدت پنج سال در معرض آلودگی هوا بودند در خطر بیشتر ناباروری قرار دارند.
مطالعه انجام شده در دانمارک ارتباط میان آلودگی صوتی و ناباروری در زنان بین ۳۵ تا ۴۵ سال را پیدا کرده است؛ ارتباطی که پیشتر ناشناخته بود. محققان همچنین دریافتند که آلودگی صوتی به طور ضعیف با ناباروری در میان مردان ۳۷ تا ۴۵ سال نیز مرتبط است.
آلایندههای شایع در این مطالعه شامل مواجهه طولانیمدت با آلودگی صوتی ناشی از ترافیک جادهای و آلودگی هوا ناشی از ذرات ریزمعلق در هوا مانند دود ماشینها و نیروگاهها در دانمارک بود.
تحقیقات قبلی نشان داده بودند که این نوع آلودگی هوا با کاهش کیفیت اسپرم، به ویژه تحرک و تعداد اسپرمها مرتبط است.
این دو نوع آلودگی هوا و صوت به عنوان«شایعترین آلایندهها در محیطهای شهری» شناخته میشوند. به گفته مته سورنسن، نویسنده اصلی مطالعه به دلیل حضور این دو آلاینده عمده در زندگی روزمره لزوم انجام چنین مطالعهای بیشتر شد.
این تیم همچنین بر روی آلودگی صوتی نیز تمرکز کرد زیرا ثابت شده که این نوع آلودگی با استرس و کیفیت خواب و نیز بیماریهای دیگر مانند بیماریهای قلبی و دیابت مرتبط است. فرضیه این تحقیق آن بود که اگر شما تحت استرس هستید و خواب شما مختل میشود، میزان باروری شما تحت تأثیر قرار میگیرد.
این محققان با دسترسی به آدرسهای افراد از مدلهای ریاضی برای تخمین آلودگی ذرات معلق و از مدلهای آکوستیکی برای تخمین آلودگی صوتی محل زندگی افراد استفاده کردند.
مطالعات قبلی نشان دادهاند که آلودگی هوا بر کیفیت اسپرم تأثیر میگذارد، اگرچه شواهد مربوط به تأثیر آن بر باروری زنان متفاوت است و بر لزوم تحقیقات بیشتر در این زمینه تأکید دارد.
سورنسن گفت «یکی از یافتههای جالب مطالعه این بود که هیچ آستانه یا سطح کمینهای برای بی ضرر بودن میزان آلودگی وجود نداشت.»
با اینکه این مطالعه رابطه مستقیم میان آلودگی و ناباروری را مطالعه نکرد اما محققان نتیجه گرفتند که «اجرای سیاستهایی برای کاهش آلودگی هوا و صدا میتواند ابزارهای مهمی برای بهبود نرخ تولد در جهان غرب باشد.»
نتایج این تحقیق در مجله پزشکی بریتانیا (BMJ) منتشر شده است.
پاسخ ها