مبتدیان خیاطی با نگاه کردن به الگوهای خیاطی ممکن است احساس سردرگمی کنند. به دلیل وجود نمادهای بسیار، دانستن نحوه خواندن الگو خیاطی احتمالا کمی شبیه به خواندن زبان هلندی است. دستورالعمل هایی وجود دارند (بعضی از آنها وجود هم ندارند!) که همراه با ابزار الگوهای خیاطی می آیند. این راهنما برای خواندن الگوهای خیاطی می تواند به شما کمک کند تا هرگونه سردرگمی احتمالی درباره نمادهای الگوئی، نقشه چیدمان الگو، راه پارچه، اندازه گیری بدن شخص، انواع پارچه و موارد دیگر را به حداقل برسانید.
اگر شما یک الگوی کاغذی را خریداری کنید و یا اینکه از یک الگوی پی دی اف دیجیتالی استفاده نمایید، با چندین عنصر در الگوهای خیاطی مواجه خواهید بود:
ما هر یک از این پنج عنصر را در زیر مورد بررسی قرار می دهیم تا شما احساس اعتماد به نفس بیشتری در هنگام خواندن الگوهای خیاطی داشته باشید. مهمترین چیز برای شما اگر یک مبتدی در زمینه خیاطی هستید، این است که الگوی خیاطی، یعنی تمام عناصر را با دقت بخوانید. طراح مقادیر اضافه درزها را براساس الگوی خود توضیح نمی دهد و این مقادیر با توجه به بخش هایی که شما می خواهید بدوزید، متفاوت خواهد بود. برخی از الگوها با اضافه درز یک سانتی متر ایجاد می شوند و برخی دیگر با اضافه کردن یک درز نیم اینچ طراحی می شوند – اضافه درز در حالت دوم حدود ۱.۲۵ سانتی متر است.
بیایید با بخشی شروع بکنیم که بیشترین سردرگمی را برای مبتدیان خیاطی ایجاد می کند. من به تمام موارد زیر پاسخ خواهم داد و سپس برای هر نماد الگویی و کاربرگ های قابل چاپ، یک تصویر و توضیحات کافی ارائه می دهم.
هر یک از نمادهای موجود در الگوهای خیاطی معنای متفاوتی دارند. ما در این مطلب، آنها را به طور کامل توضیح می دهیم. در واقع نمادها، نکات کلیدی مختصری درباره تکه الگوهای مختلف مورد بحث هستند.
تکه های الگو بخشی از کل الگوی خیاطی هستند. اگر قصد دارید یک پیراهن بدوزید، به بخش های زیر برای دوختن پیراهن نیاز خواهید داشت:
هر یک از این موارد معمولا یکی از تکه های الگو محسوب می شوند. مگر اینکه طراحی لباس پیچیده باشد که در این صورت جلو یا عقب لباس می تواند از الگوهای مختلفی تشکیل شود. هر یک از تکه های الگو دارای نشانه ها و خطوط مختلفی هستند که به عنوان یک راهنمای تصویری، آنچه که باید با هر تکه الگو انجام شود را توضیح می دهند.
تعدادی خطوط و نماد مختلف بر روی تکه های الگو وجود دارد که با توجه به برند الگوی خیاطی اندکی با یکدیگر متفاوت هستند. برای این نوع خطوط، لیست جامعی وجود ندارد، اما این راهنما به شما کمک می کند تا یاد بگیرید که چگونه یک الگوی خیاطی را بخوانید.
حال بیایید تا جزئیات بیشتری را بررسی کنیم:
در هر الگوی خیاطی، خطوط برش را مشاهده خواهید کرد. معمولا تعداد معدودی از آنها در بعضی جاها روی هم می افتند.
الگوهای خیاطی، بعضی اوقات «تو در تو» هستند که به شما این مکان را می دهند تا یک یا چند اندازه را برای چاپ و برش انتخاب کنید. این ویژگی باعث می شود تا این الگوها به سهولت قابل استفاده باشند، زیرا در این صورت خطوط برش کمتری روی کاغذ وجود دارد و احتمال اینکه خطوط اشتباه را برش بزنید، کمتر خواهد بود.
خطوط برش با توجه به مدل از یکدیگر متمایز می شوند:
به هر مدل خط برش، اندازه ای اختصاص داده می شود و این همان خطی است که شما برای تکه های الگو برش می دهید.
چرت های یک الگو نقاط موازنه الگو هستند. شما از چرت ها استفاده می کنید تا مطمئن شوید که تکه های الگو به درستی با یکدیگر تطبیق پیدا می کنند. مثلا از طریق آن می توان از مطابقت پیدا کردن چرت آستین با چرت جای آستین در لباس یا تنظیم شدن چرت وسط در جلوی پیراهن با جلوی وسط پایه یقه مطمئن گردید.
در یک الگوی استاندارد باید یک چرت در جلو و دو برابر آن در عقب وجود داشته باشد. به عنوان مثال، آستین برای تکه دوخته شده به جلوی بالا تنه، یک چرت و یک چرت مضاعف بر روی تکه ای که به بالا تنه عقب دوخته می شود، دارد.
بیشتر الگوهای تجاری خیاطی، مثلث های کوچکی بر روی الگوها دارند که در واقع چرت محسوب می شوند. الگوی قدیمیتر بعضی از شرکت ها که در زمینه طراحی الگو فعالیت می کنند، چرت های نقطه ای به سمت خارج دارند. بیشتر طراحان مستقل در الگوهای خود از چرت های نقطه ای به سمت داخل استفاده می کنند. من به شخصه برای برش چرت ها از قیچی کاغذ بری برای آن قسمت ها استفاده می کنم و یک مقدار سرقیچی برای پارچه و الگو در نظر می گیرم که معمولا بیشتر از ۲ تا ۳ میلی متر است. اگر از نوعی الگوی خیاطی استفاده می کنید که دارای چرت هایی است که در پیرامون تکه الگو امتداد پیدا کرده است، شما باید چرت های سه گوش را نیز به سمت خارج برش دهید.
هنگامی که الگوی خیاطی به شما می گوید که باید برش دولا بزنید، به این معناست که باید پارچه ها را در کنار هم قرار دهید – هر دو طرف راست یا چپ آنها را در مقابل یکدیگر بگذارید – و تکه های الگو را بر روی آنها قرار دهید. با بریدن دو تکه پارچه از این طریق در حال ایجاد یک جفت متقارن خواهید بود.
بعضی اوقات تکه های الگو به جای داشتن خط راه، خط تا دارند. این امر به این دلیل است که تکه الگو متقارن است و فقط یک تکه باید برش بخورد. خط تا کردن، لبه یک تکه الگو، یعنی جایی که قرار است تای پارچه بر روی آن قرار بگیرد را نشانه گذاری می کند. در لبه خطی که تا خورده است، ضریب مجازی برای درز وجود نخواهد داشت، زیرا این یک تای پارچه است و ارتباطی به درز خیاطی ندارد. وسط جلوی یک لباس یا وسط عقب یک پیراهن را می توان بر روی خط تا برش داد. همچنین در مورد یقه ها، پایه های یقه و حاشیه جلو و عقب یقه نیز می توان خط تا کردن را برش زد.
خط راه بر روی یک تکه از الگو به فلشی اشاره دارد که نحوه تنظیم پارچه و تکه الگو را نسبت به یکدیگر به شما نشان می دهد.
این خط راه در انتها دارای یک فلش است که این خط باید به موازات خط راه مستقیم پارچه قرار گیرد.
خط راه عرضی با حاشیه پارچه دارای زاویه ۹۰ درجه است. این خط به ندرت روی تکه های الگو نشان داده می شود، زیرا همیشه فلش خط راه به گونه ای قرار می گیرد که تکه ای الگو در صورت لزوم با حاشیه پارچه به صورت موازی قرار گیرند.
برش پارچه با زاویه ۴۵ درجه نسبت به حاشیه پارچه، اریب نامیده می شود. بر روی این زاویه، کشش و آویختگی بیشتری وجود دارد، بنابراین اغلب برای پیراهن ها و بلوزهایی به کار می رود که فاقد ساسون هستند.
اگر از پارچه پرزدار استفاده می کنید، باید حتما مسیری را که فلش های خط راه به آن اشاره می کنند را در نظر بگیرید. در بعضی از الگوها مثل خط تا، در هر دو انتهای خط راه، فلش وجود دارد. این موضوع معمولا بدان معنا است که الگو را می توان در هر دو جهت قرار داد تا زمانی که با خط راه پارچه همسو شوند. با این حال این روش برای پارچه های با پرز و کرک زیاد مثل پارچه های مخمل، کبریتی و خز مصنوعی مناسب نیست. در این موارد شما می توانید برای حفظ استحکام در هر تکه از الگو، جهت فلشی که به سمت بالا اشاره دارد را در نظر بگیرید و فلش دیگر را نادیده بگیرید.
الگوهای خیاطی با توجه به ارتفاع خاصی طراحی می شوند. اگر قد شما کوتاه تر یا بلندتر از آن ارتفاع مورد نظر است باید از خطوط کوتاه و بلند کردن بر روی الگوهای خیاطی استفاده کنید. بهتر است به جای اینکه خودتان الگو را علامت گذاری کنید از خطوط مشخص شده توسط طراح الگو بهره بگیرید. این امر به این دلیل است که تغییر دادن الگو برخی اوقات می تواند بر طول و عرض پوشاک نهایی تأثیر بگذارد.
خطوط ساسون معمولا روی الگوها با خط چین هایی که به پایه های ساسون نیز معروفند و در نقطه ساسون به هم متصل می شوند، مشخص می شوند.
از ساسون برای خواباندن پارچه استفاده می شود، بنابراین در جلوی بالاتنه برای شکل دادن به پارچه در نزدیکی کمر و سینه و در عقب بالاتنه برای شکل دادن به پارچه روی شانه ها مورد استفاده قرار می گیرد، همچنین از آنها برای شکل دادن به پارچه دامن در جلو و عقب آن از خط کمر تا باسن نیز استفاده می شود.
جمع کردن پارچه را بر روی الگو می توان به صورت یک خط مستقیم و یا یک خط موجی بین دو نقطه نشان داد. من به شخصه برای جمع کردن پارچه از بلندترین کوک چرخ خیاطی خودم استفاده کنم و دوخت را بین دو نقطه انجام می دهم. هنگام شروع به کار از کوک چپ و راست استفاده کنید، اما انتهای دیگر دوخت را باز بگذارید تا بتوانید از طریق آن نخ ها را جمع کرده و پارچه را چین دهید. شما باید اندازه ای که برای جمع کردن پارچه لازم است را از روی دستورالعمل های خیاطی به دست بیاورید، هر چند که اغلب اوقات می توان آن را از روی چرت های مشخص شده بر روی تکه الگوهای رابط نیز استنباط کرد.
چین ها با رساندن دو نقطه از پارچه به یکدیگر و دوختن آنها به صورت یک خط به موازات خط چین تشکیل می شوند. می توان آنها را بر روی یک الگو به صورت تصویر زیر نشان داد.
نحوه مشخص کردن چین ها با نحوه مشخص کردن پلیسه ها بر روی الگوهای خیاطی متفاوت است، زیرا پلیسه ها جهت دار هستند و در تمام مسیر به پایین دوخته نمی شوند. بر روی الگوی خیاطی یک فلش وجود دارد که نشان دهنده جهت پلیسه است و یک خط نقطه چین نیز موجود است که نشان دهنده جایی است که لبه چین خورده پلیسه باید تنظیم شود.
اگر در بعضی از الگوها برای کمک به صاف کردن لایه های پارچه نیاز به برش کناره های پارچه باشد، نماد برش در قسمت فوقانی، یعنی جایی که باید برش داده شود، قرار می گیرد.
در هنگام دوخت لباس، جیب ها باید به درستی در سر جای خودشان قرار گیرند. جایی که جیب ها باید بر روی لباس الصاق شوند، معمولا با دایره (سوراخ های سطحی ریز) بر روی تکه های الگو نشان داده می شود. این دایره ها معمولا با نمادهای مشابه بر روی الگوی جیب ها ارتباط کامل دارند.
دکمه ها و سوراخ دکمه های آنها با دقت بسیار بر روی تکه های الگو مشخص می شوند تا از قرارگیری دقیق آنها در سر جای خودشان اطمینان حاصل شود. هیچ چیز بدتر از این نیست که دکمه مقداری دورتر از سر جای خودش قرار گیرد این اشتباه بر نحوه قرارگیری تکه های مختلف پارچه در هنگام بستن دکمه ها نیز تاثیر می گذارد.
نقطه بالاتنه همیشه بر روی الگوی جلوی بالاتنه نشان داده نمی شود، اما در هنگام نشستن، نقطه بالاتنه در بالاترین قسمت نیم تنه قرار می گیرد. معمولا این قسمت نوک سینه ها است، اما اگر برجسته ترین قسمت بالاتنه نوک سینه ها نباشد ممکن است نقطه بالاتنه در جای دیگری قرار بگیرد. ساسون ها معمولا به گونه ای طراحی می شوند که قبل از رسیدن به نقطه بالاتنه به پایان برسند تا جایی که هیچ نقطه تیزی بر روی نقطه بالاتنه لباس وجود نداشته باشد.
نکته دیگری که در هنگام شروع به کار با الگوهای خیاطی و بعد از یادگیری نمادهای الگوها باید فرا بگیرید آگاهی در مورد اندازه هاست..
من قصد دارم به این نکته اشاره کنم، زیرا در حوزه های مربوط به مد و خیاطی زیاد به این موضوع توجه نشده است. معمولا اندازه ها مربوط به نمونه کوچکی هستند که اغلب فقط مربوط به یک «مشتری ایده آل» است. من از این موضوع آگاهی دارم، چون وقتی که صاحب یک خط مد بودم، بلوک های منزلم را براساس اندازه معینی که متناسب با مدل من که یک «مشتری ایده آل» بود، ساخته بودم.
اندازه هایی که شما در الگوهای خیاطی شرکت های مختلف مشاهده می کنید می توانند مانند تفاوت اندازه ها در فروشگاه های لباس، دقیقا متفاوت باشند. اندازه 16 در الگوهای شرکت های بوردا (Burda) یا سیمپلی سیتی (Simplicity) خیلی متفاوت تر از اندازه 16 در الگوهای شرکت های کلوزت کیس فایل (Closet Case Files) یا نایمد پترن (Named Patterns) است. اندازه های الگوهای خیاطی به اندازه های بدن شما بستگی دارند. الگوی خیاطی بستگی به نوع لباسی دارد که برای شما مناسب است. شما می توانید سه روش اندازه گیری یا تعداد بیشتری را در نظر بگیرید.
در اینجا به چند قانون کلی اشاره می کنم که در هنگام مشاهده اندازه الگوها باید به آنها توجه کنید:
خیلی به ندرت پیش می آید که اندازه های بدن شما کاملا با راهنمای اندازه ها در الگوهای خیاطی مطابقت داشته باشد.
لطفا احساس بدی درباره عدم «تطابق» نداشته باشید. شما غیرنرمال نیستید، شاید مثل من بی نظیر هستید و هیچ الگوی خیاطی آماده ای نمی تواند برای شما کاملا متناسب باشد. پیدا کردن اندازه خود در نمودار تهیه شده در مقایسه با الگوی خیاطی به شما کمک می کند تا بدانید که برای دوختن لباس چقدر پارچه نیاز دارید و اینکه آیا شما نیاز دارید که برای ایجاد تناسب بیشتر بین این اندازه ها درجه بندی ایجاد نمایید.
اندازه گیری پوشاک تکمیلی جزء ملاحظات بعدی است. اگر لباس، یک لباس کاملا متناسب است، بین اندازه دور کمر مطابق با نمودار اندازه ها و اندازه دور کمر مطابق با نمودار پوشاک تکمیلی، تفاوت اندکی وجود دارد. دلیل این موضوع این است که در این حالت به «آزادی پوشش» لازم است، این فضای اضافی بین بدن شخص و لباس این امکان را می دهد تا فرد هنگام پوشیدن لباس کاملا راحت باشد. اگر لباس جزء پوشش های بیرون از منزل قرار می گیرد، اختلاف بیشتری لازم است تا بتوان در زیر آن به راحتی لباس های دیگری نیز پوشید. ذکر این نکته مهم است که اگر شما به صلاح می دانید که سایز لباس را بالا یا پایین در نظر بگیرید، در این صورت میزان تفاوت بین اندازه های شما و اندازه های پوشاک تمام شده به اختیار خودتان است.
وقتی می دانیم که چگونه باید الگوهای خیاطی را بخوانیم، درک نقشه چیدمان الگو بسیار حیاتی خواهد بود. اغلب اوقات نقشه چیدمان تکه های الگو توسط شرکت طراح ارائه می شود و در یک جزوه خیاطی گنجانده می شود. این این طرح به شما کمک می کند تا از پارچه خود بیشترین استفاده را بکنید.
این طرح روش های مختلفی را برای چیدمان الگوها بر روی پارچه به شما نشان می دهد و به موارد زیر بستگی دارد:
اگر قصد دارید از پارچه ای استفاده کنید که الگوی چاپی یا بافته شده دارد و می خواهید آن را با الگوی خودتان مطابقت دهید باید در نظر داشته باشید که آیا نقشه چیدمان برای کار شما مناسب است یا خیر. در این حالت ممکن است شما با توجه به نوع الگوی خیاطی که دارید نیاز به خرید پارچه بیشتری داشته باشید. نقشه چیدمان همیشه بیشترین استفاده را از پارچه نمی کند. من به عنوان کسی که با خرده های پارچه غیرضروری بسیار مخالفم، شخصا ترجیح می دهم با تکه های الگو روی پارچه بازی کنم تا بتوانم مصرف پارچه را کم کنم.
خود الگوهای خیاطی که به عنوان راهنمای گام به گام ارائه می شوند، اغلب ساده ترین بخش برای یادگیری نحوه خواندن الگوهای خیاطی هستند. توجه داشته باشید که برخی از شرکت های ارائه دهنده الگوهای خیاطی، جزوه ها و یا فایل هایی شامل راهنمای اندازه گیری و نقشه چیدمان الگو را در قالب یک دستورالعمل خیاطی ارائه می دهند، در حالیکه برخی دیگر از آنها این موارد را در قالب بسته ها و پاکت های الگو های چاپ شده به صورت فیزیکی فراهم خواهند کرد. اکثر شرکت های ارائه دهنده الگوهای خیاطی، دستورالعمل های واقعی خیاطی را نیز ارائه می دهند:
این امر خواندن دستورالعمل های خیاطی را آسان تر می کند، اگرچه میزان پرداختن به جزئیات در بین شرکت ها متفاوت است. شرکت کلوزت کیس فایلز (Closet Case Files) که در زمینه ارائه الگو فعالیت می کند، الگوها را با دستورالعمل های دقیق و کاملی ارائه می دهد، در حالی که الگوهای خیاطی شرکت استایل آرک (Style Arc) به ذکر موارد بسیار اساسی بسنده می کند.
دستور العمل های خیاطی شامل دستورالعمل های اولیه است که در ادامه به آنها اشاره می شود:
همچنین در این دستورالعمل ها موارد زیر نیز ذکر می گردد:
الگوی خیاطی شما شامل یک یا چند طرح خطی است که هدف از آوردن آنها ارائه تصویری ساده از لباس دوخته شده است. معمولا برای هر نمونه از الگوی خیاطی، مانند نمونه های آستین بلند یا کوتاه یا نمونه های با بلندی مختلف یک تصویر خطی ارائه می شود. آنها به شما در تصمیم گیری اینکه کدام نمونه مناسب شما است، کمک می کنند.
این فهرست شامل لیستی از تکه های الگوی موجود در الگوی کلی خیاطی است. اگر الگوی خیاطی دارای «نمای» متفاوت باشد، در این صورت ممکن است الگو شامل یک راهنما باشد که به شما نشان می دهد که به چه تکه هایی از لیست کلی الگو نیاز دارید. همچنین به همراه آن یک راهنما وجود دارد که صفحاتی را که باید چاپ کنید، نشان می دهد.
پارچه هایی که توصیه می شوند در حقیقت فقط در حد یک توصیه هستند. من به عنوان کسی که پارچه ها را خلاقانه برش می دهم اغلب از این توصیه ها صرف نظر می کنم. من آزمایش کردن را دوست دارم و سعی میکنم تا چیزهای جدید را امتحان کنم و فکر نمی کنم اینکه به یک شخص گفته شود که از چه پارچه ای استفاده کند بسیار خلاقانه باشد.
گفته می شود که قوانینی وجود دارد که باید از آنها پیروی کرد:
انتخاب نوع پارچه به طراحی و عملکرد آن بستگی دارد. در نظر بگیرید که آیا ویژگی های پارچه کشباف بر روی الگوهای خیاطی مختص پارچه های بافته شده جواب می دهد و حالت عکس آن را نیز پیاده سازی کنید. من همیشه از بقایای پارچه لوازم منزل به عنوان الگوی لباس استفاده می کنم – با این حال حداقل سه نفر از مخاطبانم از طریق ایمیل به من گفته اند که به آنها گفته شده است که نباید از پارچه های نخی ملحفه برای تهیه لباس استفاده کرد. اینها همه بستگی به نتیجه طرحی دارد که شما در نظر دارید تا پیاده کنید.
وزن پارچه یکی دیگر از موارد مهمی است که در هنگام خیاطی باید مدنظر داشته باشید. به فصلی که لباس پوشیده خواهد شد، فکر کنید.
در تمام طول سال با اطمینان می توانید لباس هایی که در بیرون از منزل پوشیده می شوند را با پارچه های سنگین وزن بدوزید، اما احتمالا شما نمی خواهید از الگوی یک لباس سبک تابستانی برای دوختن یک پارچه سنگین ابریشمی ژاکارد یا مخمل کبریتی استفاده کنید. دانستن نحوه خواندن الگوهای خیاطی شامل درک این موضوع هم می شود که چرا طراح الگو، وزن و نوع خاصی از پارچه را توصیه کرده است، وقتی دلیل آن را فهمیدید، بسیار عالی است. حال می توانید آن را مطابق با میل خودتان تغییر دهید تا در کارتان خلاق تر باشید.
حال که به بررسی نوع و وزن پارچه پرداختیم، نوبت به بررسی جنس الیاف تشکیل دهنده پارچه می رسد. مثل موارد زیر:
۱-الیاف طبیعی
۲-الیاف دست ساز
۳-الیاف مخلوط
الیاف طبیعی به صورت طبیعی به وجود می آیند و شامل موارد زیر هستند:
این الیاف از الیاف مصنوعی دست ساز یا الیاف سلولزی بازسازی شده به دست می آیند که شامل الیاف زیر هستند:
گاهی اوقات الیاف با یکدیگر «مخلوط» می شوند تا بتوان پارچه های متنوع تری تولید کرد. از الیاف پلی کتان برای تولید یونیفرم های مدارس در انگلستان استفاده می شود، زیرا پنبه باعث می شود تا پارچه قابلیت تهویه پذیری پیدا کند، در حالی که پلی استر سبب می گردد تا میزان چروک شدن لباس کمتر شود.
دستورالعمل های خیاطی شامل لیستی از اقلامی هستند که شما به آنها نیاز دارید، از جمله:
نکات آماده سازی پارچه در دستورالعمل های خیاطی اغلب بر این نکته تاکید دارند که پارچه های انتخابی قبل از خیاطی کردن باید با شستن یا با استفاده از بخار، آب بروند. این یک قاعده خوب است که باید از آن پیروی کنید، زیرا هیچ چیز بدتر از کوچک شدن یک لباس کاملا متناسب بعد از اولین شستشو نیست. همچنین در مورد اینکه چه قسمت هایی نیاز به رابط دارند، راهنمایی خواهید شد. ممکن است روش فیوزینگ بلوک (Block fusing) پیشنهاد شود که در واقع روشی است که کل تکه های پارچه فیوز می شوند یا ممکن است دستورالعمل های خاص تری در رابطه با فیوزینگ وجود داشته باشد.
این قسمت فقط مربوط به الگوهای دیجیتالی خیاطی است، اما توضیحات مختصری درباره آن لازم است:
۱-نحوه چاپ اولین صفحه الگو برای بررسی اینکه آیا مقیاس چاپگر شما ۱۰۰% است.
۲-نحوه اتصال صفحات مختلف به یکدیگر به منظور ایجاد یک طرح کامل از الگو برای برش دادن آنها.
آخرین قدمی که قبل از شروع کردن خیاطی و در هنگام یادگیری نحوه خواندن الگوهای خیاطی باید بردارید، یادگیری نحوه علامت گذاری تکه های الگو است.
شما می توانید از وسایل زیر برای نشانه گذاری الگوهای خیاطی استفاده کنید:
من معمولا از مورد آخری، یعنی پونزهای خیاطی استفاده می کنم، زیرا احتمال اینکه اثر آن بر روی پارچه باقی بماند کمتر است و برای من روش سریع تری محسوب می شود. هدف این بود که تمام اطلاعات مهم از الگوهای خیاطی منتقل شود. این قسمت های نشانه گذاری شده باید قبل از شروع کار دوخت، از الگو به پارچه منتقل شوند.
شما اکنون آموخته اید که چگونه یک الگوی خیاطی را بخوانید و آنچه باقی مانده است این است که گام به گام دستورالعمل های خیاطی ارائه شده توسط شرکت ارائه دهنده الگوهای خیاطی را دنبال کنید.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها