تحقیقات جدید نشان میدهد که ریسک ژنتیکی ابتلا به بیماری آلزایمر بیشتر تحت تأثیر مادر است و نسبت پدری در این موضوع نقش کمرنگتری دارد.
تحقیقات جدید نشان میدهد که ریسک ژنتیکی ابتلا به بیماری آلزایمر بیشتر تحت تأثیر مادر است و نسبت پدری در این موضوع نقش کمرنگتری دارد.
این مطالعه که روی دادههای بیش از 4000 نفر انجام شده نشان میدهد افرادی که مادرانشان سابقه از دست دادن حافظه دارند، در هر سنی بیشتر در معرض خطر ابتلا به آلزایمر هستند.
مطالعهای جدید که در مجله JAMA Neurology منتشر شده است، نشان میدهد که خطر ژنتیکی ابتلا به بیماری آلزایمر بیشتر تحت تأثیر سمت مادری نسبت به سمت پدری قرار دارد. آلزایمر میتواند خاطرات، استقلال و توانایی ارتباط با عزیزان را از بین ببرد و شایعترین نوع زوال عقل است که حدود 60 تا 70 درصد از موارد را تشکیل میدهد.
در سال 2020 بیش از 55 میلیون نفر در سراسر جهان با زوال عقل زندگی میکردند و پیشبینی میشود که تعداد افراد مبتلا به این اختلال هر 20 سال تقریباً دو برابر شود. این مطالعه میتواند برای محققانی که به دنبال توسعه درمانهای جدید هستند، مفید باشد.
این مطالعه نشان داد افرادی که مادرانشان سابقه از دست دادن حافظه دارند، در هر سنی بیشتر در معرض خطر ابتلا به آلزایمر هستند. با این حال، اگر پدر فردی دچار از دست دادن حافظه زودرس (قبل از 65 سالگی) باشد، آن فرد نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارد.
این تحقیق که روی 4413 نفر بین 65 تا 85 سال که هیچ مشکل شناختی یا حافظهای نداشتند انجام شد، نشان میدهد که سطح آمیلوئید بتا در مغز افرادی که مادرانشان سابقه اختلال حافظه داشتهاند بالاتر است. این سطوح در مقایسه با افرادی که فقط سابقه پدری از اختلال حافظه داشتهاند یا هیچ سابقه خانوادگی نداشتهاند، به طور قابل توجهی بیشتر است.
یکی از فرضیات محققان این است که اختلالات میتوکندری که از سمت مادر به ارث میرسد، میتواند نقش مهمی در این ارتباط داشته باشد. میتوکندریها ساختارهایی هستند که انرژی سلولها را تأمین میکنند و نقص در آنها میتواند منجر به اختلالات شناختی و در نهایت بیماری آلزایمر شود.
این مطالعه بر اهمیت ژنتیک در توسعه آلزایمر تأکید دارد اما عوامل خطر دیگری مانند دیابت، فشار خون بالا، بیماریهای قلبی و رژیم غذایی نامناسب نیز میتوانند به طور قابل توجهی در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند.
پاسخ ها