مشکل اسیریس-رکس باعث می‌شود که ناسا و سایر ستاره‌شناسان مواد فراوانی برای مطالعه در رابطه با سیارک بنو داشته باشند.
اسیریس-رکس ماه گذشته به زمین بازگشت و اولین نمونه سیارکی ناسا را در صحرای یوتا رها کرد. سپس به یک مرکز امن در ناسا منتقل شد تا باز شود و مورد مطالعه قرار گیرد.
با این حال، ناسا می‌گوید هنگام تلاش برای باز کردن کپسول، با مشکل خوبی مواجه شده است: نمونه‌های سیارکی بنو بسیار بیشتر از آنچه انتظار می‌رفت هستند.
از زمان فرود فضاپیما در اواخر سپتامبر، ناسا برای باز کردن سر کپسول نمونه‌ها کار می‌کند تا به عمده‌ترین نمونه سیارک بنو دسترسی داشته باشد. با این‌حال، انجام این کار بسیار بیشتر از حد انتظار طول کشیده است.
کریستوفر اسنید، معاون سرپرست مأموریت در مرکز فضایی جانسون ناسا، در بیانیه‌ای که به اشتراک گذاشت گفت:
«بهترین مشکلی که می‌توان داشت، این است که مواد بسیار زیادی وجود داشته باشد. بنابراین بیش از آنچه انتظار داشتیم طول می‌کشد تا جمع‌آوری شود.»
این مشکل به این معنی است که ناسا و سایر ستاره‌شناسان مواد فراوانی برای مطالعه در رابطه با سیارک بنو خواهند داشت. این خبر خوبی است، حتی اگر مرتب شدن همه‌چیز بیشتر طول بکشد.
بنو یک سیارک کوچک نزدیک به زمین است که هر شش سال یا بیشتر، از نزدیک زمین می‌گذرد. به دلیل نزدیکی نسبی آن به سیاره ما، بنو یک گزینه عالی برای اسیریس-رکس بود تا به آن سفر کند به و جمع‌آوری نمونه سیارکی بپردازد.
اما وقتی فضاپیمای ناسا در سال 2020 بر روی بنو فرود آمد، متوجه شدیم که این سیارک بسیار شکننده‌تر و مواد آن سست‌تر از حد انتظار است. با این‌حال، اسیریس-رکس باز هم توانست یک نمونه جامد از بنو را بگیرد و به‌زودی سفر به خانه را آغاز کرد.
این سستی مواد در بنو احتمالا نقش مهمی در جمع‌آوری نمونه اضافی داشته است. اگرچه ممکن است کند بودن روند استخراج نمونه‌های واقعی کمی آزاردهنده باشد، ناسا از داشتن چنین مشکلی بسیار خوشحال است.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها