انواع بارکد و تاریخ انقضا بارکدها به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند:
روش‌های تشخیص تاریخ انقضا از بارکد
بارکدهای GS1: در بسیاری از صنایع از استانداردهای GS1 استفاده می‌شود. این استانداردها به تولیدکنندگان اجازه می‌دهند تا اطلاعاتی مانند تاریخ تولید و تاریخ انقضا را در قالب یک سری اعداد رمزگذاری کنند. در این روش، اطلاعات از طریق فرمت خاصی در بارکد ذخیره می‌شود و با استفاده از اسکنرهای پیشرفته یا نرم‌افزارهای خاص می‌توان تاریخ انقضا را استخراج کرد.
برای مثال، در سیستم GS1-128، اطلاعات مربوط به تاریخ انقضا معمولاً با شناسه کاربردی (AI) 17 شروع می‌شود. پس از این شناسه، تاریخ انقضا به‌صورت ۶ رقمی و به ترتیب سال، ماه و روز نوشته می‌شود (YYMMDD).
بارکدهای QR و کدهای دوبعدی: این نوع بارکدها می‌توانند حجم بیشتری از اطلاعات را در خود ذخیره کنند. برخی از تولیدکنندگان از این بارکدها برای ذخیره مستقیم تاریخ انقضا استفاده می‌کنند. برای خواندن این نوع بارکدها می‌توان از تلفن‌های هوشمند یا اسکنرهای بارکد دوبعدی استفاده کرد که اطلاعات دقیق محصول از جمله تاریخ انقضا را نمایش می‌دهند.
نرم‌افزارها و اپلیکیشن‌های بارکدخوان: بسیاری از اپلیکیشن‌ها و نرم‌افزارهای موبایل و دسکتاپ می‌توانند بارکد محصولات را اسکن کرده و اطلاعات مرتبط از جمله تاریخ انقضا را استخراج کنند. این برنامه‌ها به‌خصوص در سیستم‌های انبارداری و فروشگاه‌ها مفید هستند.
موارد مهم در تشخیص تاریخ انقضا از بارکد
نتیجه‌گیری تشخیص تاریخ انقضا از روی بارکد با توجه به نوع بارکد و استانداردهای مورد استفاده متفاوت است. در حالی که بارکدهای یک‌بعدی معمولاً تاریخ انقضا را به‌طور مستقیم نمایش نمی‌دهند، بارکدهای دوبعدی و سیستم‌های استاندارد مانند GS1 امکان رمزگذاری تاریخ انقضا را فراهم می‌کنند. با استفاده از نرم‌افزارها و اسکنرهای پیشرفته، می‌توان به‌راحتی اطلاعات مورد نیاز از جمله تاریخ انقضا را از بارکد استخراج کرد.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها