لیست بزرگترین رقابت های فوتبالی جهان و جایگاه مغربی های تهران

نشریه انگلیسی فورفورتو در گزارشی بزرگ‌ترین دربی‌های دنیا را منتشر کرده است.

روزنامه اعتماد: نشریه انگلیسی فورفورتو در گزارشی بزرگ‌ترین دربی‌های دنیا را منتشر کرده است. این نشریه نوشت: فوتبال ممکن است فقط یک بازی باشد، اما در عین حال یک جنگ هم هست. ما بزرگ‌ترین دربی‌ها را از سراسر جهان انتخاب کرده‌ایم که شور، شدت و احساسات گاه بدی را برمی‌انگیزد. از بوینوس‌آیرس گرفته تا ایالت باسک، اینها شدیدترین رقابت‌ها در این ورزش هستند.

این نشریه در ادامه لیست ۳۲ دربی مهم جهان را منتشر کرده است که در صدر آن دربی‌ آرژانتین بین ریورپلاته و بوکاجونیورز به چشم می‌خورد. همچنین دربی اسکاتلند بین سلتیک و رنجرز و بازی الکلاسیکو بین رئال و بارسا در رتبه‌های دوم و سوم قرار دادند. دربی تهران بین استقلال و پرسپولیس در این فهرست در رده ۲۷ جا داده شده است.

نشریه فورفورتو در رابطه با دربی تهران نوشت: دو باشگاه موفق ایران یک استادیوم مشترک دارند اما چیزهای دیگر نه! پرسپولیس هنوز به عنوان تیم طبقه کارگر تهران شناخته می‌شود، درحالی که استقلال به‌ طور سنتی از طبقه متوسط حمایت می‌کند. زمانی که این دو باشگاه به میدان بروند، جوی داغ تضمین می‌شود و ورزشگاه آزادی اغلب ساعت‌ها قبل از شروع بازی پر شده است.

اما بررسی کامل این لیست هم خالی از لطف نیست.

۳۲. نیوولز اولد بویز - روزاریو سنترال

شاید این بزرگ‌ترین رقابت در آرژانتین نباشد، اما هیچ عشقی بین نیوولز اولد بویز و روزاریو سنترال وجود ندارد و دشمنی بین آنها از بین نمی‌رود. ظاهرا این دشمنی به اپیزودی برمی‌گردد که روزاریو پیشنهاد نیوولز را برای بازی دوستانه برای یک موسسه خیریه جذام رد کرد و به خود لقب لوس کانالاس «شرورها» را داد.

۳۱. بنگال شرقی - موهون باگان

هند دیوانه کریکت است و دقیقا یک کانون فوتبال نیست، به استثنای کلکته در شرق. بازی بین بنگال شرقی و موهون باگان در سال 1997 با جمعیت 131781 نفری برگزار شد و آن را به پربازدیدترین رویداد ورزشی کشور در تمام دوران تبدیل کرد. این دو باشگاه زمانی یکی بودند، اما بنگال شرقی در سال 1920 از موهون باگان جدا شد.

۳۰. نیوکاسل یونایتد - ساندرلند

در دهه 1600، نیوکاسل و ساندرلند در طرف‌های متضاد جنگ داخلی انگلیس قرار داشتند، اولی از چارلز اول حمایت می‌کرد و دومی پشتیبان الیور کرامول بود. آنها از آن زمان در مورد چیزهای بسیار کمی به توافق رسیده‌اند. رکورد بازی رودررو به طرز قابل ملاحظه‌ای یکنواخت است. این دو باشگاه که فاصله 12 مایلی با هم دارند با زنده نگه داشتن پیروزی‌های به یاد ماندنی در دربی‌های قدیمی‌ مقابل دشمن سرسخت خود زندگی می‌کنند.

۲۹. راجا کازابلانکا - ویداد کازابلانکا

اگر اهل کازابلانکا هستید می‌دانید بزرگ‌ترین شهر مراکش از اواسط دهه 1950 میزبان این دربی وحشیانه بوده است. حتی حکومت سلطنتی نیز قادر به فرار از دشمنی این دو تیم نبوده است. شاه محمد پنجم تا زمان مرگش در سال 1961 از طرفداران ویداد بود و باعث شد که طرفداران چپگرای راجا فریادهایی علیه او سر بدهند.

۲۸. جنوا - سامپدوریا

دربی دلا لانترنا شناخته شده‌ترین رقابت ایتالیا نیست، اما می‌توان گفت جالب‌ترین آن است. جنوا قدیمی‌ترین باشگاه در شهر کارگری به همین نام است، درحالی که سامپدوریا که در سال 1946 تاسیس شد، تازه‌ترین باشگاه‌های حومه شهر است. این دستگاه به ‌طور معمول تعدادی از بهترین رقص‌های طرفداران را تولید می‌کند. رقص‌هایی که در کمتر نقطه زمین می‌توانید ببینید.

۲۶. کولو کولو - یونیورسیاد شیلی

زمانی که کولو کولو با یونیورسیاد شیلی خصومت‌ها را از سر می‌گیرد، همیشه یک موقعیت ویژه است. دو باشگاه بزرگ و موفق در فوتبال شیلی نه تنها برای لاف زدن در سانتیاگو بلکه برای عناوین ملی رقابت می‌کنند. اولین بازی در سال 1935 بود که به این معنی است که صدمین سالگرد این رویداد مهم نزدیک است.

۲۵. کایزر چیفز - اورلاندو پیراتز

تیم ملی آفریقای جنوبی مدت‌هاست که با وجود قدرت اقتصادی و اشتیاق این کشور به فوتبال، در رقابت‌های قاره‌ای جایگاه خود را از دست داده است. بهترین‌های بازی باشگاهی آفریقای جنوبی را می‌توان زمانی یافت که کایزر چیفز در دربی سووتو، یکی از بزرگ‌ترین رقابت‌های خارج از اروپا و امریکای جنوبی، به مصاف اورلاندو پیرتس می‌رود.

۲۴. ایندیپندنته - راسینگ کلاب

ورزشگاه‌های Independiente و Racing Club در Avellaneda، درست خارج از شهر بوینوس‌آیرس، فقط 300 متر از هم فاصله دارند. این دو عضو که در جمع «پنج تیم بزرگ» آرژانتین هستند، آرزویی جز شکست دادن دشمن ندارند. ایندیپندنته و راسینگ از زمان تولد دربی Avellaneda در سال 1907، بیش از 200 بار سرشان را به هم کوبیده‌اند.

۲۳. ساوتهمپتون - پورتسموث

رقابت بین این دو شهر بندری از زمانی آغاز شد که پورتسموث با نیروی دریایی سلطنتی مرتبط شد و ساوتهمپتون با نیروی دریایی تجاری ارتباط برقرار کرد. در اصطلاح ساحل جنوبی، اسکامرز (ساوتهمپتون) در مقابل اسکیت‌ها (پورتسموث) است. آنها هر فصل با یکدیگر بازی نمی‌کنند، اما رقابت عمیقی با هم دارند. این تضاد یک ریشه عمیق دارد.

۲۲. رئال سوسیداد - اتلتیک بیلبائو

همان‌طور که رقابت‌ها پیش می‌رود، این یکی از دربی‌های دوستانه است. دیدن هواداران رئال سوسیداد و اتلتیک بیلبائو که قبل، بعد و گاهی حتی در طول بازی‌های دربی با هم می‌آمیزند، معمول است. اما تاریخ غنی این نبرد در منطقه باسک و بحث‌های جدایی طلبی، آن را شایسته گنجاندن می‌کند: این دو تیم برای اولین‌بار در سال 1909 با یکدیگر روبه‌رو شدند.

۲۱. کورینتیانس - پالمیراس

برازیلیا مرکز سیاسی و ریودوژانیرو شناخته شده‌ترین شهر در بین بسیاری از شهرهای کشور برزیل است، اما سائوپائولو پایتخت اقتصادی برزیل و پرجمعیت‌ترین شهر خارج از آسیا است. دربی پائولیستا توسط کورینتیانس، با ریشه‌های طبقه کارگر و پالمیراس، باشگاهی که توسط جامعه ایتالیایی سائوپائولو تاسیس شده است، شکل گرفت.

۲۰. چیواس - کلاب امریکا

چیواس یا باشگاه دپورتیوو گوادالاخارا (نام رسمی) و کلاب امریکا محبوب‌ترین تیم‌های مکزیکی هستند. حتی هوادارانی که از تیم‌های دیگر حمایت می‌کنند، اغلب به یکی از این دو تیم تمایل دارند. امریکا به عنوان یک باشگاه که با پذیرش بازیکنان خارجی موافقت کرد، تاسیس شد. در همین حال، چیواس فقط بازیکنان مکزیکی را به میدان می‌آورد و پیروان بیشتری از طبقه کارگر جذب می‌کرد.

۱۹. رئال بتیس - سویا

رئال بتیس به عنوان باشگاه طبقه کارگر شهر سویا اسپانیا در نظر گرفته می‌شود و سویا به‌طور سنتی حمایت خود را از جانب اعضای مرفه جامعه جلب می‌کرد. امروزه، با این حال، تقسیم خانواده‌ها بین سبز و سفید و قرمز و سفید رایج است. سویا مکانی دیوانه فوتبال است، بنابراین روز دربی همیشه خاص است.

۱۸. پارتیزان بلگراد - ستاره سرخ بلگراد

وقتی ستاره سرخ با پارتیزان روبه‌رو می‌شود، منتظر آتش‌بازی باشید و این فقط در سکوها است. این بازی برای مدت طولانی به عنوان نماینده درگیری سیاسی بین وزارت کشور (ستاره سرخ) و ارتش یوگسلاوی (پارتیزان) بود. این یکی از سیاسی‌ترین رقابت‌های فوتبال در جهان است که واقعا بیش از سه امتیاز در روز دربی دارد.

۱۷. ناسیونال - پنارول

رقبای مونته ویدیو، ناسیونال و پنارول برای اولین‌بار در سال 1900 به مصاف هم رفتند که این بازی را به یکی از قدیمی‌ترین دربی‌های خارج از بریتانیا تبدیل کرد. در سال‌های اولیه، تیم پنارول بیشتر از مهاجران انگلستان تشکیل می‌شد که باعث ایجاد تقابل با Nacional، تیمی که همان‌طور که از نامش پیداست منحصرا برای اروگوئه‌‌ای‌ها بود، شد. آنها به راحتی موفق‌ترین تیم‌های کشور هستند.

۱۶. فلامنگو - فلومیننزه

در سال 1963، 194603 هوادار شگفت‌انگیز در ماراکانا در ریودوژانیرو جمع شدند تا نبرد فلامینگو و فلومیننزه را تماشا کنند. این رکورد جهانی حضور در یک بازی داخلی است. در سال 1911، فلامینگو توسط 10 بازیکن ناراضی فلومیننزه تاسیس شد که پس از درگیری با هیات‌مدیره باشگاه را ترک کردند.

۱۵. بنفیکا - اسپورتینگ

پورتو برای این دو تیم مستقر در لیسبون رقبای درون زمینی شایسته‌ای است، اما در سکوها نمی‌توان بر حس بد بین هواداران بنفیکا و اسپورتینگ غلبه کرد. دلایل دشمنی از روز اول روشن شد: در اولین دربی در سال 1907، هشت بازیکن بنفیکا از باشگاه خارج شدند تا با اسپورتینگ قرارداد امضا کنند.

۱۴. المپیاکوس - پاناتینایکوس

در یونان این مسابقه به عنوان «دربی دشمنان ابدی» شناخته می‌شود. آیا نیاز به توضیح بیشتر است؟ پاناتینایکوس به نمایندگی از مرکز آتن در سال 1908 به عنوان تیم نخبگان تاسیس شد. المپیاکوس که ریشه در شهر بندری نزدیک پیرئوس دارد، مدت‌هاست که استدلال می‌کند که آنها باشگاه مردم در پایتخت یونان هستند.

۱۳. آرسنال - تاتنهام هاتسپر

افزایش قدرت احساسات و درگیری‌ها در دربی‌های خاص، اغلب کیفیت بازی داخل زمین را کاهش می‌دهد و منجر به فوتبال محتاطانه و عصبی می‌شود. برعکس، دربی شمال لندن معمولا بسیار سرگرم‌کننده است. انتقال آرسنال از جنوب تیمز به هایبری در سال 1913 یکی از مهم‌ترین بازی‌های کینه‌توزانه فوتبال انگلیس را به وجود آورد.

۱۲. آژاکس - فاینورد

آمستردام و روتردام هر دو شهرهای هلند هستند، اما شباهت‌ها در اینجا به پایان می‌رسد. بنابراین درحالی که آژاکس مظهر معماری و هنر است، فاینورد تمایل دارد برای نتایج بیش از هر چیز دیگری ارزش قائل شود. آژاکس موفق‌تر است، اما فاینورد همیشه از خونین کردن دماغ به رقبای خود لذت می‌برد. اشتباه نکنید، De Klassieker یکی از مهم‌ترین رقابت‌ها در اروپا است.

۱۱.گرمیو - اینترناسیونال

شهر پورتو آلگره در ایالت جنوبی ریو گرانده دو سول میزبان دو باشگاه بزرگ برزیل، گرمیو و اینترناسیونال است، بنابراین طرفداران دو تیم قبل از هر چیز، آرزوی برتری منطقه‌ای را دارند. گرمیو توسط مهاجران آلمانی در سال 1903 تاسیس شد، درحالی که اینتر توسط فرزندان مهاجران ایتالیایی شش سال بعد تاسیس شد.

۱۰. میلان - اینتر

هواداران اینتر اغلب می‌گویند که ترجیح می‌دهند یوونتوس را شکست بدهند تا آث‌میلان، اما به هر حال سطح درگیری بین هواداران مستاجران سن‌سیرو بالاست. این بدون شک یکی از بهترین بازی‌های فوتبال باشگاهی است. رقص در بین تماشاچیان و مستطیل سبز منظره‌ای قابل مشاهده است و فضا هرگز آرام نیست.

۹. مارسی - پاری‌سن‌ژرمن

مارسی و پاریس دو شهر بسیار متفاوت هستند: یک شهر بندری طبقه کارگر در مقابل مرکز ثروتمندها و بورژوازی قدرت سیاسی. رقابت نسبتا جدیدی که به دلیل تاسیس PSG در سال 1970 به وجود آمد، Le Classique نام گرفت و از اواسط دهه 1980 به بعد به‌ شدت افزایش یافت. پاریسی‌ها این روزها موفق‌تر هستند، اما هواداران مارسی اغلب به آنها یادآوری می‌کنند که آنها اولین قهرمان فرانسه در اروپا بودند.

۸. الاهلی - زمالک

یکی از پرهرج و مرج‌ترین شهرهای کره زمین، قاهره است. هر زمان که الاهلی در مقابل زمالک قرار می‌گیرد، این هرج ‌و مرج متوقف می‌شود. این دو باشگاه به‌ طور سنتی توسط سیاست تقسیم شده بودند: ملی‌گرایان الاهلی که از جمهوری‌خواهان حمایت می‌کنند در مقابل زمالک طرفدار سلطنت. جو ورزشگاه بین‌المللی قاهره در روز دربی بسیار پرتب و تاب است.

۷. رم - لاتزیو

رم و لاتزیو تنها چند عنوان قهرمانی در سری آ را کسب کرده‌اند. باشگاه‌های پایتخت مدت‌هاست که شاهد تسلط تورین و میلان بوده‌اند. این فقط به خصومت بین آنها اضافه کرده است. در روز دربی، هواداران رم در Curva Sud جمع می‌شوند و هواداران لاتزیو کنترل Curva Nord را به دست می‌گیرند. نتیجه همیشه چیزی دیدنی است.

۶. منچستریونایتد - لیورپول

زمانی که منچستریونایتد در سال 2011 نوزدهمین عنوان قهرمانی خود در لیگ را به دست آورد تا به موفق‌ترین تیم تاریخ فوتبال انگلیس تبدیل شود، الکس فرگوسن به تعهد خود برای نابودی لیورپول عمل کرد. منچستر و لیورپول از نظر اقتصادی، فرهنگی و موسیقی رقبای طولانی مدتی هستند. اما درگیری بین شهری در زمین فوتبال شدیدترین حالت خود را دارد.

۵. بروسیا دورتموند - شالکه

بایرن مونیخ ممکن است بزرگ‌ترین باشگاه آلمان باشد، اما بوروسیا دورتموند شدیدترین احساس دشمنی خود را نسبت به شالکه، همسایه‌اش در وستفالن، حفظ می‌کند. هر دو باشگاه به ریشه‌های صنعتی خود افتخار می‌کنند و اشتراکات بیشتری نسبت به تفاوت‌ها دارند. اما شدت این رقابت آن را از هر چیز دیگری که آلمان ارایه می‌دهد متمایز می‌کند.

۴. فنرباغچه - گالاتاسرای

استانبول که یکی از شهرهای بزرگ فوتبال جهان است، به اندازه کافی بزرگ است که بیش از 10 باشگاه در سه دسته برتر فوتبال ترکیه دارد. بزرگ‌ترین بازی بین فنرباغچه، از نیمه آسیایی شهر، در برابر گالاتاسرای مستقر در قسمت اروپایی برگزار می‌شود. دربی بین قاره‌ای جایی برای افراد ضعیف نیست.

۳. رئال مادرید - بارسلونا

تماشای ال‌کلاسیکو نه تنها در اسپانیا بلکه تقریبا در همه کشورهای جهان اجباری است. دیدارهای رئال‌مادرید و بارسلونا به ‌طور مرتب توسط بیش از 700 میلیون نفر تماشا می‌شود. این رقابتی است بین پایتخت اسپانیا در مقابل نماد اصلی ناسیونالیسم کاتالان! این تقابل بین دو هویت متضاد است. بازیکنان و مدیران سوپراستار فتنه‌های بیشتری را اضافه می‌کنند.

۲. سلتیک - رنجرز

قدمت این بازی که به سال 1888 برمی‌گردد، چیزی فراتر از فوتبال است. علاوه بر کری‌های همیشگی محلی، مسائلی نظیر مذهب (کاتولیک در مقابل پروتستان)، هویت ملی (اسکاتلندی ایرلندی در مقابل بریتانیا) و سیاست ایرلند شمالی (جمهوری‌خواه در مقابل وفاداران سلطنت) از عوامل حساسیت بازی هستند. تا به امروز موفق‌ترین باشگاه‌های اسکاتلند، سلتیک و رنجرز فصل به فصل برای کسب مدال رقابت می‌کنند.

۱. ریور پلاته - بوکا جونیورز

از نظر شور، رنگ، جو و دشمنی عمیق، هیچ چیز مانند سوپرکلاسیکو آرژانتین نیست. بوکا جونیورز از طبقه کارگر و در اسکله شروع کرد، درحالی که ریور پلاته به‌ طور سنتی طبقه متوسط را نمایندگی می‌کرد. این روزها این تقابل یک ساده‌سازی بیش نیست، اما مبارزه بوکا و ریور برای برتری در بوینوس‌آیرس و فراتر از آن رقابت را به مسابقه‌ای تبدیل می‌کند که شبیه هیچ چیز دیگری نیست.